Wat is het verschil tussen dictie en toon?

Dictie schriftelijk is de woordkeus die in een stuk schrift wordt gebruikt. Het kan een bepaalde lokken toon naar het schrijven, afhankelijk van de gekozen specifieke woorden.

Als we poëzie als een medium nemen, de toon is de houding overgebracht binnen het gedicht ook voor de lezer door het gedicht of geïmpliceerd door de dichter. Soms kunnen het twee contrasterende tonen zijn.

Toon kan een stemming creëren en een houding onthullen.

POËZIEVOORBEELD

Laten we voor een meer specifiek voorbeeld een fragment van Robert Browning nemen Porphyria's Lover, een gedicht waarbij een man zijn vrouwelijke minnaar vermoordt om hun liefde te 'behouden':

#color (wit) (aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa) # (Lijn)

Dat moment was zij van mij, de mijne, eerlijk, #' '#Volkomen puur en goed: vond ik

A think to do, en al haar haar

#' '#in een lange gele snaar wond ik

#' '#Drie keer haar kleine keel rond, (40)

En wurgde haar. Geen pijn voelde zij;

#' '#Ik ben er vrij zeker van dat ze geen pijn voelde.

Als een gesloten knop die een bij houdt, #' '#Ik maakte voorzichtig haar oogleden open: opnieuw

#' '#Lachte de blauwe ogen zonder een vlek. (45)

En ik lanceerde de volgende tress

#' '#Over haar nek; haar wang nog een keer

Blush helder onder mijn brandende kus:

#' '#Ik steunde haar hoofd als voorheen, #' '#Alleen, deze keer mijn schouder droeg (50)

Haar hoofd, dat er nog steeds op valt:

#' '#Het glimlachende rooskleurige hoofdje, Zo blij dat het zijn uiterste wil heeft, #' '#Dat het allemaal tegelijk geminacht is, is gevlucht, #' '#En ik, zijn liefde, ben in plaats daarvan gewonnen! (55)

De liefde van Porphyria: ze raadde niet hoe

#' '#Haar lieveling een wens zou worden gehoord.

En zo zitten we nu samen, #' '#En de hele nacht lang hebben we niet geroerd, #' '#En toch heeft God geen woord gezegd! (60)

DICTIE

Als we dit voor dictie analyseren, kunnen we sommige termen onder bepaalde thema's categoriseren:

• Moord: gewurgd, pijn
• Liefde / Loveliness: de mijne, eerlijk, puur, goed, kus, rooskleurig, liefde, wens
• Moraliteit: pijn, voorzichtig, God

en er zijn anderen als je blijft kijken.

Deze voorwaarden kunnen een a onthullen patroon in het denkproces van de spreker --- de griezelige spreker streeft naar zijn doel van liefde door moord, en had enig geweten als het gaat om moraliteit, maar wie weet waar het naartoe ging?

Met zo'n manier van spreken wordt de persoonlijkheid van de spreker geavanceerder. "Tress", "burning kiss", "open" enzovoort, illustreren meer dan alleen maar "I love you".

TOON

Als je dit een paar keer leest, zou je uiteindelijk moeten merken dat:

1. De spreker heeft gedood zijn vrouw hield van haar door haar te wurgen.
2. Hij deed het omdat hij van haar hield.
3. Zijn idee van liefde houdt waarschijnlijk verband met eeuwige schoonheid, zoals nu kan hij zijn geliefde bewonderen terwijl ze 'voor altijd slaapt' (is dood).
4. Hij tartte misschien God, of verwachtte misschien straf van God maar kreeg er geen. Hoe dan ook, de idee van Gods straf is belangrijk.

Dat zou je kunnen vertellen (2) heeft een paradoxale betekenis, wat impliceert dat er waarschijnlijk een geestelijk conflict was in de hoofden van de spreker met betrekking tot de moord.

Vanwege regel 60 kunnen we dat God impliceren een rol gespeeld in het mentale conflict van de spreker --- er is een goede kans dat de spreker dat tenminste heeft gedaan beschouwd dat zou hij zijn gestraft als hij vermoordde de geliefde, maar tegelijkertijd gezocht om haar te vermoorden om haar schoonheid te behouden.

We kunnen dit als een nemen contrast tussen de toon van de spreker en de de toon van de dichter:

Hoewel de spreker tenslotte beslist over moord en voert het uit, Browning misschien inclusief de behoedzaamheid van de acties van de spreker, evenals de realisatie dat God niet "een woord zei" (60), om zijn eigen boodschap dat op te leggen ontmoedigt het vermoorden van uw geliefde.

Met andere woorden, voor Porphyria's Lover, de toon van de dichter is volkomen tegengesteld aan de toon van de spreker. Daarom heb je dat gedaan twee verschillende tonen doorgaan in hetzelfde gedicht.

Waarom zei hij niet gewoon: "Ik hou van jou"? Nou, het zou geen erg genuanceerde toon hebben als hij dat net zei. In deze vorm weten we meer over de spreker, en mogelijk zelfs de mening van de dichter over het onderwerp van de spreker.