Wat zijn valentie-elektronen?

De valentie-elektronen zijn de elektronen die de meest typische verbindingspatronen voor een element bepalen.

Deze elektronen worden gevonden in de s- en p-orbitalen van het hoogste energieniveau voor het element.

Natrium # 1s ^ 2 2s ^ 2 2p ^ 6 3s ^ 1 #

Natrium heeft 1 valentie-elektron van de 3s-orbitaal

Fosfor # 1s ^ 2 2s ^ 2 2p ^ 6 3s ^ 2 3p ^ 3 #

Fosfor heeft 5 valentie-elektronen 2 van de 3s en 3 van de 3p

Ijzer # 1s ^ 2 2s ^ 2 2p ^ 6 3s ^ 2 3p ^ 3 4s ^ 2 3d ^ 6 #

IJzer heeft 2 valentie-elektronen uit de 4s

Broom # 1s ^ 2 2s ^ 2 2p ^ 6 3s ^ 2 3p ^ 3 4s ^ 2 3d ^ 10 4p ^ 5 #

Broom heeft 7 valentie-elektronen 2 van de 4s en 5 van de 4p

Valentie-elektronen zijn ook de elektronen in de buitenste schil van een atoom.

Ik hoop dat dit nuttig was.

SMARTERTEACHER

Valence-elektronen zijn de buitenste elektronen en bevinden zich daarom op het hoogste energieniveau.

Omdat ze de buitenste energieniveaus zijn, zijn ze beschikbaar om deel te nemen aan chemische binding, ionisch of covalent.

De alkalimetalen hebben één valentie-elektron in hun hoogste energieniveau.

De elektronenconfiguratie voor lithium is # 1s ^ 2 2s ^ 1 #

Omdat het hoogste energieniveau voor lithium 2 is en het één elektron bevat, is het valentie nummer voor lithium er één.

Fluor heeft een configuratie van # 1s ^ 2 2s ^ 2 2p ^ 5 #.

Het hoogste energieniveau voor fluor is 2 en deze energie heeft 2 elektronen in de s-orbitaal en 5 elektronen in de p-orbitaal.

Het totaal van valentie-elektronen in het tweede energieniveau voor dit atoom is 7 (2+ 5).

Het is energetisch gunstig voor lithium om één elektron te verliezen dat wordt gewonnen door fluor.

Dientengevolge verkrijgt lithium een + 1 lading, terwijl fluor een -1 lading krijgt.

Deze ionen trekken elkaar aan en vormen een ionische binding.

Samenvattend bepalen valentie-elektronen de bindingspatronen van atomen.

Hier is een video die bespreekt hoe Lewis-structuren voor atomen getekend kunnen worden die hun aantal valentie-elektronen laten zien.

Video van: Noel Pauller

Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste schil van een atoom.

U kunt eenvoudig het aantal valentie-elektronen bepalen dat een atoom kan hebben door naar de Groep in het periodiek systeem te kijken.

Bijvoorbeeld, atomen in Groepen 1 en 2 hebben respectievelijk 1 en 2 valentie-elektronen.

Atomen in groepen 13 en 18 hebben respectievelijk 3 en 8 valentie-elektronen.

Valence-elektronen zijn verantwoordelijk voor de reactiviteit van een element. Ze bepalen hoe 'bereid' de elementen zijn om zich met elkaar te verbinden om nieuwe verbindingen te vormen. Als de valentieschil van een element vol is, zoals met een edelgas, dan wil het element geen elektron verkrijgen of verliezen.

Alkalimetalen, die allemaal een valentie van 1 hebben, willen bijvoorbeeld dat ene elektron verliezen en zullen waarschijnlijk ionische bindingen vormen (zoals in het geval van NaCl of tafelzout) met een Groep 17-element, dat een valentie heeft van 7 en wil dat ene elektron uit het alkalimetaal (Groep 1-element) verkrijgen om een stabiele valentie van 8 te vormen.

Voor meer informatie over valentie-elektronen en hoe ze verband houden met het periodiek systeem, raad ik deze video ten zeerste aan:

Citaten: Tyler Dewitt. (2012, 18 december) Valence Electrons en het periodiek systeem Videobestand.

Valence-elektronen zijn de buitenste elektronen in elk atoom. Dit zijn de elektronen die beschikbaar zijn voor binding met andere atomen.

Het aantal valentie-elektronen voor een hoofdgroep (groep A) -element is hetzelfde als het aantal elektronen in de s- en p-orbitalen in het hoogste bezette energieniveau. Een kortere weg om dit te bepalen, is door naar het groepsnummer op uw periodieke tabel te kijken.

Het Romeinse cijfer bovenaan de groep geeft het aantal valentie-elektronen aan. Als uw periodetabel Arabische cijfers heeft voor de groepsnummers, kijk dan naar het cijfer van het groepsnummer. Dit komt overeen met het aantal valentie-elektronen.

Antwoord:

Hier is hoe de valentie-elektronen in overgangsmetalen te tellen.

Uitleg:

EEN valentie-elektron is een elektron dat zich buiten een edelgaskern bevindt en kan worden gebruikt om verbindingen met andere atomen te vormen.

Dus, de # "D" # elektronen in overgangsmetalen zijn valentie-elektronen.

De energie van een # (N-1) "d" # elektron is in de buurt van dat van een #"NS"# elektron, zodat het kan deelnemen aan de vorming van obligaties.

Hoe verder naar rechts een element zich echter in elke overgangsmetaalserie bevindt, hoe dichter het bij de # "D" # elektron is naar de kern en hoe minder waarschijnlijk het is dat een dergelijk elektron zich zal gedragen als een valentie-elektron.

Dus in de # "3d" # rij, de eerste vier elementen (# "Sc, V, Ti, Cr" #) hebben de neiging om zich voornamelijk te vormen # "M" ^ "3 +" # ionen.

De overige zes elementen (# "Mn, Fe, Co, Ni, Cu, Zn" #) vorm voornamelijk # "M" ^ "2 +" # ionen.

De situatie is nog ingewikkelder voor de # "4d" # en # "5d" # overgangsmetalen.

Bijvoorbeeld, # "Ni" # heeft configuratie # "Ar 4s" ^ 2 "3d" ^ 8 #.

In principe heeft het tien valentie-elektronen.

Het gebruikt echter nooit meer dan vier van hen.

Het vormt verbindingen zoals # "NiCh" _2 # (2 valentie-elektronen), # "NiCh" _3 # (3 valentie-elektronen), en # "K" _2 "NIF" _6 # (4 valentie-elektronen).

Dus, # "Ni" # heeft 2, 3 of 4 valentie-elektronen, afhankelijk van de specifieke verbinding die het vormt.

Verbindingen van # "Ni (II)" # zijn veruit de meest voorkomende.