Het maakt niet uit welke basis we gebruiken, omdat dezelfde basis wordt gebruikt voor alle logaritmen, hier gebruiken we 'bease'
Laten we definiëren
# A = ln een iff a = e ^ A # ,# B = ln b iff b = e ^ B #
# C = ln (a / b) iff a / b = e ^ C #
Van de laatste definitie hebben we:
# a / b = e ^ C => e ^ C = (e ^ A) / (e ^ B) #
En met behulp van de wet van indices:
# e ^ C = (e ^ A) (e ^ -B) = e ^ (A-B) #
En zoals het exponentiële is een
# C = A-B #
En dus:
# ln (a / b) = ln a - ln b # QED
Is deze vergelijking een functie? Waarom / waarom niet?
X = (y-2) ^ 2 + 3 is een vergelijking met twee variabelen en daarom kunnen we dit zowel als x = f (y) als ook y = f (x) uitdrukken. Oplossen voor y we krijgen y = sqrt (x-3) +2 Net zoals in het geval van f (x) = (x-2) ^ 2 + 3, is f een functie van x en wanneer we een dergelijke functie proberen te tekenen op de Cartesiaanse coördinaten gebruiken we y = f (x). Maar x en y zijn slechts twee variabelen en de aard van de functie verandert niet wanneer we x vervangen door y en y door x. Er is echter een Cartesiaanse grafiek van de functie veranderd. Dit is omdat we x altijd als horizontale as en y als verticale as beschouw
Het edelgasxenon vormt verschillende verbindingen (meestal met zuurstof of fluorine), maar neon, dat ook een edelgas is, vormt geen verbindingen. Waarom? Waarom kon NeF4 niet op dezelfde manier als XeF4 worden gevormd?
Neon vormt geen verbindingen zoals xenon omdat neon zijn elektronen veel strakker houdt dan xenon. Kort antwoord: Neon houdt zijn elektronen te strak vast. Ne is een klein atoom. De elektronen bevinden zich dicht bij de kern en worden stevig vastgehouden. De ionisatie-energie van Ne is 2087 kJ / mol. Xe is een groot atoom. De elektronen bevinden zich ver van de kern en worden minder strak vastgehouden.De ionisatie-energie van Xe is 1170 kJ / mol. Een xenon-atoom kan dus enige controle over zijn elektronen opgeven voor een zeer elektronegatief fluoratoom en XeF vormen. Maar zelfs fluor is niet sterk genoeg om de elektronend
Gebruikt u de wet van Charles en begrijpt u wat er op het niveau van de deeltjes gebeurt, waarom verklaart u waarom een marshmallow groter wordt wanneer u hem magnetiseert?
Op deeltjesniveau is de temperatuur een maat voor de kinetische energie van de deeltjes. Door de temperatuur te verhogen raakten de deeltjes met meer kracht de "muren" van de marshmallow waardoor ze moesten uitzetten. Op wiskundig niveau zegt Charles: V_1 / T_1 = V_2 / T_2 Vermenigvuldigen met T_2 V_2 = T_2 * V_1 / T_1 Omdat volume en temperatuur geen negatieve waarden kunnen aannemen, is V_2 evenredig met de temperatuurstijging en neemt dus toe als de temperatuur wordt verhoogd.