Antwoord:
Eigenlijk bewegen de planeten langzaam weg van de zon. Maar het effect is erg klein, slechts ongeveer 0,01% in een miljard jaar voor de aarde.
Uitleg:
Er zijn twee hoofdmechanismen die de planeten van de zon afvoeren, volgens http://curious.astro.cornell.edu/about-us/41-our-solar-system/the-earth/orbit/83-is-the -Afstand-from-the-earth-to-the-sun-veranderende-gevorderden.
Ten eerste het getijde wrijvingseffect. De zon roteert gemiddeld ongeveer eenmaal per dertig aardse dagen (de zon is niet star en de rotatiesnelheid varieert met de breedtegraad). De aarde heeft ongeveer 365 dagen nodig om in een baan om de zon te cirkelen. Zoals beter bekend is met de aarde versus de maan, zorgt het verschil in rotatieperioden en omwentelingen ervoor dat getijdenwrijving energie overbrengt van de snellere cyclus (rotatie van de zon) naar de langzamere (aardbaan). Dus de zon vertraagt langzaam zijn rotatie en de aarde beweegt langzaam naar buiten. De andere planeten verplaatsen zich om dezelfde reden naar buiten. Maar de zon is tamelijk ver weg en de rotatie ervan is te langzaam om een grote impact te hebben. De hierboven aangehaalde bron stelt dat het getijdeneffect drijft de aarde weg van de zon met slechts ongeveer één micrometer per jaar.
Het tweede effect dat door de site van Cornell University wordt gerapporteerd, is het verlies aan massa dat de zon ervaart wanneer waterstof wordt samengesmolten met helium. Het helium heeft minder massa dan de waterstof waaruit het komt en het verschil is de energieoutput van de zon, volgens de formule van Einstein
Met de recente verificatie van zwaartekrachtgolven, weten we dat zwaartekrachtsgolfemissie de planeten naar binnen doet spiraalvormig maken. Maar zwaartekrachtgolfemissie heeft bijna geen invloed op de beweging van de planeten. Planeten bewegen zo langzaam en met zulke zwakke zwaartekrachtwisselwerkingen dat zwaartekrachtgolfemissie tien orden van grootte minder is dan het directe effect van de verloren massa van de zon.
Alles bij elkaar is het netto resultaat dat de planeten zich van de zon verwijderen, maar slechts heel langzaam. Zoals hierboven opgemerkt, bedraagt het overheersende effect slechts 0,01% in een miljard jaar voor de aarde.
Wat weerhoudt de witte bloedcellen ervan om onze eigen lichaamscellen aan te vallen? Wat is de rol van het lymfesysteem bij de rijping van alle verschillende soorten witte bloedcellen?
Wat weerhoudt de witte bloedcellen ervan om onze eigen lichaamscellen aan te vallen? Witte bloedcellen werken op antigenen, die aangeven dat een bepaald molecuul vreemd is. Lichamelijke cellen missen deze antigenen en veroorzaken geen immuunrespons. Wanneer een pathogeen echter in contact komt met lichaamscellen, kan deze deze overnemen. Wanneer dit gebeurt, komen de antigenen op de lichaamscellen voor, wat aangeeft dat witte bloedcellen ze moeten vernietigen. Wat is de rol van het lymfesysteem bij de rijping van alle verschillende soorten witte bloedcellen? Het lymfestelsel bestaat uit de lymfeklieren, milt, beenmerg en t
Terwijl de volledige zonsverduistering de zon volledig bedekt is door de maan. Bepaal nu de relatie tussen de grootte en afstand van zon en manen in deze toestand? De straal van de zon = R; de maan = r & afstand van zon en maan van aarde respectievelijk D & d
De hoekdiameter van de maan moet groter zijn dan de hoekdiameter van de zon zodat er een totale zonsverduistering kan optreden. De hoekdiameter theta van de Maan is gerelateerd aan de straal r van de Maan en de afstand d van de Maan vanaf de Aarde. 2r = d theta Evenzo is de hoekdiameter Theta van de Zon: 2R = D Theta Dus voor een totale zonsverduistering moet de hoekdiameter van de Maan groter zijn dan die van de Zon. theta> Theta Dit betekent dat de radii en afstanden moeten volgen: r / d> R / D Eigenlijk is dit slechts een van de drie voorwaarden die nodig zijn voor een totale zonsverduistering. In feite betekent d
En volgens de natuurkunde draait de aarde sneller wanneer het dichter bij de zon is dan wanneer het verder is. Is dit van invloed op de lengte van de dag op aarde?
Ja. Dat is een van de effecten die de lengte van de dag beïnvloeden als de duur tussen twee verschilpassages van een bepaalde meridiaan (en niet een 24-urige dag). De andere (sterker dan de eerste) is de hoek die de zon de aarde kruist tijdens haar reis naar het noorden of het zuiden langs het jaar. Tijdens equinoxes verliest de zon enige tijd een beetje naar het noorden of het zuiden in plaats van precies naar het westen te gaan, terwijl tijdens solstitia het pad precies in het westen enige tijd in beslag neemt. Beide effecten voegen toe resulterend in wat de vergelijking van tijd wordt genoemd: http://en.wikipedia.o