Wat is het verschil tussen assonantie en rijm? Wat zijn enkele voorbeelden van elk?

Wat is het verschil tussen assonantie en rijm? Wat zijn enkele voorbeelden van elk?
Anonim

Antwoord:

Assonantie is de herhaling van klinkergeluiden alleen in woorden, terwijl rijm de herhaling is van de eindklanken van woorden.

Uitleg:

Assonantie en rijm zijn twee poëtische apparaten die de herhaling van bepaalde klanken over meerdere woorden omvatten om woorden of lijnen met elkaar te verbinden en, correct gebruikt, om het gedicht (of een andere vorm van schrijven, soms) een bepaald ritme te geven wanneer ze worden gelezen.

Assonantie is herhaling in klinkergeluiden in woorden in een of meer regels, zoals in de zin "Joe kreunt zodat hij niet alleen naar huis gaat." Het lange "o" -geluid wordt in die zin herhaald, waardoor assonantie ontstaat.

Rhyme is de exacte herhaling van de klinkers en medeklinkers, meestal aan het einde van woorden, met verschillende beginnende medeklinkers. Dit kan gebeuren voor meerdere woorden binnen een regel of meerdere regels of alleen aan het einde van regels. Snel voorbeeld: "Na verloop van tijd verandert de kalk in slijm." Zie je hoe de eindes, zowel de medeklinker als de klinkerdelen, hetzelfde zijn in tijd, kalk en slijm? Aan de andere kant, de medeklinkers die bij de "o" -klanken in het assonantievoorbeeld horen, doen er niet echt toe. Beide worden gebruikt om een bepaald ritme en patroon te schrijven wanneer ze voorgelezen worden.

Er zijn verschillende specifieke rijmpatronen die worden gebruikt voor verschillende soorten gedichten en om verschillende patronen van ritme en koppeling tussen woorden te creëren. Sommige soorten poëzie hangen zelfs af van hun rijmschema's, zoals sonnetten en limericks, en het is absoluut noodzakelijk dat dergelijke gedichten hun respectieve rijmschema's volgen.

Uiteraard zijn de voorbeeldzinnen opzettelijk geschreven als echt voor de hand liggend om het idee duidelijk te demonstreren. Probeer, bij het lezen en analyseren van poëzie, te horen hoe de woorden samenwerken om een bepaald geluid, flow en gevoel over te brengen, en om te begrijpen wat voor poëtische apparaten dit doen. Assonantie en rijm zijn twee hulpmiddelen in de gereedschapskist van de schrijver om poëzie meer te maken dan willekeurige korte woordlijnen.