Biologie

De DNA-polymerasen zijn enzymen die DNA-moleculen creëren door nucleotiden te assembleren, de bouwstenen van DNA. Deze enzymen zijn essentieel voor DNA-replicatie en werken meestal in paren om twee identieke DNA-strengen van een enkele originele DNA-molecule te maken. DNA-polymerase "leest" de bestaande DNA-strengen om twee nieuwe strengen te creëren die overeenkomen met de bestaande strengen. Eenvoudig: de snelle katalyse van DNA-polymerase is te wijten aan de procesmatige aard ervan. In het geval van DNA-polymerase verwijst de mate van processiviteit naar het gemiddelde aantal toegevoegde nucleotiden Lees verder »

De autosomale chromosomen zijn de niet-geslachtschromosomen. De geslachtschromosomen bepalen het geslacht van een individu. Bij mensen hebben we in totaal 23 paar chromosomen. Deze bestaat uit 22 paren autosomale chromosomen en één paar geslachtschromosomen. De autosomale paren zijn allemaal herkenbaar aan specifieke vormen en zijn genummerd van 1-22. De paren zijn identiek in grootte, vorm, de genen die ze dragen, maar niet altijd dezelfde vorm van het gen. De geslachtschromosomen worden zo genoemd vanwege hun vorm, maar in tegenstelling tot autosomale paren zijn ze niet identiek van vorm. Het X-chromosoom heeft Lees verder »

Diploïde cellen hebben geen vastgesteld aantal chromosomen dat afhankelijk is van de soort. Diploïde betekent dat de chromosomen in de cel in paren zijn, dwz twee van elk type. Een menselijke diploïde cel heeft 46 chromosomen in 23 paren. Normaal gesproken is elk lid van het paar identiek in grootte, vorm, de volgorde van de genen dat zij de soorten genen dragen, maar niet altijd hetzelfde allel van het gen. Een haploïde cel heeft slechts één van elk type, dwz bij mensen de eieren en sperma. zijn beide haploïd en bevatten slechts 23 chromosomen. Organismen gaan normaal gesproken door een Lees verder »

Ik weet niet zeker wat je bedoelt met een medische verklaring. Verwijs je naar de manier waarop ze het lichaam of de lichaamscellen beïnvloeden, hoe ze het immuunsysteem activeren of hoe het lichaam daarop reageert, of hoe en waarom antibiotica hen anders beïnvloeden. Dit zouden allemaal uitgebreide antwoorden zijn. Kunt u alstublieft specifieker zijn. Denk aan de structuur van cellen. Hebben virussen deze structuren, hebben bacteriën deze structuren? Welke levende processen kunnen de twee uitvoeren? Denk aan RNA en DNA. Controleer of virussen en bacteriën hier hetzelfde zijn. Hoe reproduceren virussen Lees verder »

Bacteriën zijn prokaryoten met specifieke cellulaire eigenschappen die door antibiotica worden aangetast, zoals celwandstructuren. Mensen zijn eukaryoten en hebben daarom dezelfde cellulaire kenmerken als eukaryotische pathogenen. Chemotherapie die de cellulaire structuren van deze eukaryotische pathogenen aanvalt, zal daarom waarschijnlijk dezelfde cellulaire systemen als menselijke cellen beïnvloeden, wat grote schade veroorzaakt. Dit is in het bijzonder het geval in levercellen die worden gebaad in intracellulaire vloeistof waarbij elke cel in direct contact komt met een chemotherapeuticum in het bloed. Deze c Lees verder »

Classificatie van organismen groepeert voornamelijk organismen volgens gemeenschappelijke kenmerken. Vroege classificatie maakte alleen gebruik van visuele kenmerken zoals single calling of multicellular, of de aanwezigheid of afwezigheid van complexe wortels en stengelsystemen in planten of de aanwezigheid van een wervelkolom of afwezigheid van dieren, dwz gewervelde dieren en ongewervelde dieren.De verdeling in planten en dieren houdt verband met het fysiologische vermogen van planten om hun eigen organische verbindingen te maken van eenvoudige anorganische ingrediënten waarbij dieren organische verbindingen uit and Lees verder »

Een chemisch signaal wordt doorgegeven over een synaps. De chemische signalen zijn biomoleculen die neurotransmitters worden genoemd. Neurotransmitters worden uitgescheiden in de synaps van blaasjes in het axon-uiteinde, waar ze zich dan hechten aan receptoren in de dendrieten of het cellichaam op het volgende neuron, waardoor dat neuron wordt gestimuleerd. Neurotransmitters omvatten serotonine, norepinefrine, endorfines en acetylcholine, naast vele andere. Lees verder »

Het zeepaardje is een soort benige vis (Osteichthyes) in de phylum Chordata, en het geslacht Hippocampus. Domein: Eukarya (Eukaryota) Koninkrijk: Animalia Phylum: Chordata Subphylum: Vertebrata Klasse: Osteichthyes (beenvissen) Orde: Syngnathiformes (samengevoegde kaken) Familie: Syngnathidae (zeepaardjes en pijporvissen) Geslacht: Hippocampus (Grieks voor gebogen paard) Bron: http://seaworld.org/animal-info/animal-bytes/bony-fish/seahorses/ Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Syngnathiformes Lees verder »

Zowel de alveoli in de longen als de villi in de dunne darm staan in direct contact met de bloedcapillairen. Dit maakt gasuitwisseling in de longen via de longblaasjes mogelijk en de opname van voedingsstoffen in de bloedbaan via de villi in de dunne darm. Alveoli Villi Lees verder »

Een voedselketen is een lineaire manier om uit te leggen wat eet wat in wezen. Een roofdier consumeert bijvoorbeeld een herbivoor, die herbivoor verbruikt een soort groene plant, en die groene plant gebruikte licht als energiebron. De groene plant zou een primaire producent worden en herbivoor een primaire consument. De carnivoor die de primaire consument consumeerde, zou een secundaire consument worden genoemd. Ontleders, bijvoorbeeld bacteriën en schimmels, breken dode organismen af en geven die energie terug aan het milieu. Door elk van deze fasen gaat energie verloren aan de omgeving. De vleeseter verkrijgt niet Lees verder »

Nee, omdat hun DNA kan worden gebruikt voor andere nuttige dingen voor de persoon. Er zijn veel manieren waarop iemands DNA-sequentie (genoom) kan worden gebruikt om hen of de gemeenschap in het algemeen ten goede te komen. Een van deze manieren is gepersonaliseerde geneeskunde, dat is wanneer een arts je genoom en andere biomarkers, zoals DNA, RNA, eiwitproducten of enzymen, leest en die informatie vervolgens gebruikt om een medicijn op maat voor hen te maken. Of hun genoom kan worden gebruikt om hun voorouders te traceren. Of, als de persoon een ander misdrijf zou plegen, zou het hebben van hun genoom in een database he Lees verder »

Er is geen echt antwoord, het hangt alleen af van uw ethiek en oogpunt, ik zal proberen de argumenten voor waarom en waarom niet voor u samen te vatten. VOOR het stoppen van dissectie: het is wreed voor dieren, ze ondergaan vaak veel misbruik voordat ze worden ontleed, zoals dat ze niet op de juiste manier worden opgeslagen of behandeld, veel dieren en delen van dieren worden door pachtbedrijven, slachthuizen, dierenwinkels aan scholen verkocht . Het is een verspilling van leven. Is het goed om het te nemen? Er zijn alternatieve manieren om anatomie te leren, waarbij geen sprake is van verminking van een wezen. Hebben we Lees verder »

Ja, de overheid moet programma's uitvoeren om de bevolkingsgroei te verminderen. Als het niet wordt geïmplementeerd, moeten we ecologisch veel problemen het hoofd bieden. Als de bevolking niet onder controle is, zal er geen voldoende ruimte zijn voor mens en dier om te leven. Er zal ook een wedstrijd voor eten zijn. Vanwege de toename van de bevolking zullen we ook lijden aan een gebrek aan werkgelegenheid Lees verder »

Op veel manieren! :) Functie Mitose is voor de groei, ontwikkeling, reparatie van beschadigde cellen en vervanging van beschadigde cellen in meercellige organismen. Meiose is de productie van gameten voor seksuele reproductie. Locatie vindt plaats in mitose vindt plaats in alle somatische cellen! Meiose vindt plaats in de teelballen en de eierstokken. (Bij de mens) Aantal dochtercellen geproduceerd door een enkele oudercel Mitose produceert 2 dochtercellen van 1 oudercel. Meiose produceert 4 dochtercellen van 1 oudercel. Aantal chromosomen dat elke dochtercel bevat Bij mitose bevat elke dochtercel een diploïde aantal Lees verder »

Ik zal proberen je hieronder door te werken - het zal een beetje lang duren. Het hele "DNA wordt omgezet in mRNA" is een beetje ingewikkelder omdat we de 5to 3 richting van DNA moeten beschouwen. DNA heeft een bovenste streng die 5-3 loopt ... en een complementaire onderste streng die ook 5'-3 'loopt, maar hij loopt in de tegenovergestelde richting (alsof hij omgedraaid is), dus het is georiënteerd in de 3-5 richting. 5-ATGCGTAGT-3: Dit is de bovenste streng De complementaire onderste streng is: 3-TACGCATCA-5 Dus we zien de dubbele streng als: 5-ATGCGTAGT-3 3-TACGCATCA-5 Ok, dus dat is gaaf. De reden Lees verder »

Het karyotype is het aantal, de grootte en de vorm van chromosomen die zich in een cel bevinden, het omvat het autosoom en de geslachtschromosomen. Het aantal chromosomen in een soort is specifiek voor die soort. Daarom is het aantal autosomen ook specifiek voor die specifieke soort. Het is het karyotype nummer minder het aantal geslachtschromosomen. In een menselijke cel zijn er bijvoorbeeld 46 chromosomen, die bestaan als 23 paar chromosomen. 46 is het karyotype. De 23 paren omvatten 22 paren van autosomen gezegd en het paar geslachtschromosomen. De geslachtschromosomen worden de X- en Y-chromosomen genoemd vanwege hun Lees verder »

Toelichting lezen Prokaryote cellen: meestal bacterieel. Hebben een capsule, celmembraan Flagellum in sommige, voor mobiliteit, Ze hebben geen mitochondria, omdat ze klein genoeg zijn, en rechtstreeks kunnen ademen via het celmembraan. Ze hebben geen nucleair, in plaats van de genetische informatie die rond het cytoplasma zweeft. Ze hebben ook plasmiden. eukaryote cellen (dieren): hebben een celmembraan met een fosfolipide bi-laag, die doorlaatbaar is voor sommige moleculen, zoals water, terwijl ze ondoordringbaar zijn voor grotere moleculen zoals glucose en geladen ionen. Heb een cytoplasma. Laat mitochondriën, een d Lees verder »

Een persoon in coma is nog steeds een levend persoon, omdat zijn vitale organen nog steeds werken en in staat zijn om hun noodzakelijke functies uit te voeren. Zijn / haar cellen blijven cellulaire ademhaling en processen voortzetten. Wanneer iemand comateus is, zijn ze slechts voor een onbepaalde tijd onbewust. Dit betekent alleen dat ze niet kunnen "denken", maar hun hersens kunnen nog steeds werken. De hersenen kunnen nog steeds commando's naar het lichaam sturen, die functies omvatten zoals ademhalen, metaboliseren, enz. De persoon wordt nog steeds beschouwd als levend omdat hij / zij nog steeds biologisc Lees verder »

Wetenschappelijk gezien is een theorie een beproefde verklaring die herhaaldelijk is bevestigd. Wat als een theorie in de wetenschap wordt beschouwd, is heel anders dan wat de media of de heersende stroming in de westerse samenleving als een theorie beschouwt. Theorieën zijn uitgebreid getest en de resultaten of uitkomsten zijn herhaaldelijk bevestigd. Ze zijn gedurende lange tijd bevestigd door meerdere onafhankelijke onderzoekers. Ze zijn NIET een beste schatting of een hypothese. Theorieën verenigen meerdere waarnemingen en verklaren waarom er iets is gebeurd. Evolutie, zwaartekracht en algemene relativiteitst Lees verder »

Voor fotosynthese is het 6CO2 + 6H2O ------> C6 H12 O6 + 6O2 Echter, voor cellulaire ademhaling zou het C H O + O CO + H O + energie zijn. Voor fotosynthese zou het woord kooldioxide + water zijn -> glucose + zuurstof + water. Voor cellulaire ademhaling zou de woordvorm glucose + zuurstof zijn koolstofdioxide + water + energie Hoop dat ik heb geholpen! Lees verder »

Het zijn allemaal biomoleculen. Er zijn 4 soorten biomoleculen: koolhydraten, lipiden, eiwitten en nucleïnezuren. Ze worden als zodanig genoemd omdat ze aanwezig zijn in levende organismen. Cellulose, een polysaccharide (poly betekent veel, en saccharide met betrekking tot suiker), is geclassificeerd als een koolhydraat. Het wordt gevonden in de celwand van planten. Nucleïnezuren zijn moleculen die in de kern worden gevonden en helpen met genetisch materiaal, zoals wat DNA voor ons doet. Keratine is een eiwit dat geassocieerd is met structuur en wordt aangetroffen in onze haar en nagels. Lees verder »

Nee, omdat fotosynthese niet voorkomt in de vrucht. Het is niet zo dat fotosynthese niet voorkomt voor deze vruchten. Het is alleen maar dat je waarschijnlijk denkt dat de kleur van de vrucht zelf van invloed is op het vermogen om te fotosynthetiseren; Dat is niet het geval. Bladeren met chlorofyl zijn degenen die in staat zijn tot fotosynthese en ondergaan de chemische reacties om suiker en zuurstof te maken. De vrucht, ooit onderdeel van het voortplantingssysteem van de plant, is hier niet bij betrokken. Lees verder »

De ladingen die aanwezig zijn op een fosfolipidemolecule dicteren de oriëntatie ervan wanneer deze in een waterige oplossing wordt geplaatst. Water maakt goed voor ~ 50-60% van het volwassen menselijk lichaam. Het is aanwezig in alle weefsels en is een belangrijk medium waarvoor de meeste biochemische processen plaatsvinden. Met deze informatie in gedachten kunnen we bespreken hoe fosfolipiden op elkaar inwerken in water en zo concluderen hoe een fosfolipide dubbellaag wordt gevormd. Fosfolipiden zijn een klasse van organische moleculen met een hydrofiele kop die bestaat uit een fosfaatgroep, die door een glycerolmole Lees verder »

Prokaryoten hebben één cirkelvormige DNA-streng, terwijl eukaryoten verschillende strengen lineair DNA hebben. Prokaryoten zijn eencellige organismen zonder membraan omsloten organellen (gespecialiseerde compartimenten / structuren in de cel). Daarom bevindt het DNA zich in het cytoplasma. Prokaryoten hebben dubbelstrengige DNA-moleculen geclusterd in een zogenaamde nucleoïde. Naast dit chromosomale DNA hebben prokaryoten vaak ook kleine ronde stukjes DNA met slechts een kleine hoeveelheid genen, deze worden plasmiden genoemd en kunnen onafhankelijk van het chromosomale DNA repliceren. Eukaryoten hebben een Lees verder »

Er zijn een paar stappen om dit te doen, negeer alstublieft mijn slechte Engels, ik hoop dat je het proces nog steeds kunt begrijpen. Dit is niet zo moeilijk als je zou denken. Laten we zeggen dat we DNA willen isoleren uit een kalfthymus, je moet deze instructies volgen (ze zijn voor een appel zo ver als ik weet, maar er zijn kleine variaties): neem 3 stukjes van 3 gram en snijd het in kleine stukjes, zo min mogelijk. Doe het in een blender, met 75 ml zoutoplossing-citraat (SSC) per stuk en zorg ervoor dat het blad van de blender volledig bedekt is met SSC, dus voeg een stukje thymus toe als dat nodig is. SSC zorgt ervoor Lees verder »

Het onderscheidt individuen van andere individuen (zie onderstaande uitleg!) Hoewel 99% van ons genetische materiaal identiek is, helpt tenminste 1% DNA-wetenschappers verschillen tussen individuen. De volgorde van basenparen wordt gebruikt om de menselijke genen tussen individuen te decoderen. Daarom zijn stukken DNA geband. Het aantal banden maakt ook deel uit van het DNA-decoderingsproces naarmate patronen worden geanalyseerd. Lees verder »

Een karyotype is een afbeelding om het uiterlijk en het aantal chromosomen te laten zien om vast te stellen of u een ziekte heeft die wordt veroorzaakt door een genetische mutatie (sikkelcelanemie, downsyndroom). Het kan ook geslacht vertellen. Als u bijvoorbeeld een extra chromosoom ziet in het 23e paar, kunt u het het downsyndroom vertellen. Twee XX's in het karyotype kunnen je vertellen dat je een meisje bent en XY kan zien dat je een jongen bent. Ik hoop dat dit geholpen heeft! Lees verder »

De rode bloedcellen krimpen in omvang als gevolg van osmotisch-achtige drukverschillen totdat het een "gunstige" grootte bereikt. Inleiding Osmose is het fysisch-chemische proces als gevolg van drukverschillen. Een voorbeeld van dit principe is te vinden in de fysiologie van de beroemde wet van Fick. Verder gebruiken cellen in het algemeen dit fysische verschijnsel voor het transporteren van belangrijke moleculen in en uit de cellen in wat wordt aangeduid als passief transport, er wordt geen energie gevraagd, er worden geen eiwitten voor de taak gebruikt. In het onderstaande schema gaat de massa van de kant met d Lees verder »

Door capillaire werking We weten dat water polair is en op sommige manieren is het polair door zowel adhesief als cohesief te zijn. De hechting helpt het transport van steken in de stengels, terwijl cohesie het water naar beneden trekt in de wortels. Dit wordt capillaire werking genoemd en dit proces helpt planten bij het transporteren van de stengel de noodzakelijke voedingsstoffen uit het water te verzamelen. Ik hoop dat dit geholpen heeft! Lees verder »

Twee organellen in cel Ze worden gevonden in de buurt van nucleus samengesteld uit microtubuli. Ze komen voor in paren en worden meestal gezien tijdens celdeling. Hun functie is om tijdens de celdeling naar tegenovergestelde polen te gaan en er komen vezelachtige structuren uit voort die de trekkracht harmoniseren en de chromosomen in twee gelijke delen verdelen. Hoop dat dit helpt dankjewel. http://www.madsci.org/posts/archives/2008-08/1218812179.Cb.r.html Lees verder »

Deel het oppervlaktegebied door de volumedimensies van het rechthoekige prisma Breedte = w Hoogte = h Lengte = l oppervlak (S) = 2 * h * l + 2 * h * w + 2 * l * w volume (V) = h * l * w Oppervlakte-volumeverhouding = S / V = (2 (h * l + h * w + l * w)) / (h * l * w) Voor een prisma van breedte 2, lengte 2 en hoogte 4 Oppervlakte zou 2 * zijn (4 + 8 + 8) = 40 Volume zou 2 * 2 * 4 = 16 40/16 = 2,5 zijn De oppervlakte / volume-verhouding zou 2,5 zijn Lees verder »

Ja, dat zouden ze moeten doen. Alle mensen zijn voor 99,9 procent identiek en, van dat kleine verschil van 0,1 procent, is 94 procent van de variatie onder individuen van dezelfde populatie. Dit volgens het tijdschrift Science gepubliceerd in 2002. Mensen en chimpansees delen een verrassende 98,8 procent van hun DNA. En om het af te maken, mensen hebben 50 procent het DNA van bananen. Dit is allemaal de reden dat we op onze ouders, neven en neven en andere familieleden lijken, evenals op alle andere mensen. Je DNA en je ouders variëren maar een beetje. (0,1%). Lees verder »

Ze zijn nog niet ontdekt. Carl Linnaeus leefde van 1707 tot 1778. Hij was een botanicus die een nieuw classificatiesysteem voor planten en dieren beschreef in zijn manuscript 'Systema Naturae' (1735). Virussen werden ontdekt rond 1982, eeuwen nadat Linnaeus stierf. Er is nog veel discussie over of het zelfs mogelijk is om taxonomische groepen voor virussen te maken. Als je meer wilt weten over dat dilemma, raad ik aan het wetenschappelijke artikel van Lawrence et al. 2002. Lees verder »

Geen immuunreactie en succesvolle recombinatie van het gen. Engineered virussen zijn een veelbelovend 'hulpmiddel' voor gentherapie. We maken gebruik van het natuurlijke vermogen van virussen om DNA in een cel van de gastheer te introduceren. Het pathogene DNA van het virus wordt vervangen door het gewenste gen. Het virus kan worden gebruikt als een vehikel om dit DNA in een gastheercel te transporteren. Om succesvol te zijn, zal het geïntroduceerde 'goede gen' het 'defectgen' in de gastheercel moeten vervangen. Dit kan gebeuren door homologe recombinatie. Als dat proces goed gaat, is het gen i Lees verder »

Omdat ze erg vatbaar zijn voor uitdroging. Slakken en slakken zijn voornamelijk gemaakt van water, net als mensen en andere dieren. Slakken en naaktslakken hebben echter geen dikke huid zoals wij en verliezen daarom gemakkelijk water door hun huid. Als je tuinslakken en landslakken in de woestijn zou zetten, zou het water in hun lichaam gewoon 'verdampen'. Dit wordt desiccatie genoemd, die uiteindelijk deze dieren zal doden. Interessant is dat er slakken zijn die zijn aangepast en kunnen overleven in woestijnen.Deze slakken verstoppen zich in hun schelpen, op donkere en zeer vochtige plaatsen (weinig luchtstroom, b Lees verder »

Het coderende gen is groter dan 900 nucleotiden. Een gen bestaat uit twee gebieden: een transcriptioneel gebied dat de 900 nucleotiden bevat die coderen voor de 300 aminozuren een regulerend gebied dat additionele nucleotiden bevat, waarbij bijvoorbeeld enzymen binden die de transcriptie moeten uitvoeren. Dan hebben we de start en stop codons, dit zijn de signalen die vertellen waar het transcriptionele gebied begint en waar het eindigt: het stopcodon codeert niet voor een aminozuur en is daarom niet inbegrepen in het mRNA. het startcodon codeert voor methionine en is opgenomen in het mRNA. Methionine wordt vaak uit het ei Lees verder »

Homeotische (selector) genen reguleren andere genen (realisatorgenen) om ervoor te zorgen dat de juiste structuren op de juiste plaats ontstaan. De uitdaging bij de ontwikkeling van elk meercellig organisme is om het lot van elke verkoop te bepalen, zodanig dat de juiste structuren op het juiste moment in ontwikkeling worden gevormd. Het lotverbod voor cellen in Drosophila heeft verschillende stappen. Eerste cellen zullen worden gespecificeerd (nog steeds flexibel) en dan zullen cellen een overgang naar bepaalde celtypen ondergaan (onomkeerbaar). Deze overgang wordt gemedieerd door segmentatiegenen. Zodra segmenten zijn ge Lees verder »

1) Beeldvorming 2) Medicijnafgifte 3) Nanotechnologie-op-een-chip 4) Zuiveringsproces 5) Implantaten en orthopedie 1) Imaging Nanodeeltjes cadmiumselenide (quantum dots) gloeien bij blootstelling aan ultraviolet licht. Wanneer ze worden geïnjecteerd, sijpelen ze in kankertumoren. Bij fotodynamische therapie wordt een deeltje in het lichaam geplaatst en wordt het belicht met licht van buitenaf. Het licht wordt geabsorbeerd door het deeltje en als het deeltje van metaal is, zal energie van het licht het deeltje en het omringende weefsel verwarmen. Nanotechnologie wordt ook gebruikt om betere contrastmiddelen voor beeldv Lees verder »

N-14 en N-15 De meest voorkomende stabiele stikstofisotoop is "" ^ 14N (7 protonen, 7 neutronen). Dit is goed voor 99,634% van de stabiele stikstofisotopen (abundantie). De andere, minder gebruikelijke, stabiele stikstofisotoop is "" ^ 15N (7 protonen, 8 neutronen). De abundantie van deze isotoop is 0.366%. Lees verder »

8% zal thymine zijn. DNA is dubbelstrengs en nucleotiden verschijnen altijd in dezelfde paren: cytosineparen met guanine (G-C) adenineparen met thymine (A-T) In dit voorbeeld maakt cytosine 42% uit, wat betekent dat guanine ook 42% vormt. Dus 84% van het DNA is een G-C basenpaar. Dit laat 16% over voor het A-T-basenpaar: 8% adenine en 8% thymine. Lees verder »

HOX-genen regelen het lichaamsplan van een embryo rond de craniale-caudale (hoofdstaart) as. De expressie van verschillende hox-eiwitten tijdens deze fase kan veel verschillende lichaamsdelen en segmenten voor gewervelde dieren bepalen. Hier zijn een voorbeeld van Hox-eiwitten die tot expressie worden gebracht tijdens de embryogenese van vliegen die verschillende lichaamsdelen bepalen. Bijvoorbeeld, functieverlies van "lab" (afkorting van labiaal) resulteert in het falen van het Drosophila-embryo om de mond- en hoofdstructuren die zich aanvankelijk ontwikkelen aan de buitenkant van zijn lichaam (een proces genaam Lees verder »

Apoptose is geprogrammeerde celdood, terwijl autolyse vertering van de cel van binnenuit is. Het verschil zit vooral in het mechanisme waardoor een cel sterft.Apoptose is geprogrammeerde celdood, een zeer nette manier van een cel om zich te ontdoen van zichzelf. Het is een beslissing, een opzettelijk proces dat sterk gereguleerd is. Het komt voor in specifieke biochemische stappen die leiden tot karakteristieke morfologische veranderingen (veranderingen in celmembraan, asymmetrie, celkrimp, chromatine-condensatie, enz.). Apoptose kan een proces zijn in gezonde weefsels en is een belangrijk mechanisme bij de ontwikkeling va Lees verder »

Het windt het DNA af. DNA is dubbelstrengs. Enzymen die verantwoordelijk zijn voor replicatie van DNA kunnen alleen binden aan een enkele DNA-streng. Helicase is het enzym dat het DNA afwikkelt door waterstofbruggen tussen de twee strengen te verbreken. Het vormt de zogenaamde replicatievork. Andere eiwitten helpen helicase om de strengen uit elkaar te houden zolang als nodig is voor het replicatieproces. Lees verder »

Jodium-123. Jodium is een element dat bijna uitsluitend door de schildklier wordt opgenomen. In de schildklier wordt jodium 'gevangen' en gebonden aan een organisch molecuul. Dit proces wordt organificatie genoemd. Alle vitale schildkliercellen kunnen dit doen. Jodium is vereist voor de vorming van schildklierhormonen. Vanwege deze specificiteit kan een radioactieve isotoop van jodium worden gebruikt om de schildklier in beeld te brengen. Er zijn veel radioactieve isotopen van jodium, voor beeldvorming wordt jodium-123 (I-123) het meest gebruikt. I-123 is een positron (beta ^ +) emitter, daarom worden positron-beel Lees verder »

Halofielen. Halofielen zijn Archeae die in zeer zoute omgevingen kunnen leven en daarom als 'extremofielen' worden beschouwd. Sommige bacteriën en eukaryoten kunnen ook halofielen zijn, maar Archeae is de grootste groep. Ze worden aangetroffen in omgevingen waar de zoutconcentratie ten minste vijf keer de zoutconcentratie in de oceaan is. Op basis van hoe goed ze in staat zijn om weerstand te bieden tegen zout (halotolerantie), kunnen ze worden onderverdeeld in lichte, matige en extreme categorieën. Lees verder »

Slijmzwammen en watermatrijzen. Protisten zijn meestal eencellige eukaryoten die nergens echt passen. Er zijn plantachtige protisten (bijvoorbeeld algen), dierlijke protenten (bijvoorbeeld protozoa) en schimmels-achtige protisten. Hun classificatie is gebaseerd op hun voedingswijze, die zeer divers is. Slijmzwammen en watermatrijzen zijn beide opgenomen in de protista van het koninkrijk en worden beschouwd als schimmels-achtige protisten. Slijmzwammen zijn een gevarieerde eukaryote groep. Over het algemeen vormen cellen een collectieve massa en groeien ze op dode en rottende organische materie. Watermallen (oomycota) worde Lees verder »

Drie codons. Er zijn drie codons die niet coderen voor een aminozuur, dit zijn de stopcodons. Enzymen in een cel moeten weten waar een gen begint en stopt. De stopcodons signaleren waar een enzym de transcriptie van een gen kan stoppen. De stopcodons zijn: UAA / UAG / UGA. Het startcodon is AUG, dit codeert voor een aminozuur, d.w.z. methionine. Deze methionine wordt vaak verwijderd uit het uiteindelijke eiwit. Lees verder »

Omdat cellulaire ademhaling kan worden gezien als 'ademen' van een cel. Spirare is Latijn voor 'ademen'. Ademen voor mensen is zuurstof inademen en koolstofdioxide uitademen, dit is eigenlijk vrij gelijkaardig aan wat er op cellulair niveau gebeurt. Cellulaire ademhaling is het proces waarbij zuurstof- en voedselmoleculen worden omgezet in chemische energie. In dit proces worden koolstofdioxide en andere afvalproducten gevormd. Dus de cel neemt zuurstof op en scheidt koolstofdioxide af, wat erg lijkt op ademhalen. Lees verder »

Katten ontwikkelen een aangeboren "oprichtreflex" als kittens waarmee ze het gezichtsvermogen of hun vestibulaire apparaat kunnen gebruiken om op hun voeten te landen wanneer ze vallen. Het landen op je voeten is de veiligste en veiligste manier om te herstellen na een val en katten zijn erg goed in het landen op hun voeten. Dit is te wijten aan een paar redenen: Katten leren zich op zeer jonge leeftijd te herstellen, meestal na 7 weken. Katten hebben een zeer flexibele wervelkolom (die meer lendewervels bevat dan een wervelkolom) en geen sleutelbeen hebben. Dit stelt hen in staat om te draaien en zich tot het ui Lees verder »

DNA van de donor kan aanwezig zijn, maar tijdelijk aanwezig en in minieme hoeveelheden. Rode bloedcellen en bloedplasma bevatten geen DNA. Rode bloedcellen hebben niet de DNA-bevattende kern en mitochondriën. Alleen witte bloedcellen in het bloed bevatten DNA. Bij bloeddonatie worden meestal de meeste witte bloedcellen uitgefilterd. De weinige witte bloedcellen die mogelijk achterblijven bevatten dus DNA van de donor, maar deze cellen hebben een korte levensduur en zullen uit het lichaam worden geëlimineerd. De aanwezigheid van deze cellen met ander DNA zal het DNA van de ontvanger niet veranderen. Soms zijn tran Lees verder »

1 * 10 ^ 22 atomen In dit voorbeeld heb je 0,2 gram koolstofatomen. De eerste stap is om erachter te komen hoeveel mollen dit is. De molmassa van koolstof is 12,01 g / mol, je hebt 0,2 gram dus: 0,2 kleur (rood) annuleren (kleur (zwart) (g)) / (12,01 kleur (rood) annuleren (kleur (zwart) g) / (mol )) = 0,01665 ... mol Het aantal atomen kan worden berekend met behulp van de constante van Avogadro die zegt dat 1 mol van elk element 6.022 * 10 ^ 23 atomen bevat. Dus het aantal atomen in dit voorbeeld is: 6.022 * 10 ^ 23 "atomen" / kleur (rood) annuleren (kleur (zwart) (mol)) * 0.01665 kleur (rood) annuleren (kleur ( Lees verder »

Nee, ze zijn niet noodzakelijk hetzelfde. De term macromoleculen verwijst naar grote moleculen die zijn opgebouwd uit kleinere subeenheden. Wanneer alle subeenheden van hetzelfde type zijn, worden de macromoleculen polymeren genoemd en zijn de subeenheden monomeren. Wanneer de subeenheden van verschillende typen zijn, worden ze eenvoudig macromoleculen genoemd. Voorbeelden van polymeren: DNA: de monomeren zijn allemaal nucleotiden Eiwitten: de monomeren zijn allemaal aminozuren Koolhydraten: de monomeren zijn allemaal eenvoudige suikers Voorbeeld van macromolecuul: triglyceriden (vet): gemaakt van glycerolhoofdketen en ver Lees verder »

Door methylatie van hun eigen DNA. Dit is een fascinerend voorbeeld van hoe de evolutie werkt! De restrictie-enzymen in bacteriën functioneren om zichzelf te verdedigen tegen binnendringende virussen (bacteriofagen). De DNA-sequentie die de restrictie-enzymen herkennen, is aanwezig in het virale DNA, maar ook in het DNA van de bacteriën zelf. Bacteriën voorkomen het wegeten van hun eigen DNA door de restrictieplaatsen te maskeren met methylgroepen (CH_3). Methylering van DNA is een gebruikelijke manier om DNA-functie te modificeren en bacterieel DNA is sterk gemethyleerd. In dit geval functioneert het om de Lees verder »

Grote hoeveelheden ATP signalen de cel dat het niet doorgaan met glycolyse. Waarom? Waarom zouden hoge niveaus van ATP glycolyse remmen? Denk er over na. Glycolyse produceert ATP wanneer het lichaam het het meest nodig heeft. Als je genoeg hebt van ATP, produceert het lichaam in essentie meer van iets dat het niet langer nodig heeft. Bij de conversie van Fructose 6 fosfaat naar Fructose 1, 6 Bisfosfaat remmen hoge niveaus van ATP en citraat allosterisch PFK-1 (fosfofructokinase-1). Dit is belangrijk bij de regulering van glycolyse. In plaats van glucose voor energie te verbranden, wordt de extra glucose gebruikt om opgesla Lees verder »

Verbazingwekkend, ja! Het is een fascinerend fenomeen: sommige dieren zijn in staat tot fotosynthese. Het eerste en bekendste voorbeeld is de zeeslak met de naam Elysia chlorotica. E. chlorotica 'steelt' zijn fotosynthetische vermogen feitelijk van de algen die het opeet. Vanwege het vrij eenvoudige spijsverteringssysteem van deze slak, kan het grote delen van de algen die het eet, overspoelen (fagocyteren). Voedsel wordt niet in kleine stukjes verdeeld zoals bij mensen. Op deze manier worden de grote chloroplasten die verantwoordelijk zijn voor fotosynthese opgenomen en kunnen worden gebruikt door E. chlorotica. H Lees verder »

Het verandert de conformatie en / of functie van het molecuul. Fosforylering is de toevoeging van een fosfaatgroep (PO "" _4 ^ (3-)) aan een molecuul, gewoonlijk een eiwit. Fosfaat heeft een significante massa en lading, daarom kan het de vouwing (conformatie) van het eiwit waaraan het hecht, veranderen (zie afbeelding hieronder). Het veranderen van de conformatie van een eiwit beïnvloedt ook zijn functie; het meest significant in enzymen. Wanneer enzymen de conformatie veranderen, verandert hun vermogen om hun substraten te binden. Fosforylering kan de functie van het molecuul waaraan het hecht, stimuleren Lees verder »

Wanneer een soort elektronen krijgt, wordt gezegd dat de soort is verminderd. Zowel NAD + als FAD zouden respectievelijk NADH en FADH2 worden. Denk hierover na. Acetyl CoA-moleculen worden in het proces geoxideerd, dus als oxidatie optreedt, doet ook reductie. Wat wordt er verminderd? Nou, NAD + en FAD zijn. Het zijn elektronendragers die zullen deelnemen aan de elektronentransportketen. Deze elektronendragermoleculen zullen hun elektronen doorgeven aan ubiquinon en in ruil daarvoor zullen protonen uitwijken naar de intermembrane ruimte. De proton-gradiëntopstelling zal worden gebruikt door ATP Synthase om ATP-molecul Lees verder »

Het is een reductiereactie die een belangrijke rol speelt bij cellulaire ademhaling. Elektronen verkrijgen De omzetting van "FAD" in "FADH" _2 is een voorbeeld van een reductiereactie. In dit geval krijgt falavin adenine dinucleotide ("FAD") 2 elektronen en 2 waterstofatomen. De reactie is: FAD + 2e ^ (-) + 2H ^ + harr FADH_2 FAD kan worden gezien als een drager voor elektronen. Deze reductiereactie vindt plaats in de citroenzuurcyclus wanneer fumuraat wordt gevormd uit succinaat (zie afbeelding). Zoals je ziet, gebeurt er iets soortgelijks met "NAD" ^ + dat twee elektronen en é Lees verder »

Door hun DNA te beschadigen. Reactieve zuurstofverbindingen, voornamelijk de hydroxyl (OH) -radicalen, zijn toxisch voor cellen en kunnen tot celdood leiden. Een hydroxylradicaal heeft een ongepaard elektron in zijn buitenste schil en is op zoek naar een ander elektron om mee te paren. Daarom is het een zeer reactieve molecule, het 'steelt' elektronen van andere moleculen waardoor ze 'beschadigd' blijven. In een cel, bacterie of in een virus is het DNA een belangrijk doelwit van deze radicalen. Wanneer radicalen reageren met DNA, veroorzaakt het breuken in de DNA-strengen. Als er veel radicalen aanwezig zij Lees verder »

G0-fase. De G0 (G-nul) fase is de fase waarin een cel een breuk neemt met de celcyclus. Cellen kunnen de celcyclus binnengaan en verlaten. Wanneer de cellen in 'rust' zijn, bevinden ze zich in de fase G0 (G nul). Wanneer ze een signaal ontvangen om de celdeling te starten, kunnen ze de celcyclus opnieuw invoeren in de G1-fase. Als de mitotische fase voltooid is, zijn er twee cellen die kunnen doorgaan in G1 of de cyclus kunnen verlaten naar G0. Merk op dat de hele celcyclus dient om een cel te dupliceren, maar dat de feitelijke celdeling plaatsvindt tijdens cytokinese. Lees verder »

In beide gevallen worden twee (bijna) identieke cellen gevormd. Zowel binaire splitsing als mitose zijn een vorm van aseksuele reproductie van cellen. Binaire splitsing is de methode die prokaryoten (eencellige organismen) gebruiken om te vermenigvuldigen. Mitose is de duplicatie van het genetische materiaal (nucleaire afdeling, gevolgd door cellulaire deling.) In beide gevallen wordt DNA van één cel eerst gedupliceerd en vervolgens verdeeld over twee genetisch identieke 'dochtercellen' Het eindproduct van beide processen is verschillend maar vergelijkbaar: - eindproduct van binaire splitsing: twee identi Lees verder »

Het lichaam is in staat om de temperatuur te regelen met behulp van een proces genaamd homeostase. Alle levende wezens op aarde zijn in staat om hun interne omgeving te onderhouden en te reguleren met behulp van het proces genaamd homeostase. Het is een verenigend principe in de biologie. Voorbeelden van homeostatische processen in het lichaam zijn temperatuurregeling, pH-balans, water- en elektrolytenbalans, bloeddruk en ademhaling. biology.about.com Lees verder »

Cilium (pleuraal: cilia) Veel epitheliale cellen van dieren hebben kleine, haarachtige uitsteeksels op hun vliezen, deze worden cilia genoemd. Er zijn twee verschillende soorten cilia: beweeglijke cilia niet-bewegende cilia Motiele cilia Deze kleine bewegende structuren vertonen meestal een ritmische, golvende beweging. Cellen met beweeglijke trilharen kunnen worden gevonden in: luchtwegen en longen: houdt de luchtwegen vrij van vreemde deeltjes en mucus-middenoor: zet stimuli om in elektrische prikkels om te horen Niet-beweeglijke cilia Deze worden ook 'primaire cilia' genoemd en hebben een functie bij het voelen Lees verder »

Omdat ze erg belangrijk zijn in ontwikkeling, bepalen welke delen van het lichaam waar groeien. Homeotische genen (ook wel homeobox-genen genoemd) zijn genen die sterk geconserveerd zijn tussen allerlei dieren en zelfs planten. De genen spelen een cruciale rol in de vroege ontwikkeling. De homeotische genen bepalen waar bepaalde anatomische structuren (bijvoorbeeld armen, benen, vleugels) zich zullen ontwikkelen in een organisme tijdens morfogenese. Hiermee verbonden, bepalen ze wat de voor- en achterkant van een organisme is. De genen coderen voor eiwitten die op hun beurt genen activeren of onderdrukken (realisatorgenen) Lees verder »

Ze bepalen welke atoomstructuren zich ontwikkelen in het lichaam van de mens. HOX-genen is de term voor homeobox-genen (soms homeotische genen genoemd) bij mensen. Deze homeobox-genen vormen een groep zeer geconserveerde genen tussen organismen en planten. De HOX-genen bepalen het basislichaamsplan van mensen tijdens de ontwikkeling. Het bepaalt de assen (voor-achter, boven-onder) en welke anatomische structuren waar groeien. Je kunt meer informatie over de functie van HOX-genen lezen in de antwoorden op de volgende vragen op deze website: Hoe beïnvloeden hox-genen de evolutie? Waarom worden homeotische genen aangedui Lees verder »

Paracriene signalering. Wanneer een cel een factor / hormoon uitscheid dat inwerkt op een naburige cel, wordt dit paracriene signalering genoemd. Dit in tegenstelling tot: autocriene signalering: cel scheidt een factor / hormoon af dat een effect heeft op dezelfde endocriene cel signalering: cel scheidt een factor / hormoon af in de bloedbaan en heeft een effect op een cel elders in het lichaam. Lees verder »

Drie. Een codon en een anticodon bevatten per definitie drie basen: codons zijn de sets van 3 basen in mRNA die coderen voor één aminozuur. Anticodons zijn de 3 basen (van tRNA) die binden aan de codons van het mRNA. Lees verder »

Vanwege de manier waarop ze evolueerden. Deze kwestie is eigenlijk niet volledig opgelost. Waarom Hox-genen voorkomen in clusters is hoogstwaarschijnlijk omdat ze zijn geëvolueerd uit de duplicatie van een homeobox-gen in een verre voorouder. Zie dit antwoord voor meer informatie over de evolutie van Hox-genen. Vanwege deze replicatie zijn de genen naast elkaar terechtgekomen en verder ontwikkeld tot code voor specifieke verschillende celtypen. Dit type evolutie resulteerde in twee interessante fenomenen: ruimtelijke colineariteit: genen aan het ene uiteinde van het chromosoom definiëren het hoofd van het embryo Lees verder »

Peptide-bindingen Aminozuren kunnen samen binden met een peptidebinding om een peptide / eiwit te vormen. Dit is een condensatiereactie, d.w.z. in deze reactie wordt een watermolecuul geproduceerd: de 'R' in het beeld geeft de zijketen van een aminozuur aan. De reactie vindt plaats tussen de OH-groep van de zuurzijde van één aminozuur en het H-atoom van de amino-zijde van een ander aminozuur. Lees verder »

Alle dieren, planten en schimmels waar we het genoom van hebben! Homeobox-genen zijn erg fascinerend, omdat ze worden aangetroffen in bijna alle organismen waar we het genoom (= al het DNA van een organisme) in kaart hebben gebracht. Dit geldt voor dieren, planten en zelfs (eencellige) schimmels. Deze homeobox-genen lijken zo essentieel te zijn in de vroege ontwikkeling van multicellulaire organismen dat ze tijdens de evolutie sterk geconserveerd zijn geweest. Zie ook deze vraag voor meer informatie over de evolutie van deze genen. Ik ken geen voorbeelden van dieren, planten en schimmels die helemaal geen homeobox (of home Lees verder »

4 ATP (netto winst: 2 ATP) In theorie kan een cel nog steeds 4 ATP produceren wanneer de elektronketting wordt geremd. In de processen voordat het elektronentransport plaatsvindt, kan ATP nog steeds worden geproduceerd. De onderstaande afbeelding laat zien dat tijdens glycolyse 2 ATP wordt geproduceerd en 2 extra worden geproduceerd in de Krebs-cyclus (citroenzuurcyclus). In de eerste stappen van glycolyse is er een investering van 2 ATP, dus de netto winst zou 2 ATP zijn. De andere ATP zal niet worden geproduceerd, omdat hiervoor de elektronentransportketen vereist is: NADH overhandigt de verkregen elektronen aan de eiwit Lees verder »

Technisch is het dat niet. RNA-polymerase wordt gebruikt in DNA-transcriptie. Verschillende termen zijn vaak verwarrend wanneer het over dit onderwerp gaat, dus laat me het verschil tussen replicatie en transcriptie en DNA- en RNA-polymerasen verklaren. Replicatie versus transcriptie Het verschil zit in de vraag of het doel is om DNA of RNA te maken: Replicatie = DNA uit DNA maken; in dit geval wordt al het DNA gekopieerd met het doel nieuwe cellen te creëren (celdeling). Transcriptie = maken van mRNA uit DNA; dit is wanneer een klein deel van het DNA (gen) nodig is om een eiwit te maken. RNA-polymerase versus DNA-po Lees verder »

Abiotisch. Biotisch verwijst naar alle levende dingen zoals planten, dieren, bacteriën, schimmels enz. Abiotisch verwijst naar alle niet-levende delen van een ecosysteem zoals de zon, wind, grond, regen enz. Dus zonlicht is een abiotische factor. Lees verder »

In die situatie heeft de repressor geen effect. Het lac-operon is een ingenieus genetisch systeem dat bacteriën gebruiken voor de productie van metabolisme en transport van lactose. Drie genen in deze operon worden op een zeer efficiënte manier samen gereguleerd. Bij afwezigheid van lactose bindt de repressor aan een bepaald gebied (de operator) van de operon. Dit remt de transcriptie van het operon, omdat RNA-polymerase niet kan binden. In aanwezigheid van lactose is de repressor geïnactiveerd. Een molecuul dat lijkt op lactose (allolactose) bindt zich aan de repressor en maakt het los van de operator. Nu k Lees verder »

Omdat ze tegengestelde ladingen hebben. Histonen zijn eiwitten die het DNA in hanteerbare pakketten verpakken. Deze histonen bevatten veel positief geladen aminozuren (lysine, arginine) waardoor de eiwitten in het algemeen positief geladen zijn. DNA is negatief geladen vanwege de fosfaatgroepen in de ruggengraat van DNA. Omdat tegengestelde ladingen aantrekken, kan DNA heel goed binden aan de histonen. Waterstofbinding tussen hydroxylaminozuren in de histonen en de ruggengraat van DNA dragen ook bij aan het bindingsvermogen. De afbeelding laat zien wat een nucleosoom wordt genoemd, bestaande uit een kern met 8 histonen (po Lees verder »

Aminozuren zijn moleculen die de bouwstenen zijn van eiwitten. Een aminozuur is een molecuul (verbinding) dat een ruggengraat heeft met een amino-uiteinde NH_2 en een zuur-uiteinde COOH (carboxyl). Er zijn 20 aminozuren die alle eiwitten in het lichaam vormen, ze verschillen in hun zijketen R (zie afbeelding) Om een peptide te vormen worden een paar aminozuren aan elkaar gekoppeld. Om een eiwit te vormen, wordt een hele reeks aminozuren gevormd en later gevouwen. De koppeling van aminozuren is een condensatiereactie, d.w.z. water wordt vrijgegeven. De afbeelding hieronder toont deze reactie. De binding tussen twee aminoz Lees verder »

Straling kan energie overbrengen naar moleculen zoals DNA waardoor bindingen breken. Straling kan worden gezien als een pakket energie. Dit kan een deeltje zijn (zoals alfa- en bètastraling) of het kan een golf / foton (gamma / röntgenstraling) zijn. In elk geval verliest straling energie wanneer het interageert met moleculen in de cel. Mutatie kan worden veroorzaakt wanneer straling voldoende energie heeft om een elektron uit een atoom te bevrijden. Vervolgens wordt het ioniserende straling genoemd. In tegenstelling tot bijvoorbeeld microgolven en licht dat ook straling is, maar met minder energie. Wanneer een Lees verder »

Celgrootte, DNA-integriteit en beschikbaarheid van voedingsstoffen en bouwstenen. kleur (rood) "Wat zijn de controlepunten?" Er zijn verschillende controlepunten in de celcyclus (zie afbeelding). Dit zijn belangrijke momenten waarin een cel beslist of hij door zal gaan met de celcyclus of niet. Het controlepunt van de G1 (Gap 1) fase bevindt zich op de overgang tussen G1 en S-fase. Op dit punt beslist de cel of deze klaar is om het proces van DNA-duplicatie (S-fase) te starten. Dit is een kritisch checkpoint, want zodra de cel is gepasseerd, zet het zich in voor deling, er is geen weg terug. Wanneer een ander pro Lees verder »

Asparaginezuur of aspartaat. De mRNA-codons kunnen in een tabel worden opgezocht om het aminozuur te vinden waarmee het overeenkomt (zie afbeelding hieronder). Stappen om het juiste aminozuur te vinden: zoek naar de eerste letter in het codon (hier: G) in de rijen aan de linkerkant van de tabel. vind de tweede letter (hier: A) in de kolommen. Hierdoor wordt het zoeken beperkt tot één cel in de tabel. vind de derde letter (hier: U) aan de rechterkant van de tabel om het codon te vinden (hier: GAU). Naast dit codon vindt u de afkorting van het aminozuur (hier: Asp). Dus in dit geval is uw mRNA-codon GAU (guanine-ad Lees verder »

ATP, de energiedrager voor alle cellulaire processen. Simpel gezegd: in de elektronentransportketen wordt de beweging van elektronen gebruikt om waterstofatomen (H ^ +) naar één kant van het thylakoïdemembraan (binnen chloroplasten van planten) te pompen. Aan het einde van de transportketen stromen de H + -atomen van hoge concentratie naar lage concentratie die het enzym ATP-synthase voedt. Op deze manier wordt ATP gemaakt, de energiedrager die wordt gebruikt in alle cellulaire processen. In deze afbeelding begint de elektrontransportketen aan de linkerkant. Elektronen worden van het ene eiwitcomplex naar he Lees verder »

Alle cellen komen voort uit (pre) bestaande cellen. De drie basisprincipes die ten grondslag liggen aan de celtheorie zoals we die nu kennen, zijn: Alle organismen zijn gemaakt van een of meer cellen. Cellen zijn de basisbouwstenen van alle levende wezens. Alle cellen komen voort uit (pre) bestaande cellen (of: alle cellen worden gevormd uit andere cellen). Lees verder »

Hiermee kunnen cellen op een efficiënte manier reageren op veel verschillende stimuli. Signaaltransductiewegen of cascades zijn een manier voor de cel om met veel verschillende signalen om te gaan. Deze signalen moeten worden verwerkt en naar het juiste doel worden gestuurd. kleur (rood) "Het gebruikelijke proces" (zie afbeelding): receptor ontvangt een signaal dat het signaal naar boodschappers in de cel wordt verzonden. Dit versterkt het signaal omdat meerdere moleculen van deze messenger zijn geactiveerd. dit versterkte signaal heeft zijn effect op andere moleculen van de cel, deze moleculen zullen uitein Lees verder »

In het celmembraan. In eukaryoten bevindt de elektronentransportketen (ETC) zich in het mitochondriale membraan. Prokaryoten hebben geen organellen zoals mitochondriën, maar ze hebben wel een ETC. Een membraan is vereist voor de ETC om te werken, anders zou het niet mogelijk zijn om een gradiënt van waterstofatomen te bouwen. Het enige membraan in prokaryoten is het celmembraan, dat is waar de ETC zich bevindt. In de linkerbovenhoek de locatie van de ETC in prokaryoten, in de rechterbovenhoek de situatie in eukaryoten Lees verder »

De kern met DNA en de cel zelf (cytoplasma + membraan). De volgorde van de belangrijkste gebeurtenissen in de celcyclus is als volgt: DNA wordt gekopieerd in S-fase: 1 kern bevat 2 sets DNA. Daarna vindt mitose plaats, het proces van kerndeling: 2 kernen met elk 1 DNA-set (identiek). Dan vindt cytokinese plaats, het proces van de feitelijke cellulaire deling: cytoplasma en inhoud worden verdeeld over 2 cellen. De laatste twee processen (mitose + cytokinese) samen worden de mitotische fase van de celcyclus genoemd. Lees verder »

"NAD" ^ + en "FADH" worden verkleind en later geoxideerd. Het molecuul waaruit ze de elektronen ontvangen, wordt geoxideerd. kleur (rood) "De basisbegrippen" Oxidatie en reductie gaat over de overdracht van elektronen: oxidatie = een molecuul verliest elektronen reductie = een molecuul krijgt elektronen kleur (rood) "Elektrondragers bij cellulaire ademhaling" Een belangrijk onderdeel van cellulaire ademhaling is de overdracht van elektronen. In de eerste twee fasen van cellulaire ademhaling (glycolyse en Krebs-cyclus) worden elektronen overgebracht naar een dragermolecuul. In de derd Lees verder »

De plastiden en de kern. Plastiden zijn organellen in plantencellen die DNA bevatten en ze hebben een binnen- en een buitenmembraan. Er zijn ook leucoplasten, chromoplasten en chloroplasten. De kern van eukaryotische cellen (planten en dieren) is ook een organel met een dubbel membraan en het bevat het DNA van een organisme. Lees verder »

Energie opgeslagen in een proton-gradiënt wordt gebruikt om ATP te maken. De elektronentransportketen (ETC) De ETC is het laatste deel van cellulaire ademhaling. In de eerste stappen van cellulaire ademhaling (glycolyse en Krebs-cilinder) worden elektronen bevrijd van van glucose afgeleide moleculen. In de ETC worden de elektronen doorgegeven door een reeks eiwitten in het binnenmembraan van de mitochondriën. De elektronen 'stromen' in zekere zin naar lagere energieniveaus (zie afbeelding), ze verliezen energie in het proces. De energie van de elektronen wordt door de eiwitten gebruikt om protonen (waters Lees verder »

Omdat DNA van prokaryoten geen introns heeft en zich niet in de kern bevindt. Situatie in eukaryoten In eukaryoten wordt precursor mRNA (pre-mRNA) in drie stappen verwerkt: splicing: introns (niet-coderende DNA-sequenties) worden uitgesneden: aan het 5'-uiteinde wordt een beschermende 'dop' toegevoegd die een staart toevoegt: aan de 3'-uiteinde een poly-A-staart (meerdere adenosine-nucleotiden) wordt toegevoegd Dit produceert een volwassen mRNA dat veilig buiten de kern kan worden getransporteerd. De modificaties beschermen het mRNA tegen afbraak door enzymen in het cytosol. Daar wordt het opgepikt door rib Lees verder »

RNA-ribonucleïnezuur (RNA) is het nucleïnezuur dat uracil bevat. Het nucleotide genaamd thymine in DNA wordt vervangen door uracil in alle soorten RNA. Deze nucleotiden lijken qua structuur sterk op elkaar: ze verschillen alleen in één methyl (CH_3) -groep en beide paren met het nucleotide-adenine. kleur (rood) "Waarom veranderde de cel de strategie?" Dit is natuurlijk een belangrijke vraag, waarom uracil niet gebruiken in DNA? of waarom niet thymine in RNA? Het heeft te maken met twee belangrijke dingen: Stabiliteit: terwijl uracil meestal gepaard gaat met adenine, kan het ook paren met ander Lees verder »

Wanneer 1 glucose 30 ATP levert, zou 20 glucose 600 ATP opleveren. Er wordt gesteld dat 30 ATP wordt geproduceerd per molecuul glucose. Als dat waar is, dan: (600color (rood) annuleren (kleur (zwart) "ATP")) / (30 kleuren (rood) annuleren (kleur (zwart) ("ATP")) / "glucose") = kleur ( rood) 20 "glucose" Maar in werkelijkheid heeft aërobe ademhaling een netto opbrengst van ongeveer 36 ATP per glucosemolecuul (soms 38, afhankelijk van de energie die wordt gebruikt om moleculen in het proces over te brengen). Dus eigenlijk geeft 1 glucosemolecuul 36 ATP. Voor 600 ATP zou je 17 gluc Lees verder »

Omdat het uit monomeerbouwstenen bestaat. Een polymeer is een groot molecuul dat op herhaalde wijze is opgebouwd uit meerdere kleinere bouwstenen. De bouwstenen van de nucleïnezuren DNA en RNA zijn nucleotiden (zie afbeelding). De nucleotiden hebben een fosfaatgroep, een suikergroep en een stikstofhoudende base (adenine, thymine, guanine, cytosine of uracil). Vele van deze bouwstenen waren samen gebonden voor het nucleïnezuur, d.w.z. het polymeer: dit is een voorbeeld van een dubbelstrengs nucleïnezuur = DNA. Het kan ook een enkele streng = RNA zijn. Zowel DNA als RNA zijn polymeren. Lees verder »

Hartspiercellen produceren ANH, gespecialiseerde neuronen produceren ADH en oxytocine. Alleen speciale soorten spiercellen en zenuwcellen (neuronen) produceren hormonen. Spiercellen Alleen hartspiercellen produceren het hormoon Atriaal natriuretisch hormoon (ANH), ook Atriaal Natriuretisch Peptide (ANP) genoemd. Dit hormoon regelt onder andere de bloeddruk en de homeostase van het bloedvolume. Zenuwcellen Alleen gespecialiseerde neuronen, neuro-endocriene cellen genaamd, produceren hormonen. Deze cellen kunnen worden gevonden in de hypothalamus en produceren de hormonen Antidiuretic Hormone (ADH) -ook vasopressine en oxyto Lees verder »

Het doel van cellulaire ademhaling is om voedsel in bruikbare energie voor de cel te veranderen. Voedsel is geen bruikbare energiebron voor cellen, ze kunnen het niet gebruiken om hun processen te voeden. Het doel van cellulaire ademhaling is glucose uit voedsel om te zetten in ATP (adenosine-trifosfaat), de vorm van energiecellen die alle processen van brandstof voorziet. Het wordt ademhaling genoemd omdat de cellen zuurstof gebruiken in het proces en koolstofdioxide (en water) produceren als 'afvalproducten': kleur (rood) 'Fasen van cellulaire ademhaling' Cellulaire ademhaling kan worden onderverdeeld in Lees verder »

Fotosynthese maakt de glucose die door cellulaire ademhaling wordt gebruikt om ATP te maken. Planten zijn autotrofen, wat betekent dat ze hun eigen voedsel maken van anorganische stoffen en zonlicht = fotosynthese. Fotosynthese: - kleur (rood) "Input": water, CO_2 en zonlicht - kleur (groen) "Output": glucose en O_2. Deze glucose is voedsel voor de plant, maar is nog geen bruikbare energie. Cellen van planten gebruiken hoofdzakelijk het molecuul ATP (adenosine trifosfaat) als energie. Cellulaire ademhaling: - kleur (rood) "Input": glucose en O_2 - kleur (groen) "Output": CO_2, water Lees verder »

Sucrose transport is efficiënter voor planten. Verder hebben planten en dieren verschillende enzymen en transporters. kleur (blauw) "Het verschil tussen glucose en sucrose" Glucose = een monosaccharide, een enkele bouwsteen van suikers Sucrose = een disaccharide, opgebouwd uit de monosacchariden glucose en fructose. kleur (blauw) "Waarom planten sucrose gebruiken in plaats van glucose" Sucrose wordt gevormd in het cytosol van fotosynthetiserende cellen van fructose en glucose en wordt vervolgens naar andere delen van de plant getransporteerd. Dit proces is om twee redenen gunstig: Sucrose bevat mee Lees verder »

Een fosfaatgroep, een suikergroep en een stikstofbasis. Ik denk dat de vraag is wat de drie subeenheden van nucleotiden zijn. Nucleïnezuren (DNA, RNA) zijn grote polymeren, gemaakt van monomeerbouwstenen genaamd nucleotiden. De nucleotiden hebben een vergelijkbare structuur met drie 'subeenheden': een suikergroep van fosfaatgroep A: deoxyribose in DNA en ribose in RNA Een stikstofhoudende base: adenine, cytosine, guanine, thymine of uracil. In een polymeer vormen deze nucleotiden een ruggengraat met de fosfaat- en suikergroepen. De stikstofhoudende basen steken uit die ruggengraat. RNA is een enkele streng. DN Lees verder »

Omdat het een lichtonafhankelijk proces is De Calvin-cyclus is een fase in de fotosynthese. Fotosynthese is het proces waarbij planten lichtenergie omzetten in chemische energie (suikers). Er zijn twee fasen in de fotosynthese: Lichtreactie (het fotodeel) Calvijncyclus (het synthesegedeelte) Alleen de lichte reactie maakt direct gebruik van licht. De Calvin-cyclus wordt gevoed door producten van de lichtreactie, maar heeft geen licht nodig. Daarom wordt het de duistere reactie genoemd. Merk op dat beide fasen onderling afhankelijk zijn (zie afbeelding). Lees verder »

Het eerste deel van de glycolyse is endotherm: kleur (blauw) "endotherm of exotherm?" Het verschil tussen endotherm en exotherm in deze context: endothermisch = een reactie waarbij energie exotherm optreedt = een reactie de energiekleur creëert (blauw) "Cellulaire ademhaling" Cellulaire ademhaling kan in drie stappen worden verdeeld: glycolyse Krebs cyclus elektronentransportketen wanneer je kijkt naar cellulaire ademhaling (aëroob) als een geheel, het is een exotherme reactie omdat het chemische energie in de vorm van ATP creëert. Er is een endotherme stap in glycolyse. Glycolyse is de a Lees verder »

Het niveau van soorten. Het leven is ingedeeld in vele niveaus van minder specifiek naar meer specifiek: domein (bacteriën, archaea, eukaryoten) kindom phylum class orde familie geslacht soorten De domeinen 'bevatten' het grootste aantal organismen, soorten bevatten het minste aantal organismen (zie afbeelding) . Lees verder »

Nucleotiden zijn de subeenheden van DNA, zij vormen de genetische code. kleur (rood) "Het bouwstenen" -DNA (desoxyribonucleïnezuur) is een polymeer dat is gemaakt van de monomeerbouwstenen die nucleotiden worden genoemd. Nucleotiden hebben een vergelijkbare structuur (zie afbeelding) en cosist van: een fosfaatgroep een suiker (deoxyribose) een stikstofhoudende basiskleur (rood) "DNA opbouwen" Er zijn vier verschillende nucleotiden in DNA die alleen verschillen in de stikstofbasis: adenine, cytosine , guanine, thymine. De nucleotiden binden samen in specifieke paren, adenine met thymine en cytosine Lees verder »