Astronomie

Er is geen directe relatie, maar ze hebben allebei betrekking op de vraag hoe orde kan worden gecreëerd uit chaos. The Big Bang is een theorie over de oorsprong van het universum. De oerknal is het idee dat er een bal van materie was die explodeerde. Uit de chaos van de explosie ontstond de orde van het universum. De oersoep is een theorie van de oorsprong als de eerste cellen. De theorie is dat anorganische moleculen zich concentreerden in een gesloten warme waterplas. Vervolgens werd uit de chaos en wanorde van de willekeurige moleculen de eerste cel gevormd. Over het algemeen zegt de tweede wet van de thermodynamic Lees verder »

De omtrek van een ellips is een benadering gegeven door: 2 * pi sqrt ((a ^ 2 + b ^ 2) / 2) waarbij a en b de helft zijn van de secundaire en hoofdas. .. Zie hieronder. De Melkweg wordt beschouwd als een ellipitaal sterrenstelsel met een geschatte kleine as van 100.000 lichtjaren en een hoofdas van 175.000 lichtjaren. De omtrek van een ellips is een benadering gegeven door: 2 * pi sqrt ((a ^ 2 + b ^ 2) / 2) waarbij a en b de helft zijn van de secundaire en hoofdas. Plooi de waarden in en werk het uit. Lees verder »

Radioastronomie is de studie van universum door analyse van radiostraling. Radiotelescopen doen dit door gegevens te verzamelen over de kenmerken zoals helderheid, kleur en beweging van het elektromagnetisch spectrum dat alle straling van verre sterren en verre sterrenclusters bevat. Daarentegen is het zichtbare spectrum een zeer klein deel van het spectrum en dus niet zo nuttig voor een grondige analyse. Referentie: Wat is Radioastronomie? www.skyandtelescope.com/astronomy-resources/radio-astronomy/. Lees verder »

Lichtgolven Stel dat een ster snel de aarde nadert. De lichtgolven van de ster worden samengeperst of samengedrukt. In feite lijken de golflengten van een naderende ster vaak korter dan ze in werkelijkheid zijn. Kortere golflengten van licht zijn karakteristieken van blauw en violet licht. Dus lijkt het hele spectrum van een naderende ster enigszins naar het blauwe einde van het spectrum verschoven te zijn, dit wordt de blauwe verschuiving genoemd. Als een ster zich van de aarde verwijdert, zullen de lichtgolven enigszins worden uitgebreid. De golflengten van het licht zullen langer lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Lan Lees verder »

Wetenschappelijk vermoeden, gebaseerd op analyse van massieve gegevens met betrekking tot lichtheid, kleur en temperatuur, en indeling .... Het is een wetenschappelijk vermoeden dat er voor elke ster geboorte, leven en dood is. Ze leven meer dan 10 miljard jaar. In de prenalale fase wordt de ster een nevel genoemd. Deze bevat wolken van stof, waterstof en helium. Condensatie leidt tot de vorming van een zich ontwikkelende pro-ster. Het kan miljoenen jaren duren voordat stellaire winden van zwaartekrachten de massieve waterstofwolken verzamelen en comprimeren tot het punt waar de zwaartekracht krachtig genoeg is om kernfusi Lees verder »

Een groep actieve sterrenstelsels met een zeer hoge helderheid wanneer alle golflengten van het spectrum worden beschouwd, niet alleen zichtbaar licht. Een groep actieve sterrenstelsels met een zeer hoge helderheid wanneer alle golflengten van het spectrum in aanmerking worden genomen, niet alleen zichtbaar licht. Bij een visuele telescoop bekeken zien ze er net zo uit als elk ander spiraalvormig sterrenstelsel. Maar als u de detectie uitbreidt om andere golflengten te dekken, is de algehele helderheid van het centrum vethoog, vergelijkbaar met quasars. Lees verder »

Ruimte is in de eerste plaats een vacuüm, voor zover we weten. Dit kan voor sommigen een moeilijk concept zijn, maar het grootste deel van de ruimte bevat hoe dan ook, het is gewoon leegte. Dark Matter, een beetje begrepen ding dat zwaartekracht lijkt te hebben maar geen interactie heeft met elektromagnetische straling, kan van sommige (of misschien wel veel) van deze ruimte opvullen, maar wetenschappers zijn ERNST Onzeker, vanaf nu wordt ruimte beschouwd als een vacuüm behalve de kleine hoeveelheid normale materie erin. Lees verder »

Stellaire evolutie is hoe een ster in de loop van de tijd verandert. De belangrijkste factor die de stellaire evolutie aanstuurt, is de massa van de ster. Sterren vormen de gravitationele ineenstorting van koele, dichte moleculaire wolken. Naarmate de wolk instort, vormen zich kleinere gebieden, die samen steriele kernen vormen. De ster vormt zich en zal dan veranderen op basis van zijn massa. Voor kleinere sterren, met een massa van minder dan 8 zonsmassa's, zal de inerte koolstof in de ster nooit brandtemperaturen bereiken. Twee brandende schelpen in de ster creëren thermisch instabiele omstandigheden, waarbij w Lees verder »

Stellaire magnitude is een getal dat de helderheid van een ster of voorwerp aangeeft. ongeveer 2000 jaar terug classificeerde Hipparchus sterren van 1 tot en met 6. Nummer 1 voor de helderste sterren en geen 6 voor de meest zwakke zichtbaar voor het blote oog. Nadat de moderne instrumenten in gebruik waren genomen, strekte de schaal zich uit naar min voor zeer heldere sterren, zon en maan. Voor elke getalverandering in magnitude verandert de helderheid ongeveer 2..5. Als het aantal toeneemt, zijn sterren minder helder. In dit systeem is Zon -26.7 Maan = -12.6 Venus 4.4 Sirius -1.4 Lees verder »

De sterke wisselwerking bindt protonen aan elkaar en meer in het algemeen aan quarks. Het is verantwoordelijk voor het bestaan van kernen. Zoals je weet hebben protonen een positieve elektrische lading. Ze stoten elkaar af. En ze zouden nooit samenkomen als een nuclei als het niet voor een kracht zo veel sterker was (vandaar de naam) dan de elektromagnetische kracht dat het in staat is om de elektrische afstoting te overwinnen. Het moderne standpunt is dat de sterke interactie leidt tot quark-opsluiting, dat wil zeggen dat de sterke interactie niet alleen sterk is, maar ook het vermogen heeft om te voorkomen dat twee quar Lees verder »

Het is een proces waarbij de oceaanbodem zich terugtrekt in het binnenste van de aarde. De oudere oceaanbodem wordt weggeduwd van de mid-oceanische ruggen wanneer een nieuwe oceaanbodem wordt gevormd.De wetenschappers geloven dat de oudere oceaanbodem dan diep in de aarde wordt geduwd langs de loopgraven. Dit proces is Subduction. Dat deel van de lithosfeer is de oudere oceaanbodem die langs de geul naar beneden wordt geduwd: Lees verder »

Voor verafgelegen ruimtecellen zijn het hoogst drie significante cijfers (3-sd) in AU / parsec / light year-eenheden, tegen de apparaat-precisie 0, 001 '', voor hoekmetingen <1 ''. De precisie neemt toe wanneer de afstand afneemt. Toch kan voor verre verre lichamen de parallaxhoek <i "zijn. Explicatie: de precisie in hoekmeting is 0,001 seconde. Overweeg de afstandsformule, d = 1 / (hoekafstand in radiaal) AU Dit zou het uiterste geven 3-z nauwkeurigheid alleen in AU eenheden, inderdaad, dit geldt voor conversie voor grotere eenheden, lichtjaar en parsec .. Bijvoorbeeld, als de parallax hoek 0.12 Lees verder »

Het is een bol. Alle grote draaiende voorwerpen in het universum zijn bolvormig van vorm. De reden waarom het die vorm aanneemt, is een combinatie van de bewegingswetten en de zwaartekracht. De zwaartekracht trekt met een constante snelheid naar het midden van het object. Terwijl het object draait, houdt de zwaartekracht de materie bij elkaar en beweegt in een cirkelvormige richting. Lees verder »

Volgens een model van Einstein, stelde hij het op 10 ^ 8 lichtjaren terug in 1932. Wat bekend staat als "Einstein's Vergeten Model van het Universum" is het waard om op te zoeken. In een artikel uit 1931 beschreef hij een universum dat zich na de oerknal uitbreidt en vervolgens samenwerkt - de Big Crunch genaamd. Misschien een oscillerend universum? Heel erg zoals de Hindoese kosmologische cyclus? Raadpleeg dit document voor meer informatie: http://arxiv.org/abs/1312.2192 Lees verder »

Volgens een model van Einstein, stelde hij het op 10 ^ 8 lichtjaren terug in 1932. Wat bekend staat als "Einstein's Vergeten Model van het Universum" is het waard om op te zoeken. In een artikel uit 1931 beschreef hij een universum dat zich na de oerknal uitbreidt en vervolgens samenwerkt - de Big Crunch genaamd. Misschien een oscillerend universum? Heel erg zoals de Hindoese kosmologische cyclus? Raadpleeg dit document voor meer informatie: http://arxiv.org/abs/1312.2192 Lees verder »

Van de maan op 384.000 km van de aarde, is de hoekdiameter van de aarde 2.02 ^ o, bijna. Van de zon op 1 AE van de aarde, is het bijna 17,7 ". Laat P het contactpunt zijn van de raaklijn van een waarnemer O op het oppervlak van de maan naar de aarde gecentreerd op E en alfa de hoekdiameter van de aarde, in driehoek EPO, haaks op P, OE = 384000-1737 = 382263 km, EP = straal van de aarde = 6738 km en sin alpha / 2 = (EP) (/ EO) = 6738/382263 = 0.01763. Alpha = 2.02 ^ o Bijna, dit is een hoekig akkoord, de lengte van het contactkoord is een beetje kleiner dan de diameter van de aarde, dus de hoekdiameter is iets meer dan Lees verder »

De levensduur van een ster hangt af van de massa. Het kan variëren van een paar miljoen jaar tot enkele biljoenen jaar. Een ster die lijkt op onze zon in zijn massa zou ongeveer 10 miljard jaar duren. De levensduur van een ster hangt af van de massa en tot op zekere hoogte van de ondoorzichtigheid. Enorme sterren verbranden hun nucleaire brandstof snel en sterven snel, terwijl minder zware degenen het langzaam verbranden en langer leven. De levens bestrijken zes ordes van grootte (10 ^ 6 jaar - 10 ^ {12} jaar) Maximale mogelijke levensduur van de ster De ondergrens voor de massa van een ster, de Brown Dwarf Limit geno Lees verder »

Het is ongeveer 2,73 Kelvin. Deze resultaten zijn afkomstig van de metingen door COBE. De Cosmic Background Explorer (COBE) was een satelliet. Het doel ervan was om de kosmische achtergrondstraling van de microgolven (CMB) van het universum te onderzoeken en metingen te leveren die ons begrip van de kosmos zouden helpen vormen. De bevindingen ondersteunden de beweringen van de oerknaltheorie. Lees verder »

Celestial Sphere (CS) is een virtuele bol die de combinatie is van ruimtehersenhelften die we elke dag en nacht zien. Celestial Dome (CD) in planetariumarchitectuur is een zeer geminiaturiseerde CS. Het midden van de CD is de waarnemer in het planetarium. Equator is het referentievlak voor CS. De Noord- en Zuidpool van CS liggen in de richtingen Noord- en Zuidpool van de aarde en worden als echt naar de planetariumkoepel gebracht. Het is mogelijk om de CD te ontwerpen op basis van de breedtegraad van de locatie van het planetarium. Lees verder »

Stevig ijzer en nikkel Het centrum van de aarde is de innerlijke kern. Het heeft een straal van ongeveer 1.220 km of gelijk aan 760 mijl. Die cirkel op de afbeelding is de innerlijke kern (midden van de aarde). Http://discovermagazine.com/2013/jan-feb/20-things-you-didnt-know-about-inner-arth Lees verder »

Heel letterlijk, praktisch nul. Binnen 10 lichtjaren van de aarde zijn er geen geschikte omstandigheden voor de vorming van klassieke zwarte gaten. Net als in zijn er geen supermassieve sterren die op het punt staan supernova te worden. Dus ... nee. Er is geen enkele kans dat een zwart gat de aarde "raakt". Over ongeveer 4 miljard jaar zal de Melkweg botsen met het Andromeda-stelsel. Vanwege de extreme afstanden tussen de sterren, is de kans op het raken van sterren echter uiterst onwaarschijnlijk (stel je voor dat je probeert een enkele bewegende kogel te schieten met een andere kogel van een kilometer afstand) Lees verder »

De Chandrasekhar-limiet is de grootst mogelijke massa van een stabiele witte dwergster. Wanneer een witte dwergster te groot wordt, is er een supernova-explosie, de grootste explosies die zich in de ruimte voordoen en kort de hele melkweg overschaduwen. De Chandrasekhar-limiet verwijst naar de grootste massa die een witte dwergster kan hebben voordat deze ontploft. De Chandrasekhar-limiet is genoemd naar astrofysicus Subrahmanyan Chandrasekhar en komt overeen met ongeveer 1,4 maal de massa van onze zon, of 1,4 sols. Lees verder »

40.074.16 km De aarde heeft een diameter van 12.756 km. Circumferenceis pid = pi (12.756) = 40074.1558892 = 40.074.16 km http://giphy.com/gifs/earth-FrOlhISiIhAFa Lees verder »

436.681.300.000 cm 4.36 (10 ^ 11) cm sinds de omtrek van de zon in kilometers 4.366.813 is, dan zijn er 100.000 cm in een kilometer. 4.366.813 (100.000) 436.681.300.000 cm http://www.google.com.ph/search?q=circumference+of+the+sun+in+centimeters&biw=1093&bih=514&source=lnms&sa=X&ved=0ahUKEwifwpO1xL7JAhXD8x4KHQcmDCwQ_AUIBSgA&dpr=1.25#q=circumference+ van + de + zon + Lees verder »

Het dichtstbijzijnde spiraalstelsel is Andromeda, terwijl de dichtstbijzijnde dwerg Canis Major is. Het Andromeda-sterrenstelsel ligt ongeveer 2,53 miljoen lichtjaren van ons verwijderd. Het is een groot spiraalvormig sterrenstelsel vergelijkbaar met het Melkwegstelsel. Een foto van Andromeda is hieronder. Het dichtstbijzijnde sterrenstelsel van om het even welk is een dwerg sterrenstelsel genaamd Canis Major, dat hieronder is afgebeeld. Het is ongeveer 42.000 lichtjaren verwijderd. Het verschil tussen beide is dat zowel het Melkwegstelsel als Andromeda Galaxy tussen de 200 en 400 miljard sterren bevatten, terwijl het dwer Lees verder »

Proxima Centauri Het is de dichtstbijzijnde ster naast de Zon en de dichtstbijzijnde ster naast Zon tot Aarde. Het is ongeveer 4,2 lichtjaren verwijderd van de zon (een licht jaar is de afstand die het licht in één jaar aflegt). Proxima Centauri is een rode dwergster met een lage massa. Het wordt gevonden in het sterrenbeeld van Centaurus. Het is ook bekend als Alpha Centauri C Proxima Centauri De Proxima Centauri maakt deel uit van drie sterren die elkaar om de aarde banen met een grootte van de Zon Lees verder »

Proxima centurai is de dichtstbijzijnde ster, maar hij is erg zwak. Het is van 11 mg itude. Je hebt een 10-inch telescoop nodig om het te zien. dichtstbijzijnde ster zichtbaar voor het blote oog is Alpha centauri met een visuele magnitude van -0,28 .. foto credit Earthn sky org. Lees verder »

Neutronensterren zijn kleiner en dichter. Witte dwergen komen vaker voor Een witte dwerg is het lijk van een ster met een lage massa (minder dan 10 keer de massa van de zon). Aan het einde van het stadium van het zijn van een rode reus, drijft de buitenkern de ruimte in en laat een hete dichte kern achter die een witte dwerg wordt genoemd. De zwaartekrachten worden tegengegaan door elektronendegeneratie, waardoor verdere instorting van de zwaartekracht wordt voorkomen. Het heeft een grotere straal dan een neuronster. Neutronensterren zijn het lijk van sterren met een hoge massa. Anders dan bij een witte dwerg, is elektrone Lees verder »

Rotsen en bovenste mantel. De naam 'lithosfeer' komt van de Griekse woorden lithos, wat 'rocky' en sphaeros betekent, wat 'bol' betekent. De lithosfeer is de buitenste laag van de aarde, samengesteld uit stenen in de korst en de bovenste mantel die zich gedragen als brosse vaste stoffen. De delen van de korst die de oceanen van de wereld bevatten, verschillen sterk van de delen die de continenten vormen. De continentale korst is 10-70 km dik, terwijl de oceanische korst slechts 5-7 km dik is. Het buitenste deel van de aarde, ook bekend als de lithosfeer, wordt opgebroken in platen die worden onderst Lees verder »

Vooral ijzer. De vaste kern van de aarde bestaat vermoedelijk uit ijzerkristallen en enkele zwaardere elementen. De vloeibare buitenkern is een ijzer / nikkellegering. Lees verder »

Beginnend met de kortste. Beginnend met de kortste. 1. Angstrom -> 10 ^ -10 "m" 2. Nanometer -> 10 ^ -9 "m" 3. Micron -> 10 ^ -6 "m" 4. Centimeter -> 10 ^ -2 "m" 5. Kilometer -> 10 ^ 3 "m" 6. Astronomische eenheid -> 1.496 xx 10 ^ 11 "m" 7. Lichtjaar -> 9.461 xx 10 ^ 15 "m" 8. Parsec -> "3.26 lichtjaar", of 3.08 xx 10 ^ 16 "m" Lees verder »

De kosmologische constante Lambda was de relativiteitsconstante voorgesteld door Einstein in 1917, om het zich uitbreidende / samentrekkende universum als quasi-statisch te zien. Nu, Lambda is energiedichtheid van vacuüm. Het mysterieuze universum wordt nu gezien als een uitdijend universum. Het was een eeuw geleden niet bekend of ons universum uitbreidt of samentrekt. Dus introduceerde Einstein een kosmologische constante om het ook niet te maken. Ondanks Einstein's spijt over zijn notie van Lambda (kosmologische constante), zou de markering van wetenschappers van 20% voor Dark Energy, in ons universum, kunnen wo Lees verder »

Zuurstof Silicium Aluminium IJzer Calcium Natrium Kalium Magnesium Het buitenste deel van de Aarde is de atmosfeer die meestal bestaat uit stikstof en zuurstof met kleinere hoeveelheden koolstofdioxide, argon en waterdamp. De rotsachtige buitenlaag van de aarde, de korst genoemd, bestaat voornamelijk uit zuurstof, silicium, aluminium, ijzer, calcium, natrium, kalium en magnesium. Onder de korst bevindt zich de aardmantel, die silicium, ijzer, magnesium, aluminium, zuurstof en andere mineralen bevat. Ten slotte is de kern diep in de aarde, die bijna volledig ijzer en nikkel is. Lees verder »

De declinatie van de aarde is 0 ° per definitie. De posities van sterren worden gedefinieerd in termen van juiste klimming en declinatie. Juiste klimming is de hoek die het object maakt met de Vernale Equinox in een bepaald tijdperk, meestal J2000. De reden hiervoor is dat de Vernal Equinox preciseert en een vast referentiekader vereist is. Declinatie is de hoek die het object maakt met de evenaar van de aarde. Ook dit vereist een vast referentiekader zoals J2000 vanwege precessie. Het J2000-tijdperk is de positie van de aarde op precies 2000-01-01 12:00:00. Per definitie bevindt de aarde zich in het midden van het co Lees verder »

Zijn MASS Hoe kleiner het startpunt van een ster is, hoe langer hij zal leven. Een witte dwerg is bijvoorbeeld nog geen dode ster omdat hij nog steeds schijnt met een koel, wit licht. Op een gegeven moment zal een deel van zijn energie verdwenen zijn. Het wordt een dode ster. Hoe lang het duurt voordat een middelgrote ster een witte dwerg wordt, hangt af van de massa van de ster wanneer deze voor het eerst werd gevormd. Voor een middelgrote ster zoals onze zon duurt het ongeveer 10 miljard jaar voordat de formatie is overgegaan tot de dood. Een kleinere middelgrote ster kan wel 100 miljard jaar duren. Een grote middelgrote Lees verder »

Een zwart gat, is een plaats waar de zwaartekracht ongelooflijk sterk is en niets kan ontsnappen, inclusief licht (alle elektromagnetische golven), die de snelst bewegende deeltjes zijn die we in het universum kennen en die zelfs niet aan de zwaartekracht kunnen ontsnappen. Een zwart gat wordt gemaakt nadat een superrode reuzenster naar binnen stort en een 'gat in de ruimtetijd' vormt. We moeten ook weten dat we nog nooit een foto van een zwart gat hebben gemaakt, en dat ELK 'beeld' dat we hebben, in feite een illustratie is, en meestal wordt getekend als een 'gat', een 2D-object in een 3D-universum Lees verder »

Van de heetste tot de coolste (O B A F G K M) classificatie, G is geelachtig oranje (5e van 7) Temperatuurgerelateerde categorieën. 0 - 9 is een verbeterde classificatie. Een bijbehorende klasse is G2. Illustratief voorbeeld: voor G2 is het bereik van de oppervlaktetemperatuur 5500 graden K - 10000 graden K.Sun is van spectrale klasse G2V. De Romeinse vijf V is voor helderheid kenmerk, van de beoordelingen I II III IV V. Helderheid eenheid L = 1 is tegen 385 E + 26 watt.van Sun .. Lees verder »

In de kern van een ster, ongeacht het type, zijn de druk en temperatuur hoog genoeg om atoomkernen samen te drukken door kernfusie te initiëren. Waterstofkernen versmelten bijvoorbeeld samen tot Helium en van Helium tot andere zwaardere elementen, maar hoe zwaarder het element, hoe meer druk en temperatuur nodig zijn om dat element in een veel zwaarder element te smelten. De zon in het hoofdvolgorde stadium zal waterstof in Helium verbranden en als het eenmaal geen waterstof meer heeft om te verbranden, zal het helium verbranden, maar Helium-fusie vereist veel meer dichtheid, wat suggereert dat de zon veel dichter zal Lees verder »

Een zwart gat Er wordt gezegd dat een zwart gat een singulariteit is. Dat betekent dat er geen ruimte tussen de massa is en dat het pure massa is. Geen atomen, geen quarks, gewoon pure massa. Lees verder »

Willekeurig groot, met een minimale grootte die voldoende is om de niet-waarneembare stellaire parallax van de meeste sterren te verklaren. De Hemelse Bol is een denkbeeldige bol gecentreerd op de zon van willekeurig grote straal op het oppervlak die de sterren horen te zijn terwijl de planeten (zwervers) om de zon draaien. De bol moet groot genoeg zijn om stellaire parallax niet waar te kunnen nemen voor een gewone waarnemer. Ik vermoed dat een klein jaar of twee voldoende zou zijn. Als een nauwkeurig model van het universum wordt dit grondig ontkracht, maar het kan nuttig zijn voor doeleinden zoals navigatie, enz. Lees verder »

Het is beter om het universum aan te pakken als ons universum of waarneembaar universum. Onze melkweg Melkweg (MW) diameter is ongeveer 3,3 miljard AU. De dimensies boven MW zijn niet gedefinieerd. Universum als het universum is niet gedefinieerd. Vanaf nu is het redelijk om onszelf te beperken tot onze melkweg Melkweg, voor het schatten van afstanden. We zijn bij 25000 - 27000 lichtjaren, vanuit het centrum van Milky Way.De 2-significante cijfers (sd) diameter in AU is dus 2 X 2,6 E + 04 X 6,3 E + 04 AU = 3,3 miljard AU. 1 ly = 62900 AU, bijna. Definitie van internationale astronomische Unie (IAU) AU = het wiskundig gemid Lees verder »

Een superzwaar zwart gat heeft een vergelijkbare straal als ons zonnestelsel. De straal van een zwart gat wordt bepaald door zijn massa en wordt de Schwarzschild-straal r_s genoemd. r_s = (2GM) / c ^ 2 Waar G de zwaartekrachtsconstante is, is M de massa van het zwarte gat en is c de snelheid van het licht. De straal van Schwarzschild voor onze zon is slechts ongeveer 3 km. Supermassieve zwarte gaten hebben een massa van meer dan 100.000 zonsmassa's en zijn vaak miljoenen zonnemassa's. Supermassieve zwarte gaten zijn zo groot als 20 miljard zonsmassa's gedetecteerd. Het superzware zwarte gat in het centrum van o Lees verder »

Supermassieve zwarte gaten zijn vele malen groter dan andere zwarte gaten. Een zwart gat wordt meestal gevormd wanneer een geschikt grote ster onder de zwaartekracht ineenstort. Ze zijn meestal 10s van zonsmassa's. Een superzwaar zwart gat is in de orde van vele duizenden zonnemassa's. Ze worden verondersteld te bestaan in de centra van de meeste sterrenstelsels. Ze hebben zulke grote massa's dat ze het resultaat moeten zijn van zwarte gaten die samenkomen en enorme hoeveelheden materiaal verbruiken. Lees verder »

Alle subductiegrenzen zijn convergerende grenzen, maar niet alle convergerende grenzen zijn subductiezones. Een subductiezone is waar een oceaanbodem een continentale korst ontmoet. De oceaanbodem wordt onder de continentale korst gedrukt en creëert een subductiezone en een diepe geul van de oceaan. Dit is een convergerende grens. Er is ook de mogelijkheid dat een oceaanbodem verbonden is met een continentale korst die een andere oceaanbodem ontmoet waardoor beide naar beneden duiken. De loopgraaf van de Marianna is een voorbeeld van dit soort convergerende grenzen. Het is ook een voorbeeld van een subductiezone. Er Lees verder »

Manen banenplaneten. Ze worden satellieten genoemd. Om een planeet te zijn, heeft de IAU een definitie gemaakt. 1 Het moet in een baan om een ster draaien. 2 Moet voldoende massa hebben om een bolvorm te vormen. 3 Maak de buurt van alle materialen vrij Sp er zijn 8 planeten in het zonnestelsel. Maan is een satelliet van de aarde Andere planeten hebben ook satellieten ... Totaal ongeveer 176 satellieten in het zonnestelsel. Lees verder »

Zie uitleg. ASTRONOMER: Een specialist in de natuurwetenschap die astronomie wordt genoemd. Astronomie is voor het bestuderen van alles over dichtbij en ver weg, en grote en kleine ruimtecellen. Naar mijn mening is Earth Science een astronomisch gebied voor ISS-astronomen. ASTRONOMIST is een synoniem voor astronoom. ASTROLOGIST is een synoniem voor astroloog. Op elk moment is een astroloog een beginnende astronoom, die niet in staat is om het hoofd te bieden aan de vooruitgang in de astronomie. Astrologen passen wetenschappelijke vermoedens toe over ruimtecellen, voor het voorspellen van iemands levenskarakteristieken, voo Lees verder »

Een AU is 150 miljoen kilometer of 93 miljoen mijl, een licht jaar is 10 biljoen kilometer en een parsec is 3 lichtjaren. 1 AE is de afstand tussen de zon en de aarde, zodat deze moet worden gebruikt om de afstanden van de planeten te bepalen. De dichtstbijzijnde ster is 4,2 lichtjaren verwijderd en lichtjaar moet worden gebruikt om de afstanden van de sterren te bepalen en tenslotte moet parsec worden gebruikt om de afstand van nevels enz. Te bepalen. Lees verder »

De afstand van de zon. Aphelion is wanneer de planeet het verste verwijderd is van zijn moederster, en perihelion is wanneer de planeet het dichtst bij zijn moederster staat. Bijvoorbeeld, wanneer de aarde op het perihelium is, is het 147,1 miljoen km van de zon, begin januari, en bij aphelion ligt de aarde begin juli 152,1 miljoen km van de zon. Lees verder »

Nebula is een enorme wolk van gas en stof in de ruimte. Daarvan zullen sterren worden geboren in lange tijd ... Planetaire nevel is het gas dat uit een ster wordt gepompt die bijna zijn waterstof in de kern voltooit .. Zwaartekracht in het midden en druk van fusie duwt afdelingen ... Dit blijft in evenwicht. Wanneer fusie stopt neemt de zwaartekracht af en worden buitenlagen verloren in de ruimte. Deze gassen in een ringvorm worden een planetaire nevel genoemd. Lees verder »

Omvang en leeftijd. Naarmate veel sterren ouder worden, zwellen ze op hoge leeftijd op tot Red Giant-sterren en worden ze enorm. Sterren verbranden hun waterstofbrandstof geleidelijk naarmate ze ouder worden en tegen het einde van hun bestaan zwellen ze op om Red Giant-sterren te worden. Gemiddelde grootte sterren worden rode reuzen, instorten en worden vervolgens witte dwerg sterren (bovenste pad in foto). Enorme sterren worden ook Rode Superreussterren en gaan dan naar de supernova en worden dan neutronensterren of zwarte gaten. Onze eigen zon is ongeveer 4,5 miljard jaar oud en heeft nog 5 miljard jaar voordat hij een Lees verder »

Sterrentijd is voor de revolutie van de aarde die naar sterren wordt verwezen. Tropisch jaar is de periode tussen twee opeenvolgende (zelfde) equinox-momenten. We hebben bijna een equinox-moment, een keer in de zes maanden. De twee zijn Vernal Equinox en Autumn Equinox. Vernal Equinox jaar is van 21 maart tot 20 maart, bijna. Dit is tropisch jaar = 365.2421871 dagen. Het iets langere siderische jaar = 365.2563630 dagen. Op het equinox-moment staat de zon recht boven het middaguur, op een lengtegraad van de evenaar. Equinox verandert elk jaar onmiddellijk, als gevolg van de precessie van de equinox, met 20 m 23 s, bijna. De Lees verder »

Ze zijn allemaal namen voor objecten in het universum. Een ster is een zon die energie produceert uit kernfusie. Een maan is een lichaam dat om een ander lichaam draait. Een maan draait normaal om een planeet, maar een maan kan in een andere maan cirkelen totdat deze door iets groters wordt weggetrokken. Een planeet is een groot lichaam dat om een zon draait. Het heeft zijn baan van andere objecten vrijgemaakt. Hoewel er schurkenplaneten zijn die door andere planeten uit een zonnestelsel zijn uitgeworpen. Een sterrenstelsel is een groot aantal sterren die rond een centrale kern cirkelen. Men denkt dat de meeste, zo niet Lees verder »

Astrologie is een pseudowetenschap. Astrologie mist consistentie, het identificeert hemellichamen als goden. Ook zijn er in astrologie 10 planeten inclusief de maan en de zon voor paranormale lezingen, met uitzondering van de aarde omdat astrologen geloven dat hemellichamen de levens van de bewoners van de aarde beïnvloeden. ondertussen .... Astronomie is de studie van de positie, samenstelling, grootte en andere kenmerken van planeten, sterren en andere hemellichamen. Lees verder »

Astronomie richt zich op observatie, terwijl astrofysica principes van de fysica toepast op de hele kosmos. Beide richten zich op de kosmos (universum). denk op deze manier: de ene is observationele wetenschap met minimale wiskunde, de andere heeft een zware dosis wiskundige fysica ingezet ... veel succes, yona Lees verder »

De synodische periode van een zonneplaneet is de periode van één op de zon gerichte revolutie. Sterrentijd is gebaseerd op de configuratie van sterren. Voor de maan zijn dit voor de baan om de aarde met de maan. De maan-synodische maand (29.53 dagen) is langer dan de siderische maand (27.32 dagen). Synodische maand is de periode tussen twee opeenvolgende transits van het draaiende-om-zon heliocentrische longitudinale vlak van de aarde, van dezelfde kant van de aarde met betrekking tot de zon (meestal conjunctie / oppositie genoemd). . Lees verder »

Een type I supernova wordt veroorzaakt door een witte dwerg en een type II supernova wordt veroorzaakt door een massieve ster. Beide typen supernova worden veroorzaakt doordat de kern van een ster onder de zwaartekracht instort. Wanneer dit gebeurt, stijgen de temperaturen en drukken tot het punt waarop nieuwe fusiereacties beginnen. Deze fusiereacties kunnen in korte tijd enorme hoeveelheden materiaal opnemen, waardoor de ster heftig explodeert. Een type I-supernova komt voor in gesloten binaire systemen waarbij twee gemiddelde sterren heel dicht rond elkaar cirkelen. Wanneer een van de sterren zijn waterstof uitput, komt Lees verder »

Hieronder als het verschil. Een witte dwerg is de laatste fase van de sterrenevolutie. Een ster die veel lijkt op onze zon, een hoofdreeks van middelgrote sterren nadat al zijn waterstof in helium is verbrand, zal rustig de buitenste lagen in een planetaire nevel doen verdwijnen. Hierna transformeert het in een Witte Dwerg een Kleine extreem dichte Ster over de grootte van de Aarde. Deze witte dwerg blijft de komende 10 tot 100 miljard jaar warmte en energie uitstralen totdat hij geen straling meer kan afgeven. Dit wordt verondersteld als een zwarte dwerg. Zwarte dwergen zijn alleen hypothetisch omdat, zelfs als deze fase Lees verder »

Kosmologie is de wetenschappelijke studie van de vorm, inhoud en evolutie van het universum. Theodicy is de verdediging van Gods goedheid en almacht, met het oog op het bestaan van het kwaad. Elke filosofie is een geloof. Het is ook het cognitiedeel van de wetenschap. Wetenschap is dynamisch in het toelaten van verbeteringen om waarheden dichter bij de waarheid te brengen. Op deze manier kan het verschil tussen kosmologie en theodicy worden bestudeerd. Bijvoorbeeld, gebeurtenissen in het universum kunnen voor sommige kiezers als slecht worden beschouwd. A MON AVIS: Het onbepaalde holistische geheel van Natuur, Universum e Lees verder »

Kosmologie is een wetenschappelijke studie van vorm, inhoud en evolutie van het universum in tegenstelling tot de theosofische filosofie die de verdediging is van Gods goedheid, ondanks het bestaan van het kwaad. Bedacht in 1710 door wiskundige-filosoof G. Leibniz met de boodschap dat, ondanks alle kwaden, onze wereld de beste van alle mogelijke werelden is. Vanaf nu is theodicy een natuurlijke theologie die deel uitmaakt van de studie van religies. . Lees verder »

Excentriciteit is een kenmerk van de baan van de aarde rond de zon. Obliquity is de hoek tussen de draaias van de aarde en de normaal naar ecliptica. Precessie is periodieke verstoring van de draaias. De baan van de aarde is een ellips met de zon op een focus. De eccentriciteit van deze ellips e = 0,0167, bijna. Obliquity is de inclinatie 23.4 ^ o van de draaias van de aarde (polaire as) naar normaal naar ecliptica (het baanvlak van de aarde). Deze polaire as draait volledig rond zijn gemiddelde positie eenmaal in een grote jaarperiode van ongeveer 25800 jaar. Deze beweging wordt de axiale precessie van de aarde genoemd. Lees verder »

Dit is inderdaad een heel goede vraag ... al is het ... best moeilijk! Ik zal het proberen ... Elektromagnetisch veld is de verstoring van de ruimte rond een geladen deeltje dat erin beweegt. Stel je een geladen deeltje voor (een elektron bijvoorbeeld) dat door de ruimte reist met een bepaalde snelheid (figuur (a) hieronder). Daaromheen is de ruimte verontrust vanwege zijn aanwezigheid; je kunt dit zien als je er een tweede lading in steekt; de nieuwe lading zal de eerste "voelen" (het veld dat erdoor wordt geproduceerd). Laten we nu teruggaan naar onze eerste aanval; probeer het te versnellen (figuur (b) tot (e) Lees verder »

Fundamentele krachten zijn onafhankelijk, niet-fundamentele krachten kunnen worden verklaard in termen van fundamentele krachten. Het is beter om de term interactie te gebruiken in plaats van dwang, want twee van de vier fundamentele interacties zijn niet echt krachten. Elektromagnetisme de fundamentele interactie die aantrekking, afstoting en beweging van geladen deeltjes veroorzaakt. Het foton is het boson dat de interactie bemiddelt. De kleurkracht is een fundamentele interactie die quarks bindt aan mesonen en baryons. Gluons en de bosonen die de interactie bemiddelen. De zwakke kracht is een fundamentele kracht die bet Lees verder »

De vier, de zogenaamde kracht, opereren allemaal op verschillende manieren en op verschillende deeltjes op verschillende manieren. Allereerst is de term force niet echt accuraat voor de vier interacties. Een kracht is iets dat ervoor zorgt dat voorwerpen versnellen. Slechts een van de interacties doet dit en dit is slechts een deel van de mogelijke interacties. Elektromagnetisme is de interactie tussen geladen deeltjes. Het is erg lang varieerde. Het kan manifesteren als een kracht die dezelfde ladingen veroorzaakt om af te stoten en in tegenstelling tot ladingen om aan te trekken. Elektromagnetisme beschrijft ook licht en Lees verder »

Zwaartekracht is zwakker dan elektromagnetisme. Zwaartekrachten worden meestal verhoogd wanneer een grotere massa wordt geaccumuleerd, terwijl Elektromagnetische krachten worden gemaakt wanneer er kleine onevenwichtigheden zijn die worden veroorzaakt door kleine scheidingen van lading. 1. De zwaartekracht kan gemakkelijk worden getrotseerd, we kunnen dit elke 2 jaar op de Olympische Spelen zien, waarbij meestal springende records worden verbroken. Het ding is Elektromagnetisme is sterker dan Zwaartekracht, dit is gemakkelijk te zien op een koelkast, waarbij de magneten er alleen af vallen als ze er los van zitten. De toeg Lees verder »

Breking is het buigen van licht terwijl het van het ene medium naar het andere gaat, diffractie is het buigen van licht als het de rand van een object passeert. Zowel breking als diffractie zijn eigenschappen van golven. Als we bijvoorbeeld watergolven gebruiken, zullen golven die onder een hoek ondieper water raken, langzamer worden en licht van richting veranderen. Dat is breking. Golven die op een eiland slaan, buigen en sluiten uiteindelijk in bij de 'schaduw' van het eiland. Dat is diffractie. Licht vertoont golfeigenschappen door zowel breking als diffractie. Prisma's en lenzen en de vervorming die door e Lees verder »

Licht reist in vacuüm met een bepaalde snelheid .. Het is 299792458 meter / seconde. De afstand die het licht in één seconde aflegt, wordt licht tweede genoemd. Het is 299792458 meter. Het lichte minuutlicht reiste in één minuut. Het is 299792458 x 60 meters. Lichtjaar de afstand afgelegd door licht in één jaar 299792458 x60 x 60x 24 x365.2242 meter. Lees verder »

Diepte, detail en modellen van het universum. Ancient (ik ga Astronomy gebruiken omdat Kosmologie een Russische term is, niet dat ik iets tegen Rusland heb maar dat ik niet zeker weet of het klopt) Astronomie concentreerde zich voornamelijk op de beweging van hemellichamen gebaseerd op de positie van de Aarde. Dit stond bekend als het geocentrische model, waar de aarde het centrum van het universum is. Dit heeft enkele problemen omdat het de problematische en onregelmatige beweging van veel hemellichamen niet kon verklaren. We gebruiken nu een uitgebreide versie van het heliocentrische model, waar geen centrum van het univ Lees verder »

Er zijn verschillende verschillen, maar ze komen voort uit de ijkbosonen die elke kracht beheersen. Er zijn vier fundamentele krachten van de natuur, sterke kernkracht Zwakke kernkracht Elektromagnetisme zwaartekracht Volgens het standaardmodel worden de eerste drie bestuurd door maatbosonen. Wanneer een deeltje interageert met deze bosonen, ervaart het de juiste kracht. De sterke kracht wordt bepaald door gluonen en de zwakke kracht door de W ^ +, W ^ - en Z-bosonen. Al deze bosonen hebben een korte levensduur en kunnen als zodanig alleen in de kern van een atoom interageren. De sterke kracht houdt protonen en neutronen b Lees verder »

Reflectie van licht treedt op wanneer lichtstralen op een oppervlak vallen en terugkaatsen of weerkaatsen. In dit geval is de Wet van bezinning geldig, dat wil zeggen dat de invalshoek gelijk is aan de reflectiehoek. Breking is wanneer lichtstralen een ander medium van verschillende optische dichtheid binnenkomen en van richting veranderen of buigen. In dit geval is de wet van Snell geldig om de mate van breking te berekenen. Als het een meer optisch dicht medium binnengaat, wordt het gebroken naar de normaal. Diffractie is wanneer lichtgolven buigen rond obstakels die op hun pad zijn geplaatst en buigen in het schaduwgebi Lees verder »

Niets. :) Ruimte en ruimte zijn slechts twee manieren om hetzelfde te beschrijven: alles buiten de atmosfeer van de aarde. De buitenruimte biedt een meer specifiek type ruimte. Naarmate je verder komt in wiskunde en wetenschappen, kunnen de vele verschillende soorten ruimten verwarrend worden, dus het helpt om ID's toe te voegen. Extra Links: Klik hier voor Wikipedia's "Space (disambiguation)" pagina Klik hier om naar de NASA website te gaan Klik hier om naar Space, com (een nieuwssite specifiek voor ruimte) te gaan Klik hier om de ruimtepagina van NatGeo te bekijken Lees verder »

P- en S-golven verwijzen naar primaire en secundaire en longitudinale golven. Zie uitleg. Golven worden voortgeplant door een medium dat een vaste stof of een vloeistof (vloeistof of gas) is. Er is dus snelheid in deze voortplanting. Als de voortplanting in de richting van de snelheid gelijk of ongelijk is, worden de golven in de lengterichting genoemd. Anders worden ze transversale golven genoemd. Primaire golven zijn bundels longitudinale golven die door zowel vaste als vloeibare media gaan. Secundaire golven zijn bundels van transversale golven die zich niet gemakkelijk in een vast medium kunnen verplaatsen. De voortpla Lees verder »

De lithosfeer is vaste rots van de korst en de bovenmantel, terwijl de biosfeer levende en dode organische materie is. De lithosfeer is de korst en de bovenste mantel van een planeet, inclusief alle vaste materie van bergen tot valleien tot tektonische platen eronder. In de aarde is de lithosferische mantel bros en hard, bijna als de korst, hoewel chemisch verschillend. De biosfeer is het leven en de ecologie van een planeet. Het is geen apart gebied, maar eerder een verzameling van gebieden, waaronder delen van de atmosfeer, lithosfeer en hydrosfeer, waar organismen leven en dode organische materie rust. Er is een duideli Lees verder »

De sterke kracht houdt atoomkernen bij elkaar en de zwakke kracht veroorzaakt radioactief verval. De sterke kernkracht is verantwoordelijk voor het samenbinden van protonen en neutronen in een atoomkern. Het is sterk en kort van reeks en moet de elektromagnetische kracht overwinnen die positief geladen protonen uit elkaar duwt. Een goed voorbeeld van de sterke kracht is het fusieproces dat plaatsvindt in kleinere sterren zoals onze zon. Positief geladen protonen stoten elkaar af. Bij de extreme temperaturen en druk in de kern van de zon kunnen twee protonen dicht genoeg bij elkaar komen om de sterke kernkracht te binden aa Lees verder »

Kosmologie is de studie van het hele universum. Astronomie is de studie van objecten in het universum, zoals sterren en planeten. Astronomie en kosmologie zijn in veel opzichten vergelijkbaar, maar ze hebben te maken met dingen op enorm verschillende schalen. Laten we beginnen met astronomie. Dit is de studie van objecten zoals sterren, planeten, kometen en asteroïden. Sommige astronomen wijden hun carrière aan het bestuderen van één lichaam, zoals Pluto, of een bepaald sterrenstelsel aan de hemel. Ze kunnen ons vertellen over zaken als de evolutie van het zonnestelsel of de exacte banen van de planeten Lees verder »

Samengevat: de sterke kernkracht is 10-39 keer sterker dan de zwaartekracht, maar het bereik is slechts subatomair. De zwakke kernkracht is 10 ^ 32 keer sterker dan de zwaartekracht en het bereik is ook subatomair. De elektromagnetische kracht is 10 ^ 37 keer sterker dan de zwaartekracht en het bereik is oneindig. De zwaartekracht zelf staat bekend als ongelooflijk zwak, maar het bereik is oneindig.Bron: Science, maar niet zoals we het weten, Ben Gilliland Lees verder »

Zon zal transformeren in een witte dwerg. Een hoofdreeks Ster lijkt veel op dat onze zon zijn brandstof langzaam zal verbranden gedurende zijn levensduur. Momenteel fuseert de zon waterstof met helium. Het heeft dit ongeveer 4,5 miljard jaar gedaan en het zal waterstof blijven verbranden gedurende de volgende 4,5 miljard jaar totdat het niet verder waterstof kan verbranden en alles wat er nog over is in de kern is Helium. Op dit punt zal de zon zijn buitenste lagen uitbreiden en transformeren in een rode reus. In deze fase zal de zon Helium in koolstof verbranden voor de volgende 100 miljoen jaar totdat het Helium op is. I Lees verder »

Elektrostatische kracht is de kracht tussen statische (niet-bewegende ten opzichte van elkaar) elektrische ladingen. Elektromagnetische krachten zijn interacties als gevolg van fotonenuitwisseling en OMVAT elektrostatische krachten. De elektrostatische kracht tussen twee objecten wordt gegeven door Coulomb's wet F = (q_1q_2) / (4piepsilon_0r ^ 2) waarbij q_1 en q_2 de ladingen op de twee objecten zijn respectievelijk, en r de afstand daartussen is. Deze kracht kan zowel aantrekkelijk als weerzinwekkend zijn, afhankelijk van of de ladingen tegengesteld of hetzelfde zijn. De elektromagnetische krachten zijn een reeks kra Lees verder »

100 km Als je boven het aardoppervlak op een hoogte van 100 km staat, wordt men geacht in de ruimte te zijn volgens de Fédération Aéronautique Internationale (FAI). Dit wordt de Kármán-lijn genoemd. De hoogte van deze denkbeeldige grens werd berekend door de luchtvaartwetenschapper Theodore von Karman. Hij gaf aan dat conventionele voertuigen onvoldoende aërodynamische lift zouden hebben om omhoog te blijven nadat ze deze hoogte hadden bereikt. Ze zullen sneller moeten reizen dan hun omloopsnelheid. Als u boven deze lijn reist, wordt u geclassificeerd als astronaut. Deze internationale grens w Lees verder »

De ruimte begint op een hoogte van 100 kilometer. Naarmate de hoogte toeneemt, neemt de atmosferische druk af. Het is geen duidelijke scheidslijn over waar de atmosfeer eindigt en de ruimte begint. Het is echter algemeen aanvaard dat de ruimte begint op een hoogte van 100 km. Om dit in perspectief te plaatsen, is een geostationaire baan 35.786 km. Iedereen die boven de 80 kilometer vliegt, krijgt van het Amerikaanse ruimteagentschap de status van astronaut. Lees verder »

Tussen 91 en 94.5 miljoen mijlen. Momenteel ongeveer 91,5 miljoen mijlen. Het varieert tussen ongeveer 91 miljoen kilometer begin januari en 94,5 miljoen kilometer begin juli. De gemiddelde afstand tussen de aarde en de zon is 1 A.U., wat ongeveer 93 miljoen mijl is, maar de baan van de aarde is min of meer elliptisch. Lees verder »

Het grootste deel van de aarde bestaat uit de volgende elementen: ijzer, zuurstof, silicium, magnesium, zwavel, nikkel, calcium en aluminium. De overvloed aan elementen waarvan de aarde is gemaakt, is verschillend in verschillende lagen. Chemische samenstelling van aardkorst is anders dan die van mantel of kern. Details van de elementaire abundanties van kern, mantel en korst worden gegeven in de volgende bronnen: Enkele verwijzingen: Wikipedia-artikel over de chemische samenstelling van de aarde: http://en.wikipedia.org/wiki/Earth#Chemical_composition Wat vier elementen maken Tot bijna 90% van de aarde? : http://classroom Lees verder »

De aarde bestaat grotendeels uit silicaatgesteente in de korst en mantel, ijzer-nikkel metaal in de kern. Zoals zal worden uitgelegd, lijkt dit op sommige andere planeten - maar heel anders dan andere. Er zijn twee soorten planeten in ons zonnestelsel. Terrestrische planeten - Mercurius, Venus, Aarde, Mars. Deze zijn relatief klein en compact, en bestaan in principe uit soortgelijke materialen als aardeskalisatiesteen dat over een kern van ijzer en nikkel ligt. Twee grote manen in ons zonnestelsel hebben ook deze compositie, onze maan en Jupiter's maan Io. Op Aarde en Venus zijn grote delen van zowel de rotsachtige ma Lees verder »

De ecliptica is het pad dat de zon in de loop van een jaar door de lucht maakt. De ecliptica wordt gedefinieerd in termen van het pad van de zon gedurende een jaar. Het definieert het vlak waarin de baan van de aarde ligt. De rotatieas van de aarde helt momenteel op 23,5 °. Deze hoek neemt momenteel af vanwege precessie. De hemelevenaar wordt gedefinieerd als het vlak van de evenaar van de aarde op een bepaald moment. De hemelevenaar moet goed gedefinieerd zijn omdat deze wordt gebruikt om de posities van sterren en andere objecten te definiëren. Omdat het equatoriale vlak van de aarde roteert als gevolg van prec Lees verder »

De rand van het bekende universum is ongeveer 45 miljard lichtjaren verwijderd. Dit is een geweldige vraag zonder goed antwoord. Op dit moment hebben astronomen het zichtbare universum gemeten om ongeveer 45 miljard lichtjaren afstandelijk in elke richting te zijn. Deze vraag heeft echter een heel ingewikkeld antwoord. Het universum zelf is ongeveer 13,7 miljard jaar oud. Logica zou zeggen dat omdat niets sneller kan reizen dan de snelheid van het licht, het licht 13,7 miljard jaar geleden uitgezonden werd, omdat de rand van het universum hier net zou aankomen. Maar er zijn twee problemen met die veronderstelling. Ten eers Lees verder »

Elektromagnetisch stralingsspectrum is een brede band van golflengten van straling van Gama-stralen tot radiogolven. Het is een collectieve vorm van alle frequenties van elektromagnetische straling. Gama-stralen hebben de kortste golflengte. Radiogolven hebben de hoogste Wave picture credit ces fau edu. Lees verder »

Het elektromagnetische spectrum is de verzameling van alle verschillende golflengten van licht. In de astronomie is de enige informatie die we van andere sterren en sterrenstelsels krijgen in de vorm van licht. Elektromagnetische straling wordt gegenereerd door de beweging van geladen deeltjes, zoals elektronen. Alle geladen deeltjes genereren een elektrisch veld dat door de ruimte heen dringt. Wanneer deze deeltjes bewegen, creëren ze een rimpeling in hun elektrisch veld. Een magnetisch veld wordt dan gegenereerd door het veranderende elektrische veld, en een foton wordt gegenereerd. Dit is hoe elektromagnetische str Lees verder »

Er is geen exacte afstand omdat de baan van de aarde niet perfect cirkelvormig is. De Astronomical Unit (AU) is gebaseerd op de gemiddelde afstand 1 AU = 149,597,870,7 km precies. De baan van de aarde is ongeveer elliptisch. De perihelionafstand is ongeveer 147.098.000 km en de afelfionafstand is ongeveer 152.098.000 km. De astronomische eenheid is gedefinieerd die gebaseerd is op de gemiddelde afstand tussen de aarde en de zon. De AU is nu een internationale standaard en het is precies 149.597.870,7 km. Lees verder »

De rand van het waarneembare universum wordt geschat op 46,5 miljard lichtjaren verwijderd. Het universum is 13,8 miljard jaar oud, dus je zou verwachten dat de "rand" van het universum 13,8 miljard lichtjaren verwijderd zou zijn, als de snelheid van het licht het snelst mogelijke is. Het universum groeit echter op een manier dat de ruimte zelf zich uitbreidt, zodat het licht dat van heel ver weg naar ons toe reist, is alsof je de roltrap oploopt. Als zodanig zijn de meest verre, theoretisch detecteerbare dingen in het universum aanzienlijk verder weggegaan sinds ze 13,8 miljard jaar geleden licht uitstraalden. D Lees verder »

Wrijving Wrijving is een weerstand tegen beweging. Objecten die in de lucht bewegen, ervaren wrijving. Een vallend object zal de eindsnelheid bereiken waar de weerstand die wrijving met de luchtmoleculen heeft, een kracht is die gelijk is aan de neerwaartse zwaartekracht. Wrijving tussen vaste objecten maakt het verschuiven van een object over de grond of vloer moeilijk. Wielen en smeermiddelen worden gebruikt om wrijving te verminderen en het gemakkelijker te maken voor objecten om te glijden. Lees verder »

2.439xx10 ^ 16Hz, afgerond op drie plaatsen met decimalen. Frequentie nu, golflengte lambda en lichtsnelheid c zijn met elkaar verbonden door de uitdrukking c = nulambda Invoegen aantal geven en nemen c = 3xx10 ^ 10cms ^ -1, CGS-eenheden 3xx10 ^ 10 = nuxx1.23xx10 ^ -6, oplossen voor frequentie nu = (3xx10 ^ 10) / (1.23xx10 ^ -6) = 2.439xx10 ^ 16Hz, afgerond tot op drie plaatsen na de komma. Lees verder »

Mijn antwoord is gebaseerd op de aanname dat ons universum zich uitstrekt rond waar de BB-gebeurtenis plaatsvond. ESE Planck's satellietmeting (2015) plaatst ons hier 13,82 miljard lichtjaren. Hubble constant Ho = (afstand van BB-centrum) / (expansiesnelheid). De waarde van Planck voor 1 / Ho is 13,813 miljard jaar. Hogere Ho geeft lagere leeftijd. Consensus over de waarde van Ho wordt verwacht. Oudere methoden hadden betrekking op de afstand van de verste bolvormige sterrenhoop tot de ouderdom van ons universum. Deze methode gebruikt de tijd 1 / Ho, in miljard jaareenheid, als ouderdom van het universum. Er wordt een Lees verder »

Er is geen enkele "verste bekende ster". We kennen sterrenstelsels die miljarden lichtjaren verwijderd zijn en uit sterren bestaan, hoewel we individuele sterren niet kunnen oplossen. We kunnen een paar individuele sterren oplossen in sterrenstelsels die tientallen miljoenen lichtjaren verwijderd zijn, en deze sterren hebben onbekende catalogusnummers. Maar we kunnen ook novae en supernovae zien in veel verder verwijderde sterrenstelsels, die ook zeer verre, individuele sterren zijn. Dus we kunnen groepen sterren miljarden lichtjaren verder zien, en vele individuele sterren zelfs miljoenen lichtjaren verwijderd. Lees verder »

Een zwaartekrachtsanomalie The Great Attractor is een schijnbare zwaartekrachtsanomalie in het centrum van het Laniakea Supercluster, het supercluster waar de melkweg in bestaat. Gekopieerd en geherformatteerd vanuit Wikipedia The Great Attractor wordt een "schijnbare gravitatie-anomalie" genoemd vanwege het feit dat het achter ligt de Zone of Avoidance, het centrum van het Melkwegstelsel. Daarom verduistert de extreme helderheid van het licht het zicht. De anomalie heeft een schijnbare massa van duizenden keren van de Melkweg van de Melkweg die is geconcentreerd in een veel kleinere ruimte. We zijn ongeveer 250 Lees verder »

Zodiacal sterrenbeelden Ze zijn normaal 12 nummers. 1 Ram 2 Stier 3 Tweeling 4 Kreeft 5 Leo 6 Maagd 7 Weegschaal 8 Schorpioen 9 Boogschutter n10 Steenbokken 11 Waterman 12 Vissen Misschien gaat het wel naar een dertiende sterrenbeeld dat Ophiucus heet. afbeelding pinterest.com. Lees verder »

5730 jaar Zie hier: http://mathcentral.uregina.ca/beyond/articles/ExpDecay/Carbon14.html Dit is een opmerkelijk resultaat omdat het lijkt te impliceren dat koolstof-14 al lang verdwenen is uit onze miljarden jaren oud planeet. Kosmische stralen reageren echter voortdurend met stikstof in de bovenste atmosfeer om koolstof-14 te regenereren, die vervolgens naar ons wordt gecirculeerd. Organismen vullen hun koolstof-14-voorraad voortdurend aan door het samen met andere koolstofisotopen uit de atmosfeer of uit voedsel te halen, maar stoppen hiermee als ze doodgaan. Dat is hoe we de leeftijd van organisch materiaal kunnen beoor Lees verder »

Het grootste (en meest massieve) sterrenstelsel dat we kennen is het Galaxy IC 1101 in het centrum van het cluster Abell 2029. Over het algemeen zijn de meest massale sterrenstelsels de elliptische sterrenstelsels in het centrum van melkwegclusters, bekend als BCG's (of Brightest). Cluster sterrenstelsels). In een cluster van sterrenstelsels hebben sterrenstelsels de neiging om in het centrum te vallen, waardoor een heel massief sterrenstelsel de kern vormt. Een van de bekendste BCG's is het Galaxy IC 1101 in het midden van de cluster Abell 2029, die een stellaire massa heeft van ongeveer 100 biljoen (10 ^ 14) maal Lees verder »

Een Hertzsprung-Russell-diagram geeft de helderheid van sterren weer tegen hun oppervlaktetemperatuur. Ze zijn nuttig voor het classificeren van sterren en voor het vinden van de leeftijd van sterrenhopen. Het Hertzsprung-Russell diagram werd onafhankelijk ontwikkeld door Ejner Hertzsprung en Henry Norris Russell. Hertzsprung plaatste de absolute magnitude van de sterren tegen hun temperatuur, terwijl Russell de helderheid afbeeldde tegen de spectrale klasse. De meerderheid van alle sterren wordt weergegeven op een strook die van linksboven naar rechtsonder loopt, de hoofdreeks genoemd. Dit zijn sterren zoals onze zon die Lees verder »

Als theta in radiale maat is, heeft een cirkelboog, die een hoek theta in het midden omgeeft, een lengte (straal) Xtheta Dit is een benadering tot de lengte van het akkoord = 2 (straal) tan (theta / 2) = 2 (straal) (theta / 2 + O ((theta / 2) ^ 3)), wanneer theta vrij klein is. Voor de afstand van een ster die benaderd wordt door een paar significante (sd) cijfers alleen in grote afstandseenheden zoals lichtjaar of parsec, is de benadering (straal) X theta in orde. De gevraagde limiet wordt dus gegeven door (sterafstand) X (.001 / 3600) (pi / 180) = grootte van de ster Dus, sterafstand d = (stergrootte) / (.001 / 3600) (pi Lees verder »

Het vormt de rotsachtige planeten.Accretie, het geleidelijk samenklonteren van stof, rotsen en meteorieten in grotere en grotere lichamen, creëert uiteindelijk rotsachtige planeten, op voorwaarde dat geen grotere zwaartekrachtlichamen het proces stoppen. Het creëerde Mercurius, Venus, Aarde en Mars, en we veronderstellen dat de asteroïdengordel een andere planeet zou kunnen zijn als het niet voor de constante onderbreking door de zwaartekracht van Jupiter was. Lees verder »

De belangrijkste factor die bepaalt of een object een neutronenster of een zwart gat is, is de massa. Neutronensterren en zwarte gaten hebben veel overeenkomsten. Ze zijn gedegenereerd en vormen beide wanneer de ijzeren kern van een massieve ster onder de zwaartekracht ineenstort. Ze zijn zowel klein als massief en kunnen draaien en opladen. Beide kunnen straling uitstralen. De sleutel om te identificeren of een object een neutronenster of een zwart gat is, is de massa. Als het een massa heeft van minder dan ongeveer 3 zonnemassa's, is het waarschijnlijk een neutronenster. Als er meer dan 3 zonnemassa's zijn, is di Lees verder »