Vraag # a2911

Vraag # a2911
Anonim

Antwoord:

Het middeleeuwse Spanje, tussen de invasie van moslims in 711 en de Reconquista in 1492, was verdeeld in verschillende kleine koninkrijken en politieke entiteiten: waaronder Castilië, Navarra en Aragon.

Uitleg:

Het Iberisch schiereiland - zoals de Romeinen en de opvolger van de gekende gotische koninkrijken - was moeilijk als één geheel te regeren. Toen de mosliminvasies in 711 begonnen, raakte Spanje al snel gefragmenteerd. De geschiedenis van elk van die fragmenten is rijk en complex; vooral gezien de feodale systemen van het middeleeuwse Spanje.

Met de steun van het Karolingische Frankrijk in het noorden aan het eind van de achtste en negende eeuw verscheen een reeks grens-koninkrijken in wat nu de noordelijke helft van Spanje is. Ze bevatten

Aragon (in het noordoosten van Spanje) werd in de 10e eeuw opgericht door de Karolingische heersers van Frankrijk en bleef een vazalstaat van Pampalona / Navarra totdat het een koninkrijk van zichzelf werd in 1035. Oorspronkelijk was het land ingesloten

Castilië ligt ten westen van Aragon en omvat Baskische terreurgebieden en reikt tot de Golf van Biskaje. Oorspronkelijk behoorde het toe aan Leon (dat in het westen ligt), maar werd onafhankelijk in 1065 en werd een koninkrijk op zich. In de 13e eeuw absorbeerde het Leon.

Navarra was de eerste van deze grenspolities en was gecentreerd op Pampalona en heeft een geschiedenis die teruggaat tot de 8e eeuw. Het lag tussen Aragon, Castilië en Frankrijk, Met de 15e eeuw was de Spaanse reconquista bijna voltooid en werden Aragon en Castilië verenigd met de bruiloft van Ferdinand en Isabella. Navarre probeerde onafhankelijk te blijven van het nieuwe Verenigd Koninkrijk van Spanje, maar faalde - hoewel Franse delen in het noorden een aparte entiteit binnen Frankrijk bleven voor een andere eeuw.

Zoals incidentele turbulentie (zelfs vandaag, in Barcelona) nog steeds laat zien; de oude regionale identiteiten blijven vaak belangrijk, en een thema uit de Spaanse geschiedenis blijft constant: proberen een land uit zoveel sterke lokale identiteiten te houden.