Antwoord:
Zijn zij?
Uitleg:
Op het eerste gezicht lijken signaleringsroutes er ingewikkeld uit te zien, maar als je er eenmaal goed naar kijkt, zie je dat er veel onderliggende thema's en ideeën zijn die vaak worden hergebruikt.
Een paar voorbeelden:
Veel paden volgen het receptor -> transduce -> effectormodel. G-eiwit-gekoppelde receptor -> G-eiwit -> adenylylcyclase bijvoorbeeld. Het receptortype kan veel zijn en het G-eiwit kan veel zijn. Het netto resultaat is echter een verandering in cAMP-niveaus (adenylylcyclase maakt cAMP).
Fosforylaties worden gebruikt voor regulatie - een fosforylering kan een eiwit activeren of deactiveren. Kinasen voegen een fosfaatgroep toe, fosfatasen verwijderen fosfaatgroepen.
Signalen worden vaak versterkt - één molecuul bindt aan en activeert één receptor, één receptor kan vele stroomafwaartse moleculen activeren. Een te veel.
Er zijn ook een aantal andere onderliggende thema's en ideeën, zoals translocaties, overspreken etc.
De uitdrukking "Zes van één, haif dozijn anderen" wordt vaak gebruikt om aan te geven dat twee alternatieven in wezen gelijkwaardig zijn, omdat zes en een half dozijn even grote hoeveelheden zijn. Maar zijn "zes dozijn dozijn" en "zes dozijn" gelijk?
Nee, dat zijn ze niet. Zoals je al zei, "zes" is hetzelfde als "een half dozijn" dus "zes" gevolgd door 3 "dozijn" s is hetzelfde "een half dozijn" gevolgd door 3 "dozijn" s - dat wil zeggen: " een halve "gevolgd door 4" dozijn "s. In "een half dozijn dozijn" kunnen we "een half dozijn" vervangen door "zes" om "zes dozijn" te krijgen.
Voorstanders van genetisch gemodificeerd voedsel beweren vaak dat GGO's de enige manier zijn om een hongerige wereld te voeden. Hoe kan dat waar zijn? Hoe kon het vals zijn?
De GGO's hebben veel voor- en nadelen. Ik vond deze geweldige video over GMO's. Het beschrijft wat ze eigenlijk zijn, de voordelen en de nadelen ervan [http://www.youtube.com/watch?v=7TmcXYp8xu4]
Waarom hebben veel signaaltransductieroutes betrekking op de proteïnekinase?
Eiwitkinase is als een schakelaar. Het kan een eiwit "aanzetten" (of uitschakelen). Ze doen dit door de moleculaire configuratie van het eiwit te veranderen wanneer de fosfaatgroep wordt toegevoegd aan specifieke fosforyleringslocaties. Dit kan plaatsen blootleggen (of sluiten) die actief zijn voor specifieke reacties waardoor het eiwit actief wordt (splitsing van actieve sites). Het is mogelijk om de conformatie van eiwit te veranderen door fosforylgroep aan een specifiek domein van het eiwit toe te voegen, omdat fosfaat een domein van het eiwit van hydrofoob tot hydrofiel kan veranderen. Fosforylgroep is zeer h