Antwoord:
Sterrenstelsels vormen op een veel vergelijkbare manier als zonnestelsels zoals die van ons.
Uitleg:
Wanneer een zonnestelsel wordt gevormd, is er een enorme wolk van materie. Alle deeltjes in deze materie beginnen elkaar door de zwaartekracht te trekken. Typisch begint een meerderheid van deze deeltjes aan elkaar te kleven en vanwege de dichte nabijheid van de deeltjes neemt de kinetische energie toe, waardoor de warmte toeneemt. De herinnering aan de deeltjes gaat door een soortgelijk proces om planeten en andere zonnestelsellichamen te vormen.
Zwarte gaten vormen op een manier die veel op deze lijkt, echter, in plaats van individuele deeltjes, worden hele sterren tegen elkaar gesmeten om iets zo dicht te maken dat in een gebied dat kleiner is dan dat van een punt van een naald, verscheidene zonnemassa's van materie worden bevat. Dit proces wordt nog extremer door het enorme aantal sterren in het centrum van spiraalstelsels, resulterend in superzware zwarte gaten.
Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen stellaire zwarte gaten en superzware zwarte gaten?
Stellaire zwarte gaten worden gevormd in de kernen van gigantische sterren, terwijl supermassieve zwarte gaten zich vormen in het centrum van melkwegstelsels en daar blijven. Supermassieve zwarte gaten zijn ENORME en kunnen zich uitstrekken over bijna 2 miljard mijlen! Stellaire zwarte gaten zijn echter veel kleiner en strekken zich ongeveer 20-100 mijl uit. Ze dwalen rond de leegte van de ruimte en verslinden sterren. Supermassieve zwarte gaten blijven in het centrum van sterrenstelsels en houden het samen.
Welk observationeel bewijs suggereert dat superzware zwarte gaten zich in de centra van veel sterrenstelsels kunnen bevinden?
Sterren in het centrum van de melkweg gaan heel snel. Dit is alleen mogelijk als er een enorm object centraal staat. Het hele sterrenstelsel draait rond dit zwarte gat dat ongeveer 4,6 miljoen zonnemassa is.
Waarom hebben sterrenstelsels zwarte gaten in het midden?
Supermassieve zwarte gaten in de centra van sterrenstelsels beïnvloeden de evolutie van de melkweg. Er wordt nu gedacht dat de meeste grote sterrenstelsels een superzwaar zwart gat in hun midden hebben. Ons Melkwegstelsel heeft een zwart gat met een massa van ongeveer 4 miljoen keer dat van de Zon in het midden bij Boogschutter A *. Er is waargenomen dat er een verband is tussen de massa van het centrale superzware zwarte gat en de massa van de centrale uitstulping van de melkweg. Typisch is de massa van de centrale galactische uitstulping ongeveer 700 maal de massa van het superzware zwarte gat.Het is ook een waarnem