Vraag # 836c6

Vraag # 836c6
Anonim

Antwoord:

Er waren twee Turkse belegeringen van Wenen - 1529 en 1683. De eerste vormden de top van het Turkse expansionisme in Europa; de tweede markeerde het einde van de Turkse plaats als een belangrijke macht.

Uitleg:

Na hun aankomst in Europa in de 14e eeuw, bleken de Turken een agressieve keizerlijke macht te zijn - gesteund door zowel hun eigen krijgstradities, als de neiging tot overheersing die soms opduikt in de islam. Na de val van Constantinopel in 1453, trokken de Turken noordwaarts door de Balkan. De Turken waren goed georganiseerd, gedisciplineerd en moderner dan de Europeanen hun loven - met name met betrekking tot vuurwapens, militaire muziek en logistieke organisatie.

Een groot deel van West-Europa (Spanje, Frankrijk en Engeland) beschouwde de Turken als een probleem op afstand. Midden- en Oost-Europa zagen een meedogenloze mars die moeilijk te keren was. In 1529 probeerde Suleiman the Magnificent de verovering van Hongarije te voltooien, maar wist ook heel goed dat Wenen de poort van de Hongaarse vlaktes naar Zuid-Duitsland was en ook de hoofdstad van de Habsburgse hoofdstad was.

De Turken hadden altijd problemen met Europese versterkingen (zoals te zien was op Rhodos en Malta), en logistieke problemen verergerden het probleem. De belegering van Wenen in 1529 mislukte, en Sulieman had andere vijanden te pakken en zijn opvolgers hadden minder smaak voor verovering. In 1682, grensconflicten langs de noordelijke rand van het Poolse rijk met Polen en de Habsburgers, leidde tot een Turks plan om Wenen opnieuw te veroveren. Ze brachten een jaar door met het maken van nauwkeurige plannen en het werken aan hun logistiek en Sultan Mehmet IV stond zijn Grand Vizier Mustafa Pasha toe om de campagne te beginnen.

De Europeanen hadden echter de afgelopen 150 jaar een militaire revolutie ondergaan, met substantiële verbeteringen in wapens, tactieken en militaire organisatie. Hoewel de Turken Wenen bereikten en op de rand van de muur stonden, bereikten Habsburg en Poolse versterkingen Wenen en dienden een verpletterende nederlaag toe.

De nederlaag bleek een duidelijk signaal dat de Turkse militaire superioriteit was overschaduwd. Daarna ebde de Turkse controle in Oost- en Midden-Europa weg,