Wat is het verschil tussen elektronegativiteit en elektronaffiniteit?

Wel, ze hebben het over hetzelfde, maar hier zijn de definities.

Elektronegativiteit is een chemische eigenschap die zegt hoe goed een atoom elektronen naar zich toe kan trekken. De elektronegativiteit van een atoom wordt beïnvloed door het atoomnummer van het atoom en de afstand tussen de valentie-elektronen van het atoom. Het werd voor het eerst getheoretiseerd door Linus Pauling in 1932.

De elektronaffiniteit van een atoom of molecuul wordt gedefinieerd als de hoeveelheid energie die vrijkomt wanneer een elektron wordt toegevoegd aan een neutraal atoom of molecuul in de gasvormige toestand om een negatief ion te vormen.

X + e- #X ^ (-) # + energie

Elektronaffiniteit is een eigenschap van een geïsoleerd atoom in de gasvormige toestand. Het is een energieterm en wordt gemeten in eenheden van joules per mol.

Elektronegativiteit is een eigenschap van een atoom in een molecuul. Het kan alleen worden uitgedrukt in willekeurige dimensieloze eenheden ten opzichte van een referentiegetal.

Elektronaffiniteit

Elektronaffiniteit, EA, meet de energie die vrijkomt wanneer een elektron bijdraagt aan een gasvormig atoom.

Het wordt meestal vermeld als de energie per mol atomen. Bijvoorbeeld, Cl (g) + e Cl (g); EA = -349 kJ / mol

Elektronegativiteit

Elektronegativiteit, #χ#, is de neiging van een atoom om de elektronendichtheid in een gedeelde band naar zich toe te trekken.

Elektronegativiteit kan niet direct worden gemeten. Het moet worden berekend op basis van andere eigenschappen zoals verbindingsenergie, ionisatie-energie en elektronaffiniteit van de gebonden atomen.

Dit geeft een dimensieloze hoeveelheid op een relatieve "Pauling-schaal" die loopt van ongeveer 0,7 tot 3,98. Aan waterstof wordt een willekeurige waarde van 2,20 "Pauling-eenheden" toegekend.

Hoe groter het elektronegativiteitsverschil # ΔEN # tussen de twee atomen, hoe meer de elektronendichtheid naar het meer elektronegatieve atoom zal worden getrokken.

Het minder elektronegatieve atoom zal een verminderde elektronendichtheid hebben.

De protonen die aan dat atoom zijn bevestigd, zullen dat wel zijn deshielded.

Naarmate de elektronegativiteit van de substituent toeneemt, neemt ook de mate van deshielding toe, evenals de chemische verschuiving.

Het verschil in energie van een neutraal atoom en het anion (Negatief ion) in de gasfase is de elektronenaffiniteit (A). Wanneer een elektron wordt toegevoegd aan een atoom of molecuul, hoe meer energie het afgeeft, des te gemakkelijker een atoom in een ion verandert.

A = E (N) - E (N + 1), waarbij N het neen is. van elektronen in het neutrale atoom.

Daarom is het een meetbare hoeveelheid.

Aan de andere kant wordt elektronegativiteit gedefinieerd als het vermogen (de neiging) waarmee een atoom elektronen naar zich toe trekt in een molecuul of in een covalente binding. Elektronegativiteit wordt beïnvloed door het atoomnummer van het atoom en de afstand die de valentie-elektronen ervan hebben van de geladen kern. Dus, hoe hoger de elektronegativiteit van een verbinding of een element, hoe meer het elektronen er naar toe trekt.

Elektronegativiteit heeft betrekking op individuele atomen, terwijl elektronenaffiniteit zich bezighoudt met atomen in een molecuul. Elektronegativiteitswaarden kunnen ook veranderen afhankelijk van het molecuul waaraan het zich bindt, terwijl de elektronenaffiniteit niet verandert.