Vormen N en N een polaire covalente binding?

Antwoord:

Nee

Uitleg:

Nee, ze vormen een niet-polaire covalente binding. In dit geval bevindt de binding zich tussen twee stikstofatomen. Omdat het nu hetzelfde atoom is, kan geen van beide de elektronen meer naar zichzelf toe trekken dan het andere en dus delen ze de elektronen op dezelfde manier. Gelijke verdeling van elektronen leidt ertoe dat beide atomen dezelfde lading hebben en daarom is het niet polair

Antwoord:

Nee.

Uitleg:

# N # en # N # kunnen samen binden om stikstofgas te vormen, # N_2 #, dat maakt het goed #78%# van het gas in de lucht. Het is niet-polair, omdat het bestaat uit twee identieke stikstofatomen, die beide dezelfde elektronegativiteit hebben. Daarom trekt geen van de stikstofatomen de elektronen met een grotere sterkte naar de kern dan de andere, en dus is de binding niet polair.

Hoe verschilt een enkele covalente binding van een dubbele covalente binding?

Enkele covalente binding houdt in dat beide atomen één atoom delen, wat betekent dat er twee elektronen in de binding zitten. Hierdoor kunnen de twee groepen aan beide kanten roteren. In een dubbele covalente binding deelt elk atoom echter twee elektronen, wat betekent dat er 4 elektronen in de binding zitten. Omdat er aan de zijkant elektronen gebonden zijn, is er geen mogelijkheid voor beide groepen om te roteren. Daarom kunnen we E-Z-alkenen hebben, maar geen E-Z-alkanen.

Wat is een polaire covalente binding? + Voorbeeld

Een covalente binding waarvan het gedeelde paar elektronen de neiging heeft dichter bij een van de twee atomen te liggen die de binding vormen, wordt een polaire covalente binding genoemd. Het atoom dat neigt om deze gedeelde elektronen aan te trekken, of preciezer gezegd, de elektronendichtheid van de binding ten opzichte van zichzelf wordt elektronegatief genoemd. De binding tussen H en F in een HF-molecuul is bijvoorbeeld een polaire covalente binding. Het F-atoom dat meer elektronegatief is, heeft de neiging de gedeelde elektronen naar zich toe te trekken. Deze overdreven animatie zou moeten helpen om te begrijpen wat

Waarom is H_2 een niet-polaire covalente binding?

Wel, kijk naar de deelnemende atomen? In een polaire covalente binding is één atoom wezenlijk meer elektronegatief dan de andere, en polariseert elektrondichtheid sterk naar zichzelf, dwz "" ^ (+ delta) HX ^ (delta-) Nu, terwijl de binding nog steeds covalent is, des te meer elektronegatief atoom polariseert elektronendichtheid .... en met de waterstofhalogeniden leidt dit vaak tot zuur gedrag ... HX (aq) + H_2O (l) rarr H_3O ^ + + X ^ (-) En in het zuur is ladingspolarisatie zo geweldig dat de HX-binding breekt. Maar met het diwaterstofmolecuul, HH, kan er geen twijfel over bestaan dat de deelnemende