Wat zijn niet-bindende moleculaire orbitalen? + Voorbeeld

Wat zijn niet-bindende moleculaire orbitalen? + Voorbeeld
Anonim

Een niet-bindende orbitaal (NBMO) is een moleculaire orbitaal waarvoor de toevoeging of verwijdering van een elektron de energie van het molecuul niet verandert.

Moleculaire orbitalen komen van de lineaire combinatie van atoomorbitalen.

In een eenvoudig diatomisch molecuul zoals HF heeft F meer elektronen dan H.

De s orbitaal van H kan overlappen met de # 2p_z # orbitaal van fluor om een binding σ en een antiboorzitterende σ * orbitaal te vormen.

De # P_x # en # P_y # orbitalen van de F hebben geen andere orbitalen om mee te combineren. Ze worden NBMO's.

De # P_x # en # P_z # atomaire orbitalen zijn moleculaire orbitalen geworden. Ze ziet eruit als # P_x # en # P_y # orbitalen maar ze zijn nu moleculaire orbitalen.

De energieën van deze orbitalen zijn hetzelfde in het molecuul als in een geïsoleerd F-atoom. Dus, door een elektron in te brengen, verandert de stabiliteit van het molecuul niet.

NBMO's hoeven niet op atomaire orbitalen te lijken. De NBMO van het ozonmolecuul heeft bijvoorbeeld zijn elektronendichtheid geconcentreerd op de eindzuurstofatomen. Er is geen elektronendichtheid op het centrale atoom.