Waarom gebruiken dichters anastrophe in hun schrijven? Wie anders dan dichters gebruiken anastrophe?

Waarom gebruiken dichters anastrophe in hun schrijven? Wie anders dan dichters gebruiken anastrophe?
Anonim

Antwoord:

Het kan andere tijden en culturen oproepen; soms vergemakkelijkt het gewoon een rijm.

Uitleg:

Anastrophe is de omkering van de woordvolgorde in een zin, meestal een zelfstandig naamwoord en een bijvoeglijk naamwoord. Soms wordt dit gedaan om oudere spraakpatronen op te roepen en een gevoel van oudheid over te brengen (bijvoorbeeld 'Het lichaam politiek'). Veel bewoordingen in de King James Bijbel zijn in een andere volgorde dan een moderne Engelse spreker zou gebruiken, en het nabootsen van de toon ervan geeft een gevoel van belangrijkheid en diepte.

Andere talen gebruiken ook een andere woordvolgorde dan Engels. Moederdag in het Spaans is "Dia de la Madre," Dag van de Moeder. Door de woorden in deze volgorde te zeggen, krijgt het idee een vleugje ouderwetse glamour en exotisme.

Het Duits en het Jiddisch plaatsen ondergeschikte zinnen voor hun hoofdzinnen en verplaatsen soms het predikaatwerkwoord tot het einde. Borscht Belt (joodse) comedians gebruiken dit patroon soms in hun grappen en verhalen om het leven in de oude wereld, of de oude buurt, op te roepen: "Hiervoor heb ik mijn wekelijkse Schvitz? '

Dichters en songwriters gebruiken anastrofe om deze redenen, en voor een ander: het wijzigen van de woordvolgorde helpt bij het instellen van een rijm op een andere regel. "Eens op een sombere middernacht, terwijl ik nadenk over zwak en vermoeid …" (Poe, "The Raven")