Welke landen zijn verantwoordelijk voor de exploitatie van Egyptische middelen?

Antwoord:

De belangrijkste bronnen van Egypte zijn de graanuitvoer, de historische cultuur en het Suezkanaal.

Uitleg:

In het klassieke tijdperk was Egypte een belangrijke exporteur van graan - met name naar het oude Rome. Een van de redenen waarom Julius Caesar en het volgen van keizers er zo in geïnteresseerd waren om Egypte stabiel en productief te houden, was angst voor wat de Romeinse maffia zou kunnen doen als ze de toegang tot het Egyptische graan zouden verliezen.

Egypte heeft in de loop der eeuwen langzaam aan bevolking gewonnen en is, vooral in de 20e eeuw, grotendeels opgehouden een netto-exporteur van graan te zijn.

De Nijlvallei was lange tijd een natuurlijke transportgang (blijkbaar sinds het Paleolithicum) en was een tweedehandsroute voor handel in slaven en ivoor, totdat de Britten een einde maakten aan de slavenhandel aan het einde van de 19e eeuw. Het was Egypte zelf, dat aan het eind van de 19e eeuw een keizerlijk beeld had van Soedan.

De Egyptische historische cultuur was een belangrijke hulpbron voor Egypte en is dat nog steeds, maar het is moeilijk om de toeristenindustrie te beschouwen als die uitbuiting van Egypte, en het is nog steeds een waardevolle industrie.

Egypte was lang een doorvoerpunt geweest voor handel van de Indische Oceaan naar Europa; en dit werd onderworpen aan uitbuiting door de Seltsjoekse en Ottomaanse Turken in die mate dat de Europeanen (geleid door de Portugezen aan het einde van de 15e eeuw) hun eigen weg naar India en de Spice-eilanden vonden. In de 19e eeuw resulteerde de groeiende handel in de productie van het Suezkanaal - gefinancierd door Britse en Franse banken en gebouwd door hun inspanningen.

Het eigendom van het kanaal was een punt van zorg met Egyptische nationalisten en het bod van Nasser uit 1956 om het kanaal te nationaliseren resulteerde in een Engels-Franse invasie, maar de VS drongen al snel aan bij de twee om te vertrekken. Het kanaal is sindsdien in Egyptische handen, toen het geen frontlinie was met de Israëli's in 1967-1973.