Wat moeten we doen als twee bijdragers het niet eens zijn met een antwoord op een vraag?

Antwoord:

Enkele gedachten hieronder:

Uitleg:

Uit mijn ervaring zijn er twee soorten antwoorden:

• antwoorden die volledig of in de eerste plaats feiten zijn
• antwoorden die volledig of hoofdzakelijk van mening zijn

Feiten antwoorden

Als een heel eenvoudig voorbeeld, laten we zeggen dat er een vraag is: Wat is 1 plus 1?. Er is een antwoord van #1+1=3#. Ik, als een andere bijdrager, kijk naar dat antwoord en weet dat het verkeerd is. Wat ik meestal doe, is het antwoord bewerken en verder gaan.

Ik kom een andere vraag tegen: #abs (x + 1) = 4 # en er is een antwoord met een oplossing van # X = 3 # en zo mist de oplossing van # X = -5 #. In dit geval heb ik de neiging om een opmerking gericht aan de bijdrager te maken dat ze een oplossing hebben gemist en waarom en vragen dat ze herzien, en ik zal ook geneigd zijn om een antwoord te schrijven dat beide oplossingen erin heeft.

Dus hier hebben we 2 antwoorden die het niet met elkaar eens zijn - met een opmerking in een van hen over waarom het eerste antwoord niet correct is en een alternatief antwoord dat het (hopelijk) correcte resultaat laat zien.

Opinie antwoorden

Maar wat gebeurt er als er een vraag is zoals Wat was de primaire oorzaak van de Boerenoorlog?

Twee contribuanten hebben schriftelijke antwoorden geschreven, één die spreekt over de interactie tussen de Nederlanders en de Engelsen, en de andere heeft het over de Engelse en de Zulu-natie.

Welke is goed?

Dit wordt dan iets voor een student / socratische gebruiker om te achterhalen. Ze zullen de antwoorden / argumenten, de citaten en zelfs de biografieën van de contribuanten moeten afwegen. Het is net als elk ander onderzoek - alleen al omdat er een antwoord in druk is (boek, tijdschrift, krant, online, enz.), Het maakt geen antwoord waar of geldig.

Ik denk dat dit het punt is waarop het vermogen om verschillende antwoorden en verschillende standpunten te bekijken van vitaal belang wordt. Elk antwoord dat wordt geschreven draagt bij aan de vaardigheid om te leren, zelfs als ze tegenstrijdig zijn. Ik denk dat het een omgeving biedt waarin iemand zijn kritisch denken kan uitoefenen en zelf kan beslissen wat waar en geldig is.

(Even terzijde, Zen koans, met hun beruchte paradoxale structuur, moeten je aan het denken zetten, je nieuwsgierigheid vastleggen en een student de kans geven om zelf een antwoord te ontwikkelen. Ik denk dat twee of meer antwoorden in conflict zijn zal op vrijwel dezelfde manier werken - het zal iemand dwingen na te denken.)