Hoe zullen we in de toekomst andere sterrenstelsels bereiken?

Hoe zullen we in de toekomst andere sterrenstelsels bereiken?
Anonim

Antwoord:

Een geweldige vraag zonder goede antwoorden.

Uitleg:

De dichtstbijzijnde ster op aarde is Alpha Centauri en het is 4,3 lichtjaar verwijderd. Dat betekent dat het minstens 4.3 jaar zou duren om daar te komen, maar er is een vangst. De hoeveelheid energie die nodig is om een ruimteschip met de snelheid van het licht voort te stuwen, is oneindig.

Overweeg nu, met behulp van sommige van onze meer recente technologie, het nog steeds meer dan 9 jaar duurde voordat de New Horizons-satelliet van de aarde naar Pluto ging, en zelfs dat is niet het einde van ons zonnestelsel. New Horizons reisde met een snelheid van 36.373 MPH. Licht reist met een snelheid van 669.600.000 MPH.

Het Andromeda-sterrenstelsel, het dichtst bij ons, is slechts 2,537 miljoen lichtjaar verwijderd. Elk beetje licht dat we waarnemen door onze telescopen uit Andromeda zijn daar 2,5 miljoen jaar geleden achtergelaten.

Vreemd genoeg bood Star Trek een methode die wetenschappers feitelijk beschouwen als een haalbare manier om de grote afstanden te overschrijden. Het idee van "warpsnelheid" impliceert dat je op de een of andere manier kromt, de vorm van de ruimte voor je verandert. Zwarte gaten warp-ruimte, maar hoe komen we met een bruikbaar zwart gat? Niemand weet.

Antwoord:

We moeten de kunst van gecontroleerd dromen met onze geest perfectioneren.

Uitleg:

We hebben allemaal de droomstaat ervaren als we slapen. Onze dromen kunnen net zo echt zijn in termen van zintuiglijke waarneming als we normaal zouden tegenkomen wanneer we wakker zijn in ons fysieke lichaam. Als we de volledige controle over onze droomstaat hebben, is het mogelijk om met de snelheid van de geest naar elke bestemming van onze keuze te reizen. Natuurlijk zijn de grenzen van het fysieke lichaam niet langer aanwezig, wat een enorme beperking is voor ruimtevaart met hoge snelheid. Er zijn ook barrières voor dergelijke manieren van reizen omdat het mentale lichaam niet te lang kan blijven tijdens ruimtevaart in afzondering van ons aardse lichaam.

Omdat we geen camera's en wetenschappelijke hulpmiddelen kunnen dragen, betekent dit dat de wetenschap een technologie moet vinden waarmee menselijke visuele prikkels op een computer kunnen worden gedecodeerd, vastgelegd en weergegeven. Zulke technologieën die als Science fiction klinken, zouden andere belangrijke voordelen hebben op het gebied van menselijk onderwijs, waardoor snel leren van onderwerpen en telepathie mogelijk wordt.