Wat waren de twee grootste problemen bij de Constitutionele Conventie en de twee compromissen om hen te helpen oplossen?

Wat waren de twee grootste problemen bij de Constitutionele Conventie en de twee compromissen om hen te helpen oplossen?
Anonim

Antwoord:

Meningsverschillen tussen grote en kleine staten over hoe de staten zouden moeten worden vertegenwoordigd (elk had een andere methode in gedachten). De oplossing was het grote compromis (wordt hieronder uitgelegd).

Uitleg:

In het jaar 1787 vond er een cruciale ontmoeting plaats die de volgende stap zou bepalen met betrekking tot de manier waarop de regering in de Verenigde Staten zou worden bestuurd.

Bijvoorbeeld, voorafgaand aan de bijeenkomst, liepen de Verenigde Staten volgens de Statuten (zoals onze eerste grondwet).

Bovendien had de federale regering krachtens de Statuten van de Confederatie (1776-1778) niet veel macht over de staten.

In plaats daarvan waren de staten degenen met de macht en controle (wat overeenkomt met de analogie van de kinderen die het huis runt en de vader die niets kan doen).

Zo werd in 1787 in Philadelphia de Constitutionele Conventie gehouden om een nieuwe grondwet te schrijven en hier komt het Grote Compromis binnen (ook bekend als het Compromis van Connecticut).

Bovendien concentreerde het Grote Compromis zich hoofdzakelijk op hoe de kleine en grote staten moesten worden vertegenwoordigd.

De grote staten dachten bijvoorbeeld dat ze zouden moeten worden vertegenwoordigd op basis van de bevolking (hun plan heette het Virginia Plan, dat niet goed werkte voor de kleine staten).

Aan de andere kant dachten de kleine staten dat ze allemaal even vertegenwoordigd zouden zijn (hun plan heette het New Jersey Plan, waar de grote staten niet zo blij mee waren).

Om de ruzie op te lossen, beslisten de leden van het congres bovendien om een twee-huis-congres (ook bekend als een tweekamer-wetgevende macht) te creëren.

Bovendien, wat dit deed, was dat het zowel de kleine als de grote staten een beetje gaf wat ze wilden.

Het Grote Compromis bijvoorbeeld hielp bij het vinden van het Huis van Afgevaardigden (wat betekent dat vertegenwoordiging gebaseerd was op de bevolking van een staat, de grote staten waren hier blij om).

Ze waren echter niet de enigen. Dit komt omdat het Grote Compromis ook hielp bij het vinden van de Senaat (die ELKE staat TWEE vertegenwoordigers gaf, hij was gelijk).

Tot slot heeft het Constitutioneel Verdrag geholpen bij het vinden van een nieuwe regeringsvorm voor de Verenigde Staten.