Astronomie

Het hangt ervan af ... Op een eenvoudig niveau zou het daten van koolstof-14 gebaseerd kunnen zijn op de aanname dat de snelheid van productie van koolstof-14 (als gevolg van kosmische straling die de bovenste atmosfeer raakt) redelijk constant is geweest. Het varieert enigszins. Een deel van de variatie in de afgelopen eeuwen is veroorzaakt door verbranding van fossiele brandstoffen en door bovengrondse kernproeven. Het is mogelijk om aanpassingen voor deze factoren aan te brengen. Ten tweede moeten we de halfwaardetijd van koolstof-14 beoordelen. Er lijken verschillende schattingen te zijn rond het jaar 5715-5730 jaar. E Lees verder »

Vanwege de elliptische baan. Johannes Kepler was degene die de eigenlijke banen van de planeten rond de zon begreep. Hij suggereerde dat de baan van elke planeet rond de zon een ellips is met de Zon op een van de focii. Dus in een tijd van het jaar zou de aarde dichter bij de zon moeten zijn dan de andere. Wanneer de planeet dichter bij de zon is, wordt hij Perihelion genoemd en wanneer het van de planeet verwijderd is, wordt het Aphelion genoemd. Lees verder »

Omdat rock van nature een grote massa heeft dan gas. De vier binnenste planeten van ons zonnestelsel zijn allemaal gemaakt van steen. Toen ons zonnestelsel net begon vorm te krijgen, had de zwaartekracht van de zon een veel groter effect op de rotsen in een baan om hem heen dan op het gas dat er omheen cirkelde. De volgende vier planeten staan bekend als de gasreuzen, want daar worden ze vooral van gemaakt. Maar daar is een voorbehoud voor. We weten dat sommige manen van Jupiter en Saturnus van steen zijn gemaakt. Die situatie bestaat waarschijnlijk omdat de rotsen die het verst van de zon verwijderd waren, beklemd raakte Lees verder »

IJzer is de zwaarste van de meest voorkomende elementen en het zonk naar het midden. IJzer vormt ongeveer 30% van de massa van de aarde. Spectroscopische analyse van ons melkwegstelsel heeft aangetoond dat ijzer zeer overvloedig is. Wanneer de aarde in zijn gesmolten toestand was, zou het ijzer geneigd zijn in het midden te zinken. De kern van de aarde wordt gedacht te zijn gemaakt van enorme ijzerkristallen. Lees verder »

Dat geldt alleen voor objecten op atomaire schaal. Voor hemellichamen domineren zwaartekrachten. De zwaartekracht is recht evenredig met de massa van beide objecten. De elektrostatische kracht is recht evenredig met de lading van de objecten. Wiskundig gezien, F_ "g" = frac {GMm} {r ^ 2} en F_ "e" = frac {kQq} {r ^ 2}. Voor objecten op atomaire schaal, bijvoorbeeld elektronen, hebben ze een kleine massa, maar een relatief grote lading. Daarom domineren elektromagnetische krachten voor objecten op macroscopische schaal zoals sterren, ze hebben over het algemeen weinig netto lading in vergelijking met hun Lees verder »

Elektromagnetische straling is licht, gammastralen, röntgenstralen, microgolven, infarood en uv-licht (het soort dat u zonnebrand veroorzaakt)! Elektromagnetische straling is belangrijk in de sterrenkunde omdat het ons helpt het universum te zien. Het helpt ons om op aarde te zien naar (zichtbaar licht) lol. X-Rays worden bijvoorbeeld vrijgegeven door Pulsars, maar niet zichtbaar licht, dus dat is hoe we weten dat ze bestaan. Hier is een lijst met redenen waarom elk type belangrijk is (behalve de vorige reden): Radio: Communicatie, WiFi. Radio-astronomie helpt ons om sterren, sterrenstelsels, radiomelkwegen, quasars, Lees verder »

Ik vermoed dat er veel meer gedetailleerde antwoorden beschikbaar zijn van slimmere mensen, maar ... Het universum lijkt een waarde van Omega van zeer dichtbij 1 te hebben. Dit betekent dat de interne hoeken van een driehoek toenemen tot 180 ^ @, wat heel vreemd is, omdat het is veel waarschijnlijker dat er een overmaat aan massale energie in het universum zal zijn (wat betekent dat Omega groter is dan 1 en de interne hoeken <180 ^ @) of een te lage energiedichtheid, wat betekent dat Omega <1 en de interne hoeken > 180 ^ @. Het is gewoon raar dat het zo dicht bij 1 ligt, zonder a priori reden dat het deze waarde h Lees verder »

Zwaartekracht wordt beschouwd als zeer zwakke kracht omdat het heel klein meet, het is bijvoorbeeld 10 ^ 40 zwakker dan de elektromagnetische kracht die atomen bij elkaar houdt. Waarom is zwak is nog steeds onderzocht, maar er is een speculatieve hypothese die zegt dat het zwak is vanwege de multidimensionale aard van het universum, waarvan wordt verondersteld dat het 10 is volgens de snaartheorie. De 10 dimensies veroorzaken zwaartekracht om te lekken waardoor het aanzienlijk zwakker wordt. Interessante hypothese, maar ik sta hier sceptisch tegenover. Lees verder »

De aardas maakt in 25920 jaar een cirkelvormige beweging in de ruimte. Dus onze huidige poolster zal na vele jaren niet de poolster zijn. Deze beweging van de aardas staat bekend als Recessie van equinoxen. foto credit de e city edition.com. Lees verder »

Zie uitleg ... Als kind leerde ik dat de aarde soms dichter bij de zon was en soms verder weg. Ik dacht dat dit de voornaamste reden was waarom sommige delen van het jaar heter zijn dan andere. Ik was in de war dat de zomers en de winters in de noordelijke en zuidelijke hemisferen plaatsvonden in tegenovergestelde tijden van het jaar.Uiteindelijk kwam ik erachter dat onze seizoenen voornamelijk te wijten zijn aan de scheefstand van de aarde, waardoor de zon in de winter lager in de lucht verschijnt en dus minder warmte afgeeft. Dat dit gebeurt (voor onze bewoners van het noordelijk halfrond) rond de tijd van de dichtstbijz Lees verder »

Het is moeilijk om planeten in een baan rond andere sterren te vinden omdat ze verafgelegen, klein en niet erg helder zijn. Planeten zijn vrij kleine voorwerpen en stralen niet zoveel licht uit als een ster. Omdat de dichtstbijzijnde ster meer dan 4 lichtjaar verwijderd is, zullen alle exoplaneten niet zichtbaar zijn met zelfs de krachtigste telescopen. Exoplaneten worden indirect gedetecteerd. Als een grote planeet in een baan rond een ster draait, draaien de planeet en de ster rond hun middelpunt van de massa. Hierdoor schommelt de ster. Dus als een ster wiebelt, heeft hij een metgezel, een planeet of beide. Een andere m Lees verder »

Omdat het ons helpt meer informatie te krijgen over het universum waarin we leven. Het heeft altijd een betekenis gehad in ons wereldbeeld. Astrologie is een studie van en over de sterren. Vanwege de astronomie hebben we alleen ontdekt dat we, net als de sterren, ook uit gas en stof bestaan. Het kennen van de afstand tussen de Venus en de Zon en de afstand tussen Venus en Aarde helpt ons om de afstand tussen Zon en Aarde te verkleinen. Het helpt ons ook te weten waar we nu in het hele universum zijn. Het wordt ook gebruikt om de tijd te meten, door de uitgestrekte oceanen te navigeren en de seizoenen te markeren (weten). Lees verder »

Om, zoals, je geest te laten blazen, man! Nee, er zijn andere redenen. Het aantal sterren geeft astronomen een manier om de totale hoeveelheid "normale" materie in het universum te schatten. Dit is belangrijk omdat normale materie slechts ongeveer 4% van de totale massa van het universum uitmaakt - de rest lijkt moeilijker te beschrijven, donkere materie en donkere energie. Lees verder »

Het is niet! Astro-fysici kunnen nu alleen raden naar de grootte en vorm van het universum. Er bestaat momenteel geen consensus over beide. Sommigen denken dat het universum pannekoekvormig is, terwijl andere denken dat het universum in de vorm van een voetbal is. Problematisch voor hen is het 'zien' van de verste sterrenstelsels. Op dit moment hebben ze sterrenstelsels geïdentificeerd op ongeveer 45 miljard lichtjaar afstand. Waarom dit een probleem is, is dat het universum ongeveer 13,7 miljard jaar oud is. Dat zou betekenen dat we alleen objecten op een afstand van 13,7 miljard lichtjaren afstand kunnen zie Lees verder »

De evolutie van sterren wordt bepaald door hun massa, en gele dwergsterren zoals onze zon zijn massief genoeg om uiteindelijk helium in hun kernen te smelten. Elke ster, ongeacht de massa, begint als een hoofdreeksster. Hoofdreekssterren fuseren waterstof tot helium. Uiteindelijk bouwt het helium zich op in de kern, en de snelheid van fusie vertraagt. Zonder de energie van kernfusie begint de kern te krimpen en op te warmen. Voor rode dwergsterren, die minder massief zijn dan de zon, warmt de kern niet genoeg op om de heliumfusie te activeren, dus een rode dwerg blijft een rode dwerg totdat deze afkoelt tot een witte dwerg Lees verder »

Om een helder beeld van de aarde vast te leggen, dat vrij helder is bij zonlicht, moet de camera zijn ingesteld op een korte sluitertijd en een laag diafragma. Onder deze omstandigheden is de belichting niet voldoende om sterrenlicht te vangen. Opdat een camera sterrenlicht zou kunnen vangen, dat vrij zwak is (ja, zelfs vanuit de ruimte!), Moet het eenzaam open genoeg zijn om voldoende licht binnen te laten om zich op de sensorchip (of film) te registreren. Camera's kunnen niet tegelijkertijd zowel heldere als vage objecten vastleggen. Je hebt dit misschien gezien in een foto waarbij een deel van de foto veel overbeli Lees verder »

De Mohorovicic Discontinuity, of Moho, is de grens tussen de korst en de bovenmantel. De ontdekking ervan in 1909 was het eerste directe bewijs van de gelaagde structuur van de aarde. De Moho werd ontdekt door Croation seismoloog Andrija Mohorovicic in 1909 door de beweging van seismische golven nabij het oppervlak van de aarde te bestuderen. Golven bleken te versnellen als ze enkele tientallen kilometers naar beneden gingen. Mohorović erkende dat dit te wijten was aan een voortdurende verandering in de samenstelling van de rots, wat we nu beschouwen als de grens tussen de korst en de bovenmantel. Latere bevindingen met go Lees verder »

De entropie van het universum blijft toenemen. Ons universum volgt de tweede wet van de thermodynamica, waarin staat dat de totale entropie van een geïsoleerd systeem altijd met de tijd toeneemt, of constant blijft in ideale gevallen waarin het systeem zich in een stabiele toestand bevindt of een omkeerbaar proces ondergaat. 'Uniform' en 'Symmetry' zijn termen die omgekeerd evenredig zijn aan entropie (ze zijn in feite het tegenovergestelde van wat entropie eigenlijk betekent). En dus is ons universum niet uniform en symmetrisch. Zoals het in Wikipedia wordt genoemd: "De toename van entropie verkl Lees verder »

Juist, in de eerste plaats zijn er gassen in de ruimte, hoor je zeker de wolken van gassen en stof in de ruimte? Alleen dit gas is verspreid. Er zijn nog steeds gassen in de ruimte, alleen niet in gigantische mengelingen zoals onze atmosfeer. Er zijn nog steeds deeltjes en atomen van wat je 'gas' zou kunnen noemen, die nog steeds kunnen bewegen zoals onze eigen atmosfeer, maar die erg schaars zijn verspreid, maar toch betekent dit niet dat je geen geluiden kunt horen, maar je zult wel een extreem gevoelige microfoon om zoiets vanuit de ruimte te horen. Het beste voorbeeld is een zwart gat, wetenschappers hebben eer Lees verder »

Relatieve poolverplaatsing. De polaire as van de aarde draait om een normaal voor de ecliptica. Periode van revolutie is ongeveer 258 eeuwen. In een eeuw, draait het bijna 1,4 graden, bijna. De locus van beide palen, als gevolg van precessie, is een kleine cirkel. De hoek die wordt ingesloten door een diameter van deze cirkel, in het midden van de aarde, is bijna 46.8 graden. Door de verschuiving van de Noordpool over een eeuw lijkt Polaris relatief te verschuiven. Dus, Polaris staat het dichtst bij de Noordpool als Poolster, eens in een geweldig jaar. Lees verder »

De sterke kracht houdt de kern van atomen bij elkaar. De sterkste van de vier natuurlijke krachten, de sterke kracht is verantwoordelijk voor het samen binden van nucleonen. De sterke kracht wordt gecommuniceerd door de uitwisseling van gluonen, waarvoor protonen en neutronen gevoelig zijn. Gluons hebben echter een korte levensduur, dus in tegenstelling tot zwaartekracht en de elektromagnetische kracht werkt de sterke kracht slechts over een eindige afstand, de grootte van een atoomkern. Zonder de sterke kracht zou elektrostatische afstoting voorkomen dat protonen samensmelten. De elektromagnetische kracht dicteert dat dee Lees verder »

We weten niet en kunnen niet weten dat wat in de Big Bang-theorie wordt beschreven, daadwerkelijk is gebeurd. In de natuurwetenschappen maken we waarnemingen en construeren we modellen. Als die modellen consistent zijn met onze waarnemingen, kunnen we voorspellingen doen met die modellen en ze toetsen aan meer waarnemingen. Als sommige waarnemingen in tegenspraak zijn met onze modellen, dan kunnen we zien dat onze modellen verkeerd zijn of moeten worden gewijzigd. De natuurwetten van Newton bieden bijvoorbeeld behoorlijk goede modellen die voldoende accuraat zijn om ons in staat te stellen te berekenen hoe een man op de ma Lees verder »

Alle planeten omcirkelen de zon in elliptische banen. De figuur hieronder toont de banen van de planeten. Lees verder »

Het is niet gesmolten. Er zijn veel misvattingen zichtbaar in de eigenlijke vraag. Ten eerste wordt aangenomen dat de kern van de aarde vast nikkel en ijzer is. Hoewel het erg heet is, staat het onder extreme druk vanwege de zwaartekracht. In de buitenste kern is de druk minder, zodat deze vloeibaar kan zijn. Wat betreft het consumeren van alles eromheen, moet u de wet van het behoud van de mis kennen. De basis hiervan is dat materie niet kan worden gecreëerd of vernietigd. Dus als je een steen in een of andere lava gooit, zou het niet worden verbruikt ... het zou smelten en gewoon een deel van de lava worden. Ik vero Lees verder »

Vooral omdat het "bewijs" niet altijd duidelijk is. We moeten afleiden wat er in het verleden kan zijn gebeurd met de dingen die we in het heden waarnemen. Er zijn geen tastbare records van de feitelijke gebeurtenissen - alleen de uitkomsten. Er zijn dus veel plaatsen in onze redenering en beslissingen over bewijsmateriaal waar we verschillende meningen of zelfs fouten kunnen hebben. Problemen met tijdlijnen worden nog complexer, omdat de gevolgtrekkingen voor datingsystemen onderhevig zijn aan ernstige problemen met de integriteit van de steekproef, evenals de basisaannames en berekeningen. Bijvoorbeeld, terwijl Lees verder »

De zon. Technisch gezien wordt de dag niet korter, maar wordt het daglicht korter. Dat komt door de rotatie van de aarde. Wanneer de aarde op een bepaalde manier draait, wordt het daglicht langer en korter. Lees verder »

Het komt neer op temperatuur: de asthenosfeer is warm genoeg om plastisch te vervormen, terwijl de lithosfeer kouder en stijf is. Je kunt gemakkelijk warme taffy trekken, terwijl koude taffy moeilijk te trekken is en waarschijnlijk breekt als je het probeert. Dus het is met de rots in de bovenmantel, behalve dat "warm" in dit geval ongeveer 1300 ° C of meer is. De grens tussen de lithosfeer en de asthenosfeer is conventioneel de isotherm in de mantel bij die temperatuur (http://en.wikipedia.org/wiki/Asthenosphere). Lees verder »

Extreme temperatuur en druk, de structuur van de materie is overgangsregio, van vastestof bij korst (onder land en zee) tot laag-viskeuze vloeistof in de buitenkern. . Naar het midden van de aarde toe zijn temperatuur, druk en dichtheidsgradiënten positief, terwijl we van het oppervlak naar het midden gaan. Ondanks dat er discontinuïteiten zijn, nemen deze gemiddeld met de diepte toe. De kerntemperatuur 5500 + ^ o C komt overeen met de oppervlaktetemperatuur van de zon. De structuur van de materie is een overgangsfase, zonder duidelijke afbakening. Dus de classificatie van lagen zou moeten veranderen naar verder Lees verder »

De buitenste kern is niet gemaakt van vloeibaar gesteente. De aarde heeft meerdere lagen. De binnenkern bestaat voornamelijk uit vaste ijzerkristallen. De buitenkern is een vloeibare legering van voornamelijk ijzer en nikkel. De reden waarom de kern van metaal is, is dat de zware metalen naar het midden zonk terwijl de aarde afkoelde. De mantel die boven de kern ligt, is gemaakt van gesmolten gesteente. Lees verder »

Platentektoniek geeft een verklaring van hoe aardbevingen, bergen en oceanen worden gevormd. Een goede theorie biedt uitleg over waarom dingen gebeuren. Ook de goede theorie biedt voorspellingen op basis van de uitleg. Plaattektoniek verklaart waarom en waar aardbevingen voorkomen. Dit maakt het mogelijk om voorspellingen te doen over aardbevingen. Plaattektoniek verklaart waarom en waar bergen worden gevormd. De oceanen volgens plaattektoniek worden gevormd door divergente grenzen. Plate tektoniek verandert en daagt ideeën uit over geologie. Dit maakt Plate-tektoniek belangrijk voor de studie van de geologie. Lees verder »

Om tenminste één van deze twee redenen: -de snelheid van het licht is niet oneindig (waar) het universum is eindig (?) Als het universum oneindig zou zijn, zou elk punt in de lucht worden bezet door één ster. Bovendien, als de lichtsnelheid oneindig was, zou al het licht van deze sterren tegelijkertijd de aarde bereiken. De nachten zouden helderder zijn dan de dag dat we daadwerkelijk ervaren. Lees verder »

Het zuidelijk halfrond is warmer dan het noordelijk halfrond omdat meer van zijn oppervlakte water is. Water heeft een hoge specifieke warmtecapaciteit, waardoor het langzaam warmte verliest. Het grootste deel van het zuidelijk halfrond is de oceaan. De oceanen warmen in de zomer op en houden de warmte vast in de winter. Het noordelijk halfrond heeft veel meer landmassa die snel zijn warmte verliest. Dit wordt aangetoond door het continentale effect waarbij de centrale regio's van de noordelijke continenten zeer koude winters hebben. De aarde bevindt zich rond het perihelium rond 3 januari en rond 3 juli bij aphelion. Lees verder »

Zie uitleg ... Normale sterren en planeten vormen door het samenklonteren van gassen, steen, enz. Onder de zwaartekracht. Ten eerste zou een rotsachtige planeet boven een bepaalde afmeting een dergelijke sterke zwaartekracht hebben dat deze de neiging zou hebben om te blijven hangen aan lichtere gassen zoals waterstof en helium. Het zou dan de neiging hebben om een gasreus of een ster te worden: buiten een bepaalde massa - zeg ongeveer 12 keer de massa van Jupiter en het dubbele aantal - zullen enkele fusiereacties beginnen en de gasreus een bruine dwerg worden - dat wil zeggen een ster met een lage helderheid. Als het ga Lees verder »

Omdat de gebeurtenis die de 'schepping' van het universum veroorzaakte onvoorstelbaar krachtig was, en als gevolg daarvan heeft het zich al heel lang ontwikkeld. Omdat de gebeurtenis die de 'schepping' van het universum veroorzaakte onvoorstelbaar krachtig was, en als gevolg daarvan heeft het zich al heel lang ontwikkeld. De Big Bang was ongeveer. 13,6 miljard jaar geleden - dus er is veel tijd voor uitbreiding geweest en het breidt zich erg snel uit, omdat de eerste warme, dichte staat zoveel energie had. Ik hoop dat dat helpt! Lees verder »

De zwakke kracht is belangrijk omdat het verantwoordelijk is voor radioactief bèta-verval. De zwakke kracht is verantwoordelijk voor beta-verval waarbij een proton in een neutron wordt veranderd of een neutron in een proton wordt omgezet. p rarr n + e ^ + + nu n rarr p + e ^ (-) + bar nu Dit is erg belangrijk voor de proton-protonfusiereactie die in de zon plaatsvindt. De eerste fase is dat twee protonen door de sterke kracht worden samengebonden om een bi-proton te maken. Dit is onstabiel omdat de protonen elkaar afstoten. Sommige bi-protonen ondergaan bèta plus verval waarbij één proton wordt omgezet Lees verder »

Noord of Zuid, latitude maakt het verschil afhankelijk van de invalshoek van zonnestralen, de kanteling van de aardas op 23,4 ^ 0 en meer-land en minder-zee maakt N-S verschil. , Als het winterzonnewende is in het noorden, is het zomerzonnewende in het zuiden. Tijdens dit seizoen is de Noordpool verborgen voor de zon. De polaire as draait de noordpool weg van de zon, terwijl de zuidpool de zon ziet. In de zomerzonnewende is het omgekeerd. Het zeegebied ligt meer op het zuidelijk halfrond. Dit veroorzaakt verschil in gemiddelde temperaturen, op breedtegraden L ^ o N en L ^ o S ... Lees verder »

Retrograde beweging is / was belangrijk omdat het uitleg behoeft. De meeste planeten cirkelen in dezelfde richting. Als een lichaam draait in de tegenovergestelde richting van de rest, wordt dit retrograde genoemd. Het zonnestelsel was gevormd uit een schijf materiaal dat draaide. De zon en de planeten gevormd van die schijf en draaien in dezelfde richting. Als een lichaam retrograde is, moet het een ontmoeting gehad hebben met andere objecten, anders zou het de wet van behoud van momentum overtreden. In ons zonnestelsel draait Venus in de tegenovergestelde richting van de andere planeten en is dus retrograde. Het draait o Lees verder »

Vanwege de zwaartekracht. De aarde is "gecreëerd" door een proces dat accretie wordt genoemd. Het zonnestelsel begon zo'n 4,6 miljoen jaar geleden als een grote bal van gas en stof. Toen het grootste deel van dat gas op zichzelf was ingestort om de zon te vormen, begon het stof samen te klonteren. Het creëerde kleine meteorieten die tegen elkaar botsten en aan elkaar vastzaten en meteoren creëerden, die tegen elkaar botsten steeds groter wordende planetoïden creëren die botsten en vastzaten en gevormd werden door de zwaartekracht tot we de planeten hadden. Het universum heeft geen &qu Lees verder »

Sinds het vroege stadium van de vorming van de aarde, trok het naar het midden dat druk, temperatuur en dichtheid naar het centrum deed stijgen. Dit is de hoofdreden. De dichtheid varieert van 2,2 gm / cc op het hoogste niveau tot 13,1. gm / cc, bijna, vlakbij het midden. Terwijl de gemiddelde temperatuur aan de bovenkant ongeveer 13 ^ o C is, is de temperatuur van ongeveer 6000 ^ o C in het midden vergelijkbaar met de oppervlaktetemperatuur van de zon. De druk stijgt van 0 (+ atmosferische druk van boven) naar ongeveer 350 mega pascals in het midden. Het is nu duidelijk dat, tijdens het vormingsproces van de aarde, gedure Lees verder »

Omdat de ster rood oplicht en het een gigantische is vanwege uitbreiding van de oorspronkelijke grootte. Naarmate de ster uitzet, koelt het af. Koelere sterren schitteren rood. Het breidt zich uit omdat wanneer waterstof smelt, het helium wordt, de kern krimpt en de energie die vrijkomt bij het verwarmen van de heliumkern ervoor zorgt dat de buitenste waterstofschaal enorm uitzet. Lees verder »

Omdat ze geen straling uitzenden, is het niet mogelijk om ze te zien. Indirecte methoden zoals snelheid van in een baan omringende sterren kunnen wijzen op de aanwezigheid van een zwart gat. Ook wanneer materie in een zwart gat valt van een begeleidende binary die rode reus is, kunnen we röntgenstralen van de gebeurtenissenhorizon zien als gevolg van een zeer hoge temperatuur. Beide methoden zijn niet mogelijk voor een geïsoleerd zwart gat. Lees verder »

Omdat zelfs geen licht uit een zwart gat kan ontsnappen, zijn ze alleen zichtbaar door hun effect op andere hemellichamen. We zien geen zwart gat. We zien quasars. We zien de effectzwaartekrachtlenzen (wanneer iets als een sterrenstelsel achter een zwart gat passeert, wordt het licht van dat sterrenstelsel vervormd door de zwaartekracht van het zwarte gat). Dus als een zwart gat alleen werd geïsoleerd met niets omdat de zwaartekracht invloed had, dan zouden we het niet zien. Ik heb geprobeerd een link naar een simulatie van zwaartekrachtlensing toe te voegen, maar deze wilde niet werken, dus nu wordt deze in onderstaa Lees verder »

De deeltjes in een aanwasschijf rond een compact voorwerp bewegen sneller en hebben meer energie. Zoals met alles rond het lichaam draait, hoe kleiner de baan hoe sneller het object reist. Deeltjes in een aanwasschijf rond een grote ster zullen relatief traag reizen. Deeltjes in een aanzetschijf rond een compact voorwerp zullen veel sneller reizen. Als gevolg hiervan zullen botsingen tussen deeltjes meer energie hebben en meer warmte genereren. Ook zullen zwaartekrachteffecten van het compacte lichaam extra verwarmingseffecten verschaffen. Lees verder »

Lengten maken het verschil. NY is op 74 & W en de lengte van Sydney is 151 ^ o E, wat een verschil van 225 ^ o maakt. Het tijdsverschil is 16 uur van tevoren, voor Sydney. Nacht is dag voor antipodale locaties, natuurlijk kan 's nachts Volle Maan op hetzelfde moment gezien worden als overdag Volle Maan, op diametraal tegenovergestelde locaties, afhankelijk van maan-stijging en maan-ingestelde timings voor Volle Maan, op elke locatie Lengtegraadverschil van 15 ^ o creëert een tijdsverschil van 1 uur. Lees verder »

Nee. Het superzware zwarte gat bevindt zich in het midden van de Melkweg (ons Melkwegstelsel) en is 26.000 LICHTJAARS uit elkaar. De afstand tussen het zonnestelsel en het centrum van onze melkweg is zo groot dat het ons zonnestelsel niet kan inslikken. Ook zorgt de omwentelingssnelheid van de Zon rond het centrum van de Melkweg (220 km / u) ervoor dat we niet naar binnen kunnen rollen en door het zwarte gat worden opgeslokt. In veel eenvoudiger woorden, nee, het superzware zwarte gat kan ons zonnestelsel niet doorslikken. Lees verder »

Nee. Wanneer de zon "sterft", zoals je zegt, zal het eerst zijn opgeblazen in een rode reus en waarschijnlijk de eerste 3 planeten omhullen die natuurlijk de aarde omvatten. De aarde zal simpelweg ophouden te bestaan. De kern van de aarde, voornamelijk bestaande uit nikkel en ijzer, is gesmolten van de extreme uitwendige drukken erop plus enkele zware metalen zoals uranium die warmte toevoegen door straling. Lees verder »

Nee, het zal voor altijd uitbreiden. Het lot van het universum hangt af van de verhouding tussen het materiaal dat de zwaartekracht aantrekt (normale en donkere materie) en het universum instort en donkere energie, wat het universum veroorzaakt, als het terugvalt op zichzelf of blijft expanderen voor altijd. uitbreiden. Deze verhouding wordt omega genoemd. Als het er meer dan één is, breidt het universum zich voor altijd uit. Als het minder is, stort het in zichzelf. De huidige beste schatting (met behulp van de kosmische microgolfachtergrond en verre sterrenstelsels) Omega> 1. Dit betekent dat het universum & Lees verder »

Dat lijkt niet het geval te zijn, maar ach, alles gaat. Eerlijk gezegd, we zijn onzeker over veel dingen, maar het huidige patroon suggereert dat het blijft uitbreiden. Donkere energie is onderdeel van een concept dat wetenschappers graag gebruiken om de mate van uitdijing van het heelal te verklaren. Er zijn een paar manieren om de uitbreidingssnelheid van het universum te bepalen. We kunnen fotonen uit de nachtelijke hemel halen. Nu komen deze fotonen meestal als radiogolven binnen, dus daarom hebben ze een lange golflengte. Het begint met Edwin Hubble, slimme man, slim genoeg om een satelliet naar hem vernoemd te krijg Lees verder »

Het proton zou worden opgesplitst in drie quarks. Het proton bestaat uit drie quarks: één down-quark en twee up-quarks. Ze worden bij elkaar gehouden door de sterke interactie. Als je ermee stopt, is de elektromagnetische kracht de enige die er toe doet. De twee up-quarks zouden naar de down-quark worden getrokken vanwege de verschillende elektrische lading, en zouden door dezelfde elektrische lading van elkaar worden weggeduwd. Lees verder »

Er wordt gedacht dat de fundamentele krachten minder dan 10 ^ (- 36) seconden na de oerknal verenigd waren. In termen van het verenigen van de fundamentele kracht zijn alleen de elektromagnetische en zwakke krachten verenigd. De theorieën laten zien dat het foton en het Z-deeltje niet te onderscheiden zijn bij hoge energieën. De volgende theorie die vereist is, is een Grand Unified Theory (GUT) met de sterke en elektrozwakke krachten. Het probleem is dat we niet weten hoe we een deeltjesversneller krachtig genoeg moeten maken om de energieën te bereiken om het deeltje te detecteren dat nodig is voor een GUT. Lees verder »

In de natuur herhalen gebeurtenissen met betrekking tot tijd. Omgekeerd is het bestaan van een algeheel-samengestelde-wederkerige tijdcyclus die bijna periodiek is niet uitgesloten. . Brede cycli in de natuur die (bijna) periodiek zijn met betrekking tot de voortschrijdende tijd van onze aarde: Groei-verval-Groei Integratie van micro-massa-desintegratie-van macro-mas-integratie. Dus ik zie Big Bang - Universele Apocalyps - Big Bang-cyclus van een periode van meer dan (20 + 20) 40 miljard jaar. . Lees verder »

Vanwege de massa en de verwerking die ermee gemoeid is, zou er een geleidelijke verandering zijn in de steroutput vanaf het moment van de initiële "ontsteking". Hoewel de eerste thermonucleaire combinatie een ster kan 'aansteken', kan de stabilisatie van de ster veel meer tijd in beslag nemen. Het zou veranderingen in de hele massa / volume / energie in het systeem met zich meebrengen, en zou dus veranderingen in waarneembare toestanden vertonen totdat een stabiele status werd bereikt. Goede, korte geschiedenis en een link naar verdere discussievideo: http://nuclearplanet.com/Stellar%20Ignition%20and Lees verder »

Mensen zouden er inderdaad anders uitzien.Omdat de massa van de planeet meer is, zou de zwaartekracht van een persoon meer zijn en zou de wervelkolom meer worden samengedrukt (ik vermoed dat dit zou bijdragen aan een zwak skelet). Zelfs ziekten zoals obesitas zouden verschillende parameters hebben en ik vermoed dat zelfs de levensduur zou worden beïnvloed. (mogelijk is artritis levensbedreigend!). Lees verder »

Beide. Wanneer een ster het witte dwergstadium van de evolutie binnengaat, ondergaat het geen fusiereacties meer, daarom genereert het geen energie meer. De temperatuur van de witte dwerg is de resterende temperatuur die overblijft na de nova van de ster. Deze temperatuur kan erg hoog zijn om te starten (ongeveer 100.000 K), maar deze zal constant afnemen. Zolang het een hogere temperatuur heeft dan de achtergrondtemperatuur van de ruimte (2-3K) wordt het beschouwd als een witte dwerg, dus je zou een witte dwerg kunnen hebben van 5 K. Als het eenmaal 2-3K bereikt, wordt het een zwarte dwerg genoemd, hoewel er geen triljoen Lees verder »

Als de aarde de grootte van Jupiter had, zou het jaar dezelfde lengte hebben en zou de dag waarschijnlijk korter zijn. De omlooptijd T in jaren van alle lichamen in het zonnestelsel is direct gerelateerd aan de afstand van de halve majeuras a is AU door Kepler's derde wet T ^ 2 = a ^ 3. Dus zolang de aarde op dezelfde afstand van de zon is, zal het jaar altijd hetzelfde blijven. Jupiter is de snelst draaiende planeet met een dag op slechts 10 uur. De aarde draaide sneller, maar de rotatie ervan wordt voortdurend vertraagd door de zwaartekracht van de maan. Als de aarde de grootte van Jupiter had, zou het vertragende ef Lees verder »

10 parsecs = 32,8 lichtjaren = 2,06 X 10 ^ 6 AU. De afstandsformule is d = 1 / (parallaxhoek in radiaal) AU. Hier, voor een parallaxhoek van 1 seconde, is de afstand 1 parsec. Dus, gedurende 0,1 seconde is het 10 parsecs = 10 X 206364,8 AU. Bijna 62900 AU = 1 lichtjaar (ly). Dus deze afstand # = 2062648/62900 = 32,79 ly. Als de hoekmeting 3-sd, 100 seconden is. het antwoord is 32.8 ly..In dit geval zal de precisie voor hoekmeting maximaal 0.001 sec zijn. Het antwoord wordt gegeven voor deze precisie. Dit is belangrijk, wanneer u converteert, van de ene eenheid naar de andere Lees verder »

Vanaf nu is het maximum = 4.72X10 ^ 18 km ^ 3 Meteoroïden die meteoren worden in de atmosfeer van de aarde en meteorieten hebben, nadat ze het aardoppervlak hebben geraakt, geen banen rond de zon. Toch cirkelen hun bronnen, asteroïden en kometen om de zon. De verlenging van deze banen maakt hun perioden lang. Vrijwel velen komen echter dicht bij ons in de buurt van het respectievelijke perihelium. Als ze heel dichtbij zijn, worden ze opgenomen in de lijst met Near Earth Objects (NEO). Zelfs hier liet de Jet Propulsion Laboratory-bevindingen (http://geo.jpl.nasa.gov) zien dat slechts één asteroïde ( Lees verder »

Helemaal niet. In feite konden ze bewijzen leveren die de Big Bang-theorie ondersteunen. De oerknaltheorie beschrijft de oorsprong en evolutie van het universum. Het begint met een singulariteit, waar het hele universum op een enkel punt bestond. Het universum breidde zich vervolgens snel uit en blijft zich uitbreiden tot op de dag van vandaag. Na de eerste inflatie begon het universum te koelen, en ongeveer 300-500 miljoen jaar later begonnen de eerste sterren, bijna volledig gemaakt van waterstof en helium, te vormen. Veel van deze sterren waren ongelooflijk zwaar, veel meer dan onze zon. Toen ze stierven, stelden hun su Lees verder »

Er was heel wat onwetende rommelen met de kalender in het verleden. De westelijke kalender is een zonnekalender met 365 dagen. In de oudheid was een maankalender logischer omdat je 's nachts naar boven keek en vertelde wat de tijd van de maand was, wat belangrijk was in de landbouw. Bij afwezigheid van gedrukte kalenders en andere moderne kennis, werd de timing van de seizoenen voor planten en oogsten gemeten door naar de maan te kijken. De maankalender heeft 355 dagen. Het was natuurlijk een irritante paar dagen vrij van het zonnejaar dat de seizoenen volgden. Dit leidde tot veel wijzigingen in de kalender. De Romeins Lees verder »

Het was een zeer turbulente tijd. - Bij de oerknal zelf wordt gedacht dat het universum een nulgrootte had en dus oneindig warm was. Maar toen het universum uitdijde, nam de temperatuur van de straling af. - Eén seconde na de oerknal was het gedaald tot ongeveer tienduizend miljoen graden. Dit is ongeveer duizend keer de temperatuur in het midden van de zon. Op dit moment zou het universum voornamelijk fotonen, elektronen en neutrino's en hun antideeltjes bevatten, samen met enkele protonen en neutronen. - Ongeveer honderd seconden na de oerknal was de temperatuur gedaald tot duizend miljoen graden, de temperatuu Lees verder »

Zowel supernova's als rode reuzen zijn stervende sterren. Middelgrote sterren worden rode reuzen, en hele grote sterren worden supernova's. Zowel supernova's als rode reuzen zijn namen voor een fase in het leven van een ster - het stadium waarin een ster sterft. Zeer grote sterren (8-10x zo groot als de zon) zullen exploderen in een supernova wanneer ze sterven. De explosie is zo groot dat het licht van de ster alle andere sterren in het heelal overtreft. Middelgrote sterren (zoals onze zon) veranderen in een rode reus als ze sterven en worden uiteindelijk witte dwergen. Lees verder »

Je kunt informatie over quasars vinden op http://www.space.com/17262-quasar-definition.html Welke site ik heb gebruikt om je vraag te beantwoorden. Kort gezegd: een quasar ziet eruit als een ster als je hem in de lucht ziet, maar als je dichterbij kijkt, zijn er een aantal verschillen. Ten eerste zijn quasars de helderste objecten in het universum en ze schijnen overal van 10 tot 100.000 keer helderder dan de Melkweg. Ten tweede roteert een quasar erg snel en stoot enorme hoeveelheden energie uit, dit kunnen miljoenen, miljarden of zelfs biljoenen elektronvolt zijn. Dit is meer dan de som van alle energie uitgestraald door Lees verder »

Roterend op de conventionele manier en op de niet conventionele manier respectievelijk. In het geval van planeten van het zonnestelsel betekent Prograstrotatie dat de draairichting hetzelfde is als die van de zon (de centrale naaf van ons systeem) die tegen de wijzers van de klok in gezien is vanaf de noordpool. Retrograde rotatie betekent dat de draairichting tegengesteld is aan die van de zon. Zodoende roteert u met de klok mee. In het geval van satellieten is het referentieobject hun moederplaneet in plaats van de zon. Voorbeelden - Alle planeten in het zonnestelsel behalve Venus en Uranus hebben een progradatierotatie. Lees verder »

De hoeveelheid kooldioxide in de atmosfeer De atmosfeer op Venus is erg dicht en bestaat voor 96,5% uit koolstofdioxide. Al dat koolstofdioxide houdt de warmte op de planeet en veroorzaakt een broeikaseffect. Kwik heeft daarentegen geen atmosfeer. Dus de kant van kwik die naar de zon kijkt, bereikt temperaturen tot 427 ° C, maar de zijde die weg van de zon kijkt, bereikt temperaturen van -173 ° C. Deze verschillen in temperatuur zorgen ervoor dat de planeet de temperatuur regelt op Mercury http://space-facts.com/ Lees verder »

Dat varieert tussen 0,6383 * 10 ^ 12 m en 0,6391 * 10 ^ 12 m Jupiters afstand tot de zon = 0,7883 * 10 ^ 12 m Afstand van de aarde tot de zon = 0,1496 * 10 ^ 12 m De afstand van de manen tot de aarde = 384,4 * 10 ^ 6 m De afstand van de aarde tot Jupiter = 0.7883 * 10 ^ 12 - 0.1496 * 10 ^ 12 = 0.6387 * 10 ^ 12 m Omdat de maan rond planeet Aarde roteert, zou de afstand tussen Jupiter en de maan variëren tussen de twee punten waar de maan de maan is het dichtsbij en het verst verwijderd van Jupiter. Dichtstbijzijnde afstand tot Jupiter = 0.6387 * 10 ^ 12 - 384.4 * 10 ^ 6 = 0.6383 * 10 ^ 12 m De afstand tot Jupiter = 0.6 Lees verder »

Bolvormige sterrenhopen bevatten meer sterren en blijven zwaartekracht gebonden. Open clusters zullen uiteindelijk uit elkaar drijven. Het grootste verschil tussen open en bolvormige clusters is grootte - bolvormige sterrenhopen bevatten meestal honderdduizenden sterren die door de zwaartekracht aan elkaar zijn gebonden, terwijl open trossen tientallen tot enkele duizenden sterren bevatten. In de loop van de tijd zullen open clusters uit elkaar drijven. Bovendien zijn bolvormige sterrenhopen erg oud, waarschijnlijk gevormd als het sterrenstelsel zelf gevormd, en draaien rond buiten de schijf van de melkweg, terwijl open cl Lees verder »

De rotatiesnelheid zal variëren afhankelijk van de straal van het object dat het kunstmatige zwaartekrachtsveld verschaft. Uit de natuurkundige wetten die rotatie en orbitale beweging regelen, de middelpuntzoekende kracht = mw ^ 2r. Als we dezelfde zwaartekrachtversnelling willen als op planeet Aarde, dan is de rotatiesnelheid w = sqrt (a_R / r) Waarin - radialen / s a_R = 9,8 m / s ^ 2 r - straal van het draaiende voorwerp in meter. Om de hoekrotatie in omwentelingen per seconde uit te drukken, kunnen we de relatie gebruiken dat 1 radiaal equivalent is aan 2pi-omwentelingen Lees verder »

Krijg een sterrenkaart en een krachtige telescoop. Selecteer een donkere nacht zonder maan en geen wolken en lichtvervuiling door stadslichten .. Kijk naar sterrenkaart waar sterrenstelsels zijn gemarkeerd. of je kunt google sky of andere planetariumsoftware gebruiken. Lees verder »

Een geweldige vraag zonder goede antwoorden. De dichtstbijzijnde ster op aarde is Alpha Centauri en het is 4,3 lichtjaar verwijderd. Dat betekent dat het minstens 4.3 jaar zou duren om daar te komen, maar er is een vangst. De hoeveelheid energie die nodig is om een ruimteschip met de snelheid van het licht voort te stuwen, is oneindig. Overweeg nu, met behulp van sommige van onze meer recente technologie, het nog steeds meer dan 9 jaar duurde voordat de New Horizons-satelliet van de aarde naar Pluto ging, en zelfs dat is niet het einde van ons zonnestelsel. New Horizons reisde met een snelheid van 36.373 MPH. Licht reist Lees verder »

Sirius De helderster bij Magnitude -1,46 in de Constellation of Canis Major. Omdat het een lichtpuntje is dat bijna net zo helder is als de planeet venus, zou men het het belangrijkste vinden. Zelfs de Egyptenaren erkenden het belang ervan toen het begin van de opkomst van deze ster in het oosten overeenkwam met de overstroming van de Nijl in de zomer. Sirius is twintig keer helderder dan onze zon en twee keer zo massaal. Lees verder »

Men gebruikt planetaire afstandsformules Er zijn planetaire bewegingsformules voor alle planeten in ons zonnestelsel inclusief de maan. De invoer is de datum en tijd en kan verschillende coëfficiënten opleveren, waarvan er één afstand tot de aarde is. Als u bijvoorbeeld de afstanden voor de maan over een periode van meer dan een maand hebt berekend en de afstand hebt uitgezet, zal deze lijken op de wiskundige functie Sin. De punten van maximum en minimum op deze curve komen overeen met de datums waarop de maan in apogee of perigee is. Als je dezelfde benadering gebruikt, maar voor afstanden ten opzichte Lees verder »

Er is geen wetenschappelijke correlatie tussen de dynamiek van het zonnestelsel en zijn invloed op de mens. De wetenschap erkent vanuit een statistisch oogpunt niet dat veranderingen in de oriëntaties van onze naburige planeten en manen enig effect hebben op mensen. Maar als we de trends in de geschiedenis en vandaag bestuderen, zul je substantiële belangstelling hebben voor dergelijke onderwerpen die binnen het domein van de astrologie vallen. Het is duidelijk dat er een belangrijke sector op onze planeet is die het er niet mee eens is. Het is echter mogelijk om beide concepten zelf te testen en de significantie Lees verder »

3.26.Lichte jaren Lees verder »

Niemand weet het. We weten niet waar het het centrum van het Universum is, en voor zover we weten heeft het universum mogelijk geen centrum. Lees verder »

Bijna niets. Het universum is ongeveer 14 miljard jaar oud en wat we mensen zouden kunnen noemen bestaat slechts ongeveer 1 miljoen jaar. Als je de leeftijd van het universum in één jaar schaalt, verschijnen er mensen: 1 / 14000xx365xx24xx60 = 37 minuten voor middernacht van 31 december Voor de bijzondere en trotse Homo Sapiens (200 duizend jaar) zou het zijn: 0.2 / 14000xx365xx24xx60 = 7,5 minuten vóór middernacht op 31 december Lees verder »

Als theta de hoekdiameter van de zon is zoals gemeten vanaf aarde en D de afstand tot de zon, dan is de diameter van de zon d_ {zon} d_ {sun} = 2 * D * tan ( theta / 2) . Met behulp van de kleine-hoekbenadering (tan theta ~ = theta in radialen) d_ {sun} = D * theta in theta radialen of d_ {sun} = D * pi / 180 * theta in theta-graden. Teken de zon, geef de zon een beetje ruimte, teken een punt om de locatie van de aarde weer te geven (dit hoeft NIET op schaal te zijn). Trek een lijn vanaf de locatie van de aarde naar het midden van de zon. Teken de diameter van de zon haaks hierop. Maak een gelijkbenige driehoek door de uit Lees verder »

International Space Station-wetenschappers (ISS) weten het. In zijn baan toont het ISS ons de bodem. Ik denk dat de spin aanvankelijk is ingesteld, wanneer de baan is gestabiliseerd. Er zijn drie componenten van axiale rotatie: pitch, yaw and roll. Met betrekking tot de aarde is er geen toonhoogte voor de maan. Toch is er een verband met de Zon met periode één maanmaand. Ref: wiki Pitch, yaw en roll in orbitale mechanica. Lees verder »

Helaas is het antwoord "het hangt ervan af". Omdat zowel Jupiter als Saturnus constant rond de zon bewegen, varieert hun afstand tussen 4,3 AU en 14,7 AU (1 AU = de afstand tussen de aarde en de zon). Jupiter heeft banen op een afstand van de zon van ~ 5.2 AU. Het heeft een omlooptijd van 11,9 jaar, het duurt slechts 12 jaar van Jupiter om rond de zon te gaan. Saturn draait om een afstand van 9,5 AU met een periode van 29,5 jaar. Op de foto's is de zon in het midden als een donkeroranje cirkel, Jupiter is een oranjegele cirkel met een rode vlek dichter bij de zon, en Saturnus in de oranjegele cirkel met een Lees verder »

Nou, dat kan niet ... in zowel grootte als leeftijd. Het universum MOET of eindig zijn qua leeftijd of grootte (of beide) omdat de nachtelijke hemel donker is. Sinds de ontdekking van de oerknal hebben we het universum beschouwd als eindig in leeftijd, het wordt geschat op 13,82 miljard jaar oud. Omdat het een eindige leeftijd heeft, kan het oneindig groot zijn, maar we weten het niet zeker. Hoe weten we dat het universum eindig is in omvang of leeftijd, het wordt Olbers 'paradox of donkere nachthemel-paradox genoemd. Ik ben er zeker van dat je hebt gemerkt dat het grootste deel van de nachtelijke hemel donker is met r Lees verder »

Ja. Dat is een van de effecten die de lengte van de dag beïnvloeden als de duur tussen twee verschilpassages van een bepaalde meridiaan (en niet een 24-urige dag). De andere (sterker dan de eerste) is de hoek die de zon de aarde kruist tijdens haar reis naar het noorden of het zuiden langs het jaar. Tijdens equinoxes verliest de zon enige tijd een beetje naar het noorden of het zuiden in plaats van precies naar het westen te gaan, terwijl tijdens solstitia het pad precies in het westen enige tijd in beslag neemt. Beide effecten voegen toe resulterend in wat de vergelijking van tijd wordt genoemd: http://en.wikipedia.o Lees verder »

Goniometrie is een van de antwoorden. De eerste schatting van de grootte van de aarde werd 2200 jaar geleden gedaan door Erastotenes. Alle volgende zaken werden gedaan door verbetering van de methode. http://en.wikipedia.org/wiki/Eratosthenes Hij stelde vast dat de afstand, tussen Aswan en Alexandrië, volgens de huidige eenheid ongeveer 880 km bedroeg. In Aswan was de zon volledig in zenit (boven ons hoofd) op de dag van de zomerzonnewende (ongeveer 21 juni), maar in Alexandrië werd op dezelfde dag een hoek van ongeveer 7 graden bepaald, tussen het zenit en de positie van de zon (met behulp van de schaduw van een Lees verder »

Een grens is een plaats tussen twee platen en platen worden ten opzichte van hun beweging ten opzichte van elkaar geclassificeerd in convergent divergent en transformeren grenzen. Divergent Boundary is een soort grens tussen twee platen waar ze van elkaar aflopen of van elkaar af bewegen. Je kunt aannemen dat iemand naar de rechterkant gaat en de ander naar de linkerkant. Ik hoop dat dit helpt, bedankt Lees verder »

Het hangt er vanaf wat je bedoelt met "omgekeerd". De oost-west richtingen blijven hetzelfde, maar de links-rechts richtingen zijn omgekeerd. Van de ene dag op de andere verschuift de maan oostwaarts ten opzichte van de zon, ongeacht waar je bent op aarde. In zijn wassende fasen is de maan ten oosten van de zon verschoven en ligt het verlichte gebied, dat naar de zon wijst, aan de westkant. Wanneer de maan afneemt en vanuit het westen richting de zon komt, ligt het verlichte gebied aan de oostkant. De maan draait in de buurt van de uitbreiding van de evenaar in de ruimte, dus kijkers op het noordelijk halfrond ki Lees verder »

Het hangt af van het zwarte gat, maar bij de meeste zwarte gaten zou de aarde beetje bij beetje worden opgezogen - en het zou een röntgenlichtshow op zetten. Meer details hieronder. Eerst moet er een zwart gat zijn. Als het wordt gevormd door zwaartekracht ineenstorting, moet het op zijn minst de massa van verschillende Suns hebben, dus de zwaartekracht zal die van de Zon overweldigen en we worden uit onze baan getrokken. Dus we vriezen dood voordat alle coole dingen gebeuren. Jammer! De meeste zwarte gaten zijn veel kleiner dan de aarde, zodat ze onze planeet niet in één keer kunnen consumeren. Een astronoo Lees verder »

Omdat de verandering in kijkhoek voor de meeste sterren zo klein is dat we deze niet kunnen oplossen. We kunnen alleen afstanden meten tot ongeveer 1000 lichtjaar. Zelfs voor de dichtstbijzijnde sterren is de hoekverandering die we zien erg klein. Denk aan een gelijkbenige driehoek waarvan de basis een diameter van de baan van de aarde is en waarvan de benen naar de dichtstbijzijnde ster Proxima Centauri gaan op een afstand van 4,24 lichtjaar. Voor de eenvoud gaat u ervan uit dat Proxima Centauri coöperatief perfect stil zit ten opzichte van de zon, wat niet helemaal waar is. De basis is slechts 16.7 lichtminuten over Lees verder »

Elke planeet met een aanzienlijke kanteling, inclusief de aarde, heeft een continue dag en vervolgens een continue nacht aan de polen. Maar Uranus doet dat overal (of in de buurt ervan) vanwege zijn ongewone hoeveelheid tilt. Op aarde is de axiale helling ongeveer 23 graden, zodat de continue dag en de continue nacht, die maximaal de helft van de omlooptijd aan elke pool duren, beperkt zijn tot binnen die 23 graden van beide pool. Dat is waar we de arctische en zuidpoolcirkels vandaan halen. Op Uranus is de helling bijna precies 90 graden, dus het equivalent van de Arctische en Antarctische cirkels ligt dicht bij de evenaa Lees verder »

De aarde heeft tektonische bewegingen van de plaat, vulkanische activiteit en weersinvloeden van onze lucht en water (erosie). De maan niet. De beweging van tektonische platen in de lithosfeer van de aarde en de uitbarsting van vulkanen "recyclen" effectief de rots op het oppervlak, terwijl ze de oudere rotsen verorberen of begraven, terwijl ze nieuwe vormen. Na verloop van tijd zijn enkele van de oudste rotsen van de aarde uitgehold door de werking van onze lucht en water. We zien de impact van deze verschijnselen elders. Venus en Jupiter's maan Io zijn vulkanisch actief. Venus heeft ook een zware, agressiev Lees verder »

In volgorde van toenemende afstand van Jupiter: Io, Europa, Ganymede, Callisto. Elk van deze Galileïsche manen (http://en.wikipedia.org/wiki/Galilean_moons) is een interessante wereld op zichzelf. Io, het meest vulkanisch actieve lichaam in het zonnestelsel, heeft een uniek geelachtig oppervlak van de zwavel die wordt uitgestoten door de vulkanen en die vervolgens condenseert op het koude oppervlak. De andere drie Galileïsche manen zijn allemaal bedekt met ijs, maar vertonen bewijs van vloeibaar water eronder. De drie ijzige Galilese manen worden allemaal beschouwd als kandidaten voor het leven, met name Europa. Lees verder »

Zie hieronder. We kunnen de massa benaderen met behulp van de formule voor dichtheid die massa en volume van het object met elkaar in verband brengt. Dichtheid = massa / volume Als de diameter van de aarde bekend is en we aannemen dat de aarde bolvormig is, kunnen we het volume berekenen op basis van V = 4 / 3pi r_3 Gebruikmakend van een gemiddelde dichtheid kunnen we dan de massa van de aarde benaderen. Met de hedendaagse moderne technologie en het gebruik van satellieten kunnen we een nauwkeuriger cijfer voor het volume krijgen. Lees verder »

Het universum wordt verondersteld vele vormen te hebben die als volgt kunnen variëren: plat en oneindig / eindig Gebogen als een schaal en eindig Gebogen naar buiten en oneindig Deze zijn niet zeker of bewezen. De vorm van het universum hangt af van de dichtheid ervan. Als de dichtheid meer is dan de kritische dichtheid, is het universum gesloten en buigt het als een bol; als het minder is, zal het kromtrekken als een zadel. Maar als de feitelijke dichtheid van het universum gelijk is aan de kritische dichtheid, zoals wetenschappers denken dat het is, dan zal het voor altijd verlengen als een vlak stuk papier. Credit: Lees verder »

De gemiddelde afstand tot de aarde en de zon is ongeveer 9,6 AE, de afstand tot de aarde op elk moment is ruwweg tussen 8 en 11 AU. Een maan cirkelt relatief dicht bij zijn ouderplaneet, dus Titan is zo ver van de aarde verwijderd als Saturnus zelf. De gemiddelde afstand van Saturnus tot de Aarde is bijna hetzelfde als de gemiddelde afstand van Saturnus tot de Zon, ongeveer 9,6 AE. Het minimumvertrouwen naar de aarde is 8 AE wanneer Saturnus het dichtst bij de zon staat en de aarde daartussenin ligt. Het maximum is ongeveer 11 AE wanneer Saturnus het verst van de zon verwijderd is en de aarde aan de andere kant van de zon Lees verder »

94 Het periodiek systeem loopt op tot 118, maar veel van de hogere atoomnummers zijn synthetisch, ze worden alleen in het laboratorium gemaakt en niet in de natuur gevonden, zelfs niet in sporenhoeveelheden. Het hoogste atoomnummerelement dat in de natuur wordt aangetroffen, is sporenhoeveelheden van Plutonium. Het wordt aangetroffen in uraniumafzettingen van natuurlijke splijting en wat primordiaal plutonium in de korst die overblijft van een supernova die materiaal heeft toegevoegd aan de moleculaire wolk waaruit het zonnestelsel is gevormd. De bovenstaande accounting is in NUMBER, zelfs trapsgewijs bedragen van zeer zel Lees verder »

Omdat het een van de weinige manieren is om afstand te meten in de astronomie en de enige directe methode om afstanden te meten. De aarde draait rond de zon op een afstand van 150 miljoen kilometer (of 1 AU). Dit betekent dat de locatie tussen 1 januari en 2 juli (een half jaar) 300 miljoen kilometer (of 2 AE) verandert. Deze verandering in locatie verandert LICHT ons perspectief op hoe het lopen door een kamer verandert hoe het meubilair eruit ziet, de hoeken anders zijn enz. De schijnbare locatie van een ster, een hoek, verandert. We kunnen deze hoekverschuiving gebruiken, parallax genaamd, de grootte van de baan van de Lees verder »

Het is hoogst onwaarschijnlijk dat Mercurius kan zijn voortgekomen uit de botsing die tot onze Maan heeft geleid. De terrestrische planeten worden verondersteld te hebben afgescheiden van de aanwas van materie op verschillende afstanden van de zon. Bovendien is Mercurius zo dicht dat astronomen ertoe gebracht worden te geloven dat het grootste deel van haar massa de ijzer-nikkel kern is. De botsing die onze maan maakte zou in plaats daarvan lichter rotsachtig materiaal in de ruimte hebben verplaatst, en onze Maan is in feite overweldigend rotsachtig met slechts een kleine kern. Lees verder »

Nee. De frequentie en de golflengte van het licht veranderen afhankelijk van de hoeveelheid energie die het licht heeft en het medium waarin het licht zich verspreidt. De hoeveelheid energielicht heeft de frequentie bepaald. Zodra de frequentie bekend is, bepaalt het medium waarin het licht zich verplaatst de golflengte (en de snelheid). Waar E energie is, is h de constante van Planck en f is frequentie: E = hf Waar lambda de golflengte is, v de snelheid is en f de frequentie is: lambda = frac {v} {f} Blauw licht heeft bijvoorbeeld een frequentie van ongeveer 6.1 maal 10 ^ {14} Hz en golflengte rond 490nm in een vacuü Lees verder »

Jupiter heeft een maan met veel actieve vulkanen. Die maan is Io. De vulkanen op aarde worden aangedreven door tektonische bewegingen, maar op Io worden ze gedreven door de krachtige getijdenwerking van het nabijgelegen Jupiter. Zijn getijden geen relatief zachte verschijnselen? Op Aarde lijken de getijden op die manier omdat we alleen zwakke getijbronnen hebben om mee te kampen. De maan is relatief klein en de zon is relatief ver weg. Io heeft Jupiter die zowel massaal als dichtbij is op hetzelfde moment. De getijden van Jov doen het lichaam van Io heen en weer zwaaien en genereren een enorm wrijvingsgehoor dat de rots en Lees verder »

Het betekent dat de Euclidische meetkunde wordt gevolgd: als drie punten in het universum zijn gemarkeerd, tellen de drie hoeken op tot 180 ^ circ. Parallelle lijnen blijven voor altijd op dezelfde afstand uit elkaar. De stelling van Pythagorus is van toepassing op het universum. Het betekent ook dat elke 'plak' van het universum plat is (stel je een kubus voor die is gesplitst in kleinere kubussen, waarbij elke spleet x-, y- en z-vlakken in de ruimte zijn). De andere termen zijn open en gesloten, gesloten wordt het meest weergegeven als een bol en open universums als een continue hyperbool. Afbeeldingen tonen alge Lees verder »

TrES-4, ongeveer 1,7 keer zo groot als Jupiter. TrES-4, bijna twee keer zo groot als Jupiter, wordt verondersteld een gemiddelde dichtheid te hebben die vergelijkbaar is met balsahout. Het is natuurlijk een gasreus, en het is ongeveer 1.400 lichtjaar verwijderd. Het draait om de ster GSC 02620-00648 met een belachelijk hoge snelheid. Ik weet wat je denkt: "Genoeg over al die freaky gasreuzen! Wat is de grootste planeet waar ik op kan lopen?" De grootste rotsachtige (aarde-type) planeet die tot nu toe is ontdekt, is BD + 20594b, naar schatting 2,23 keer de straal van de aarde en 16,3 keer zijn massa. Die grootte m Lees verder »

Nee, omdat we erin zitten. Het beeld van een spiraalvormig sterrenstelsel is iets moois, maar kan alleen van buiten het sterrenstelsel worden gewaardeerd. Omdat de sterren in deze spiraal in principe zijn gerangschikt op een min of meer vlak vlak, is het beste dat we kunnen zien van de "grote afbeelding" een verticale opstelling van een zijaanzicht. We kunnen echter de spiraalarm zien waar we toevallig in leven, op voorwaarde dat je in een donker deel van de wereld woont waar je dat deel van het Melkwegstelsel kunt zien. Dit gaf astronomen een idee dat we in een spiraalvormig stelsel moeten leven dat lijkt op and Lees verder »

Eigenlijk bewegen de planeten langzaam weg van de zon. Maar het effect is erg klein, slechts ongeveer 0,01% in een miljard jaar voor de aarde. Er zijn twee hoofdmechanismen die de planeten van de zon afvoeren, volgens http://curious.astro.cornell.edu/about-us/41-our-solar-system/the-earth/orbit/83-is-the -Afstand-from-the-earth-to-the-sun-veranderende-gevorderden. Ten eerste het getijde wrijvingseffect. De zon roteert gemiddeld ongeveer eenmaal per dertig aardse dagen (de zon is niet star en de rotatiesnelheid varieert met de breedtegraad). De aarde heeft ongeveer 365 dagen nodig om in een baan om de zon te cirkelen. Zoals Lees verder »